RM 3.50
Salam, kalian. Baca dengan penuh emosi k.
Aku dalam perjalanan balik dari bank negara ke … Otw nk ke bank negara, aku ada jumpa sorang pakcik. Aku nk kata, hebat bab bab tilik muka org ni tak lah. Tapi. Muka pakcik tu betul betul nampak terdesak, takut, risau, malu. Kalau ikutkan hati aku yang sentiasa cuak ni. Aku jalan tinggalkan dia kat situ. Korang nak tau dia mintak apa kat aku?
Dia minta duit. RM 3.50. Dia ckap Nak balik puchong dan tak de duit nak beli tket. Kalau x silap aku puchong. Aku bagi alasan kat pakcik tu aku xde duit. Aku mintak maaf dan seriously aku blah. And now korng mesti fikir aku jahat. Wait. Tunggu….
Selang 10 langkah. Aku berhenti.. Fikir.. Kalau aku tgah susah terdesak tgh tgh bndar ni. Siapa nak tolong aku.. Pakcik tu nmpak mmg tgah terdesak. Kata hati aku kuat, yg dia mmg perlukan duit.
Lantak la korg nak ckap apa. Aku peduli apa. Asalkan aku dah jalankan tngungjwab dan nanti aku xde simpan rasa serba salah tinggalkan pakcik tu sorang sorang kat situ. Aku bukak purse. Kluarkan note 10. Hm. Nak kata aq bnyak duit. Tak. Aq x berkerja. Dtg kl pon sbb interview. Aku pusing pergi kat pakcik tu balik. Bagi dia duit tu.. Kau tahu sejauh mana aku fikir mcm mana nasib pakcik tu kalau x dpat duit sampai malam? Mungkin mencuri? Mungkin kena tangkap? Mungkin kena belasah lepas kena tangkap… Hadeh.. Kritikal dah pemikiran aku ni.
Lepas je aku bagi, Muka dia nampak lega. Aku nampak ada butir butir air mata kat situ.. Well.. Aku mmg tak tahu masalah dia. Dia x tau masalah aku. Dia cakap 'terima kasih dik, terima kasih bnyak banyak' sambil kesat mata dia.. Aku pesan kat dia jalan elok elok pakcik. (Hahaha.. Mcm mak mak bg anak duit pulak.) Kau rasa? Aku ni nak kata baik xde lah sangat. Tapi bab bab tgok org menangis ni memang kalah. Nak nak lg sekarang ni kos sara hidup. Pehhh.. Hmm..
Seriously, lepas aku buat mcm tu, aku rasa lega sambil doa minta Allah permudahkan urusan dia. Aku cuma fikir. Klau dia nak tipu aku x kan dia mintak rm 3.50 je kan. Hmm. Klau dia tipu jgak. Xpe lah. Aku anggap nk tolong. Tapi weyh.. Benda yg paling pelik aku pernah buat. Aku berjalan balik sambil nangis. Sebab aku sedar, ramai lagi orang yg susah berbanding dari aku. Aku bersyukur sangat..
Pendirian aku? Biar aku susah untuk mudah kan orang yang tengah susah. Banyak lagi rezeki yang Allah dah tetapkan untuk aku kat luar sana. Yang kita kena buat, panjangkan sedekah. Ye tak? Haha. Aku shere ni bukan sbb aku nak tunjuk yg aku baik. Tak. Aku cuma nak shere kt sini. Tak semua orang senang nak cari duit. Bak kata pepatah, kais pagi makan pagi.
Terima kasih luangkan masa
– Dee