Stress Cuti Sekolah

Assalamualaikum. Ayat- ayat di bawah mengandungi potensi melukakan hati umpama terhiris jari dengan pisau lalu memerah limau nipis ke luka tersebut. Proceed with caution.

14/03/2018

Sempena cuti sekolah penggal pertama minggu depan (Mac 2018), aku sebagai bibik paksa-rela untuk anak-anak saudara ingin menyuarakan rasa tidak puas hati bila datang saja masa yang paling aku tak suka ini.

1. Hulur duit untuk mak bapak
Panda- pandai hantar anak ke kampung, lepas tu balik terus ke bandar untuk kerja, pandai- pandailah hulur duit kat mak bapak untuk tanggung perbelanjaan untuk mereka beli barang- barang dapur, yang makannya anak- anak korang jugak kan. Tu belum kira lagi bil elektrik budak- budak main games, tengok tv sampai 2 -3 pagi (bahagianya alahai jadi budak-budak ni), bil air (hang kalau anak-anak saudara 6-7 orang balik sekaligus, 3 hari dah penuh bakul kain tahu tak. Pinggan cawan dah bape banyak kena basuh.) Lagi, petang-petang main air jirus-jirus manja pulak sesama mereka (niat asal nak tolong datuk jirus pokok-pokok bunga, puih). Nampak lekeh je, alah tiap- tiap bulan aku dah bagi dekat mak, asal nak bagi lagi, leceh la. Leceh tak payah hantar anak-anak balik kampung. Mak bapak pun fikir korang leceh jugak.

2. Ajar anak-anak asas basuh/jaga makan pakai dorang (WAJIB)
Aku tak tahu la apa masalah mak bapak sekarang, kasut sekolah pun tolong basuh, anak dah umur 11-12 tahun. Aku dulu-dulu, umur 7 tahun dah basuh pinggan, kasut, baju (guna mesin basuh la tapi versi dulu-dulu, yang korang putar wash 2 kali, pastu bilas pastu perah by hand, pastu masuk spin, kalau spin rosak gedek-gedek sebab mesin basuh tahap basikal tua, korang tambah air, pastu penutup lendik tupperware bulat putih tu jangan lupa, tutup, sambil peluk mesin tu taknak bergegar gila sangat, korang pernah rasa tak, kalo pernah, high 5 bebeh).

Membebel panjang, fuh, sori. Bulu mata aku makin berbulu tengok pinggan mangkuk bersepah-sepah atas meja, sape yang kena basuh? Aku jugak. Ok, budak-budak pendek tak sampai nak capai sink, fine, tapi apsal biar je atas meja? Nampak sangat la dekat rumah dorang pun tak biasa kemaskan. Bodoh betul mak bapak dorang ni, gerammm aku. Kalau tak basuh, nenek datuk dorang yang basuh. Dah la dulu nenek datuk ni dah jaga anak-anak bertahun-tahun sampai jadi manusia, ni dah tua-tua pun tak boleh nak relax, padahal patut mak bapak tu ajar budak-budak ni asas, sejak kecik lagi, jangan dah besar baru nak ajar, memang tak menjadi la. Budak-budak pulak konon balik kampung, high class, taknak basuh pinggan. Sepupu yang kat kampung ternganga betapa tak bertanggungjawabnya dorang ni. Kalau ikut hati aku kan, aku nak je pos pinggan cawan tak berbasuh tu dekat abang kakak aku, haha.

3. Respek
Bab ni, aku tengok, budak-budak memang kurang ajar. Naikkan suara tu perkara biasa. Pastu tak tahu nak panggil orang lagi tua gelaran ape. Siap panggil nama mak aku, sebab budak-budak ni dengar mak aku riuh bercakap dengan nenek sebelah rumah, panggil nama je. “Jenab, nasi bila masak?” Hui, sopan betul budak sekarang kan. Satu lagi, berebut remote control dengan bapak aku tu perkara biasa. Dorang je nak conquer tv. Merengek menangis? Mak bapak bagi tablet, phone. Bijakkkkk sangggatttt. Mak bapak pulak, bila balik, biar je, tak tegur langsung perangai anak-anak. Sebab letih dah dorang melayan anak-anak dekat rumah, konon balik kampung ni kira hotel la. Bagussss sannngggat, teruskannnnn. Pasal ni, aku dah berkali-kali tegur,lembut ke tegas ke, sama jugak, makin teruk adelah.

4. Hotel
Pasal ni, abang kakak aku, bila balik, cuti la seminggu ke, 2 minggu ke, sebulan ke, sama je perangai. Jarang gila masuk dapur. Kalau keluar makan, tak pernah tapau untuk mak bapak,takpun tanya mak bapak aku nak makan ape-ape ke, tak pernah offer, “eh arini bia kita la masak, mak relax je mak,” tak pernah. Tapi bab perabih makanan mak aku masak, lajuuu. Sampai aku balik kerja, dah memang dapat agak tak adanya lauk dekat rumah, mak aku simpan portion aku pun dorang habiskan jugak. Memang aku tapau siap-siap beli dekat kedai, tu pun anak-anak dorang mengendeng nak makan sekali, aku dah la letih+lapar. Lagi satu, sebab mak bapak dorang ni sibuk sangat la pi berjalan-jalan reunion kenduri bagai, anak-anak dorang serah bulat-bulat dekat mak bapak aku suruh jaga. Cantik sangat la perangai. Lepas tu, pukul 2-3 pagi budak-budak ketuk pintu bilik aku,cakap lapar, sebab mak bapak taknak layan dorang.

Baju-baju dorang tambah dengan anak-anak lagi, asal masuk dalam mesin basuh je, lepas tu biar. Aku membebel dekat mak aku tak payahlah tolong jemur! Mak aku kan lembut hati, buat ja. Dah 4 hari, kering berdering macam ikan kering baju-baju dekat ampaian, takdenya sekor-sekor nak angkatkan. Aku, mak aku, tak pun ayah aku tolong angkat. Lepas tu bertambun-tambun dekat ruang tamu. Taknak lipat takpe, tak payahlah buat tak nampak, pastu mak aku pergi lipatkan bukan nak tolong ke ape, wat dono, relax tengok tv. At least kau amiklah baju-baju sampah kau tu, wat masuk bilik, takpun letak je dalam bakul kain or luggage, tu pun susah ke. Apsal bila balik kampung sumer perangai dah macam binatang kaler baby pink tu? Maaf WWF, aku tahu binatang kaler pink tu tak bersalah dalam hal ni. Anyway, tak ada common sense ke? Aku suspek dekat rumah dorang pun dorang perangai macam ni, camnela nak mendidik anak-anak.

Pastu, pape mesti salah sorang je yang pandai kemas ke tolong masuk dapur ke, kalo tak bini, laki, bukan sama-sama. Nampak sangat la kan, sape yang cakna bebeno bab rumahtangga ni. Korang, kalau dah kahwin, kena faham, share responsibilty, ni bukan kontrak “aku dah kahwin, so bini aku la jadi hamba abdi seumur hidup.” Atau, “aku dah kahwin, laki aku la yang kena buat semua, aku goyang kaki ja.” SHARE RESPONSIBILITY! Sedih gila la aku tengok siblings aku hancur camni. Mak dengan bapak aku pape share, mak aku masak, bapak aku basuh pinggan, aku join kemas meja. Mak aku basuh kain, bapak aku lipatkan, mak aku pegi buat air teh, pastu duduk sekali tolong lipat sambil tengok cerita P. Ramlee. Ni namanya ekosistem. Tolak-ansur.

Di sini aku nak buat anda tertekan:
1. Balik kampung, kau jangan ingat mak bapak kau tu orang gaji. Brainwash/ warning anak-anak kau, nenek datuk tu bukan orang gaji suka-suka nak layan camne.
2. Pandai-pandaila hulur seposen dua dekat parents kalau dah hantar anak-anak balik kampung tu, takpun bagi la beras, kudap-kudapan, biskut ke ape ke. Beras penting weiii! Aku sokong kalau korang bawak balik kampung, bagi beras, gula, susu, teh ke. Bawak balik la jugak faveret parents korang. Haha.
3. Binatang kaler baby pink tidak bersalah.
4. Balik kampung bukan alasan korang boleh buat rumah tu macam hotel.
5. WAJIB ajar anak-anak asas diri; tahu jaga makan pakai. Ajar la weii dorang, at least jangan biar baju-baju dorang bersepah, pingan cawan terbiar atas meja. Ajar dorang pandai kemas!
6. Ajar anak adab hormat orang tua, pastuuu kau kena ajar cara nak panggil orang tua camne, gelaran, explain status tu ape, ape tu datuk nenek mak sedara sepupu, korang kena ajar. Budak-budak memang laju bab-bab games tapi aku tengok bab-bab famili, memang fail.
7. Ni adela nanti makcik pakcik bawang tuduh aku “Kau tak kawen, kau faham ape stress kitorang!” Aku tahu kawen tu bukan perkara senang, apetah lagi bila dah jadi mak bapak, tanggungjawab besar gila, tapi tu bukan alasan untuk menjadi tidak berguna. Dah tahu diri tak terjaga, makan pakai bini handle, baju bini iron (padahal masa bujang leklek je laki2 ni boleh iron sendiri, kau ingat bini kau tu orang gaji ke, at least orang gaji ada gaji tahu tak!), kau fikir berjuta-juta kali la nak ada anak ke tak, seksa bini kau tahu nak kena jaga budak besar dengan budak kecik, diri dia tak terjaga. Mujur bapak aku okay.
8. Penat weiii. Aku tahu korang bukan balik selalu, tapi sekali balik, gedegang! korang lempar semua tanggungjawab dekat aku suruh jaga anak-anak korang. Kalau aku wat taktau, mak bapak aku yang kena. Korang tak kesian ke mak bapak korang dah tua. Jarang balik pun, cycle sama tiap-tiap tahun, berbelas-belas tahun, sape tak fedup. Tegur tapi tak berubah, aku pun dah jadi pahit macam peria. Ni sebab manusia-manusia bagi nama busuk dekat “KAHWIN” aku pun jadi allergic bila fikir pasal kahwin.
9. Makcik pakcik bawang: “Kalau tak ikhlas , tak payah tolong!” Derrr, kalau aku tak tolong, mak bapak aku yang kena buat semua okayyyyy. “Eh kau bapak sedara, ajar la sekali, tanggungjawab kau jugak!” Aku memang ajar pun, tapi masa cuti je la bertemu, tak sama dengan mak bapak yang duduk sekali degan budak-budak ni 24/7. Dengan aku la budak-budak ni belajar pasuh pinggan, tapi next holiday, kena ajar lagi, sebab dekat rumah parents tak suruh.
10. Eh haa, mak aku bukan nama Jenab, tu nama samaran je untuk artikel ni.
11. Tak payah gaduh la pasal tanggungjwab laki bini dekat komen nanti weiii, AKU NAK TEKANKAN TANGGUNGJAWAB SEBAGAI ANAK. SEBAGAI IBU BAPA. DAN TANGGUNGAJWAB TERHADAP DIRI SENDIRI. Kau pandai makan, pandai basuh. Kau berak, kau basuh kan? Apsal pinggan baju tak boleh basuh lipat?

Sekian, terima kasih.

– Uncle Stress

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *