Dosa Ibu Bapa Bukan Tiket Untuk Jadi Anak Derhaka

Assalamualaikum readers. 1st, thanks admin kalau confession ni disiarkan. Ini adalah respond untuk cik sya atas confession dia tentang tak mampu sayang ibu, (https://iiumc.com/tidak-mampu-sayangkan-ibu/).

Sedikit tentang aku, aku anak sulung, perempuan, umur 28, dah berkahwin, ada 2 anak. Sikit2 dah la kan since ni confession psal ibu aku. Oh ye, ini bukan untuk buka aib sesiapa. Anggap ni pengajaran untuk kita semua.

Ibu aku baru awal 50-an, seorang kakitangan kerajaan. Ibu aku ni dah biasa hidup sendiri, arwah ayah aku meninggal masa aku 7 tahun. Sejak ibu jadi ibu tunggal, mcm2 aku dan adik2 aku lalui. Ibu ni jenis berdikari. Sebab dari kecik, ibu ada masalah dengan arwah nenek. Ibu bukan anak Kesayangan. Adik beradik ibu tak hiraukan ibu. So ibu hidup sorg2 lepas arwah ayah pergi.

Adik beradik arwah ayah pulak insecure dgn ibu. Sebab ibu ni menantu perempuan sulung, kesayangan arwah nenek dan arwah atuk. Diorang takut masa tu kalau harta arwah nenek n atok semua dapat kat ibu. Mcm2 diorang mengata ibu. So sebab ibu tak tahan, ibu bawak diri, bawa kami pindah jauh dari adik beradik sendiri dan keluarga mertua.

Disebabkan sunyi, ibu mula berkawan dgn suami org. Ibu bawak balik suami org tu, tidur serumah dgn kami. Aku pernah nampak benda yg aku xsepatutnya nampak. Aku yg faham keadaan tu rasa marah sgt dgn ibu. Tapi sbb ibu ni gain everything tanpa harapkan sesiapa, ibu tak pernah dengar nasihat sesiapa. Lagi pulak aku yg baru 8 tahun masa tu. Jiran2 mengata, jiran2 ckp ibu tak de maruah, jiran2 hina kami, tapi ibu buat xtau, ibu ckp mereka dengki.

Akhirnya ibu pindah negeri lagi. Berjumpa pula dgn lelaki lain. Masih dengan perangai yg sama. Sampailah ibu jumpa jodoh, berkahwin, tapi ibu bosan sebab suami dia xbagi dia nafkah. Ibu pula yg perlu tanggung dia. Saat tu pula aku dah berkahwin dan ibu sentiasa buat muka seolah2 jengkel dgn suami aku yg terlalu care pasal aku.

Mungkin kerana tertekan dgn suami yg umpama biawak hidup, Ibu mula keluar dgn lelaki lain pula. Aku yg dah kawin masa tu beri nasihat utk ibu failkan cerai kalau ibu dah xsyg. Tambahan pula anak2 ayah tiri aku xhormatkan ibu. Ibu bercerai akhirnya tapi aku runsing, malu dgn suami sbb ibu tanpa malu keluar dgn lelaki yg tiada ikatan apa2 dgn dia. Selama bertahun ibu mcm tu. Sampailah ke saat lelaki tu meninggal kerana sakit.

Bila lelaki tu meninggal, ibu jumpa pengganti lain. Kononnya lelaki tu nk kawin dgn dia tapi perlukan masa dan tempat tinggal. Ibu bagi dia tinggal di rumah kami. Adik2 aku stress, tekanan. Adik lelaki aku xnak balik rumah sbb benci dgn keadaan tu. Nasihat? Kami dah buat, tapi ibu tengking kami semula. Katanya pandai la dia atur hidup dia. Kami pun bukan bagus sgt nak nasihat dia. Aku hanya mampu doa dan akhirnya lelaki tu pulang ke kampung dia.

Selang beberapa bulan selepas tu, ada seorang lelaki lain yg ikhlas, buat keputusan utk ambil ibu jd isteri. Jumpa kami anak2 secara baik dan bincang dgn kami secara baik. Ibu dah selamat pun jadi isteri dan aku dapat lihat ibu bahagia sekarang. Dah bertahun ibu kawin, aku hanya mampu doa ibu bahagia.

Itu hanya kisah dosa ibu tentang lelaki. Belum lagi kisah ibu memburukkan kami pd kwn2 dia. Negatif segala yg keluar. Kpd kwn2 aku juga, yang tidak buruk tentang aku habis dicanang. Segalanya yg negatif. Adik2 aku selalu tertekan. Membebel? Kau jgn ckp la oii.. Mcm DJ radio tu dia punya bebel. Belum lagi dia burukkan suami aku pada adik2 aku cuma hanya kerana suami aku xdapat balik rumahnya sebab kerja. Setiap kali aku telefon bertanya khabar, mesti aku kena perli. Katanya “yela.. Kau kan nak jadi isteri solehah”

Sedih? Geram? Sakit hati? Percayalah. Aku dan adik2 aku lalui semua ni. 28 tahun, itula perangai ibu. Sekarang pun masih begitu. Apa yg dikatanya jangan dibantah kerana dia sentiasa betul. Solat? Masih bocor2 walau dah 50-an. Jangan tegur pemakaiannya, kami xlayak katanya. Segalanya masih sama, cuma bab lelaki itu sahaja yg berubah. Jangan nasihati dia tentang agama, kami xlayak. Adik aku pakai tudung labuh dan pasang niat untuk berpurdah, katanya orang tudung labuh yang dia kenal bukan baik sangat. Kesian adik aku. Tapi adik aku juga seperti aku, xpernah melawan. Senyum, dan terima segalanya dengan doa semoga ibu berubah.

Aku pernah ditinggalkan sorang2 di rumah untuk 3 hari ketika lepas spm kerana berhubungan semula dengan keluarga arwah ayah. Aku pernah dipulau, adik2ku xdibenarkan bercakap dgn aku sbb aku xikut arahan dia. Walau bagaimanapun.. Aku xpernah sekali pun tinggikan suara pd dia. Kenapa? Sbb aku pegang yang dosa dia bukan tiket untuk aku jadi anak derhaka. Kalau dia dah xde nanti, aku akan rindukan segala perangai dia. Kau tahu? Sehingga kini dia masih memburukkan suami aku, memaksa aku mengikut kemahuan dia. Tapi aku xpernah dan xkan pernah tinggikan suara pd dia.

To those yang ada mak yang kau rasa banyak dosa pada kau, tolong.. Takkan tiada langsung 1 pun perkara baik yang dia pernah buat untuk kau? Kenanglah benda tu walau tak banyak. Dosa dia, antara dia dengan Allah. Kau, jangan tambah dosa kau. Tolong. Sebab nak melahirkan jasad kau, bukan mudah.

Yang buruk tentang dia, jadikan pengajaran supaya kau tak ulang. Jangan kata aku tak faham, aku cukup faham kerana sehingga kini ibu masih begitu. Tapi cukuplah aku titipkan doa supaya dia jadi insan yang lebih baik..

– Kaklong

Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *