Dikacau “Dia” Lagi II

Okay nampaknya pembaca terhibur dengan confession pertama aku, hahaha.

Kalau yang belum baca ni aku kasi link (https://iiumc.com/dikacau-dia-lagi/).

Okay berkenaan akak ponti, sebenarnya antara kisah hidup aku dengan kisah hidup dia, kisah hidup dia lagi sedih kalau korang nak tau.

Ingat tak pasal aku cakap aku berubat tu? *angguk

Ustaz tu cakap, akak ponti tu actually duduk di kawasan hutan yang betul2 dekat dengan bilik aku. Tapi ada suatu hari, hutan tu tiba2 diteroka untuk buat kawasan rumah baru.

Time ni aku memang dah tak sedap hati sebab aku tahu, mesti akan ada gangguan akan jadi. Kampung aku pula memang kawasan perkampungan yang banyak “benda” dan tempat orang berubat.

Nak dijadikan cerita, lepas saja hutan tu diteroka, kampung aku memang ada gangguan. Tapi tu la. Nama pun akak ponti newbie. Dia tak tahu yang dalam kampung aku ramai perubat. Tak kira bomoh atau ustaz. Dua2 ada. Cukup pakej. #kampungku harmoni

Awalnya, hakak ponti ni dia dah serang satu rumah ni, tapi tu la orang kata. Malang tak berbau kan. Penat2 hakak ponti tu terbang cari target.

Dia kena halau dengan parang bersamaan beberapa ayat suci alquran oleh tuan rumah. Haaa kalau korang nak tau, rumah tu kepunyaan seorang ustaz yang memang buat perubatan tradisional kat kampung aku.

Silap besar mat akak ponti ke situ. Lepastu mungkin akak ponti culture shock, dia cuba untuk masuk hutan lain. Kampung aku banyak hutan ya. And setiap hutan ada hantu long kawasan.

Akak ponti ni dia mencuba nasib untuk masuk ke kawasan hutan tersebut tapi malangnya, hantu2 situ tak terima dia. Mungkin berlaku shaming diantara hantu disitu. Aku tak tahu.

Then baru la dia target bilik aku yang tak berapa mewah. Tapi silap jugak dia. Jumpa manusia yang tak berapa manusia ni. Macam mana aku tahu?

Ustaz tu bagitau, haha. Tak tahu la ustaz tu kelentong aku ka apa tapi sumpah aku cakap, masa tengah berubat aku gelak bukan sebab kena rasuk tapi sebab terpikir macam mana akak ponti nak survive hahaa. Dah mati pun still serabut.

Sekarang, alhamdulillah, akak ponti tak de dah kat bilik aku. Mungkin konpius aku ni manusia cap apa.

Nak aku cerita lagi ka apa jadi kat rumah aku? *angguk

Okey2.

Rumah aku asalnya tapak kerbau berkubang dan kemudian jadi tapak silat then baru jadi rumah aku. And lagi satu rumah aku merupakan “highway” para jin hantu lalu.

Untuk makluman, hantu yang lalu kemungkinan diorang tak nampak keluarga aku pun. And kadang2 tengah malam aku memang akan nampak benda2 melintas di hadapan pintu bilik aku. Ustaz pun kata rumah aku tak boleh nak pagar dah.

Disebabkan jadi “highway”, percentage untuk barang2 dalam rumah aku jatuh adalah agak tinggi. Mungkin masa lalu tu dia berlari, pastu terlanggar.

Awal2 dulu memang takut tapi bila makin lama. Aku yang bebel.

Aku memang akan masak untuk makan tengahri adik2 aku bila balik sekolah. Jadinya kalau aku cuti semester, aku yang akan uruskan rumah. Memang sunyi bila semua orang pergi kerja & sekolah.

Aku pulak akan start memasak pukul 10 pagi. Bila aku masak, pasti di ruang tamu rumah aku akan bunyi macam2. Cakaran di pintu, ketukan pintu dan lain2.

Tapi aku macam biasa. If ada ketukan and so on aku aku “siapa tu? Jangan la ketuk2 tak besst” sambil pegang senduk. Then sambung masak sambil layan podcast seram

Pernah sekali, aku tengah masak, botol kicap cap kipas udang yang besar tergolek jatuh. Engko bayangkan botol penuh yang terletak elok atas rak boleh jatuh.

Aku nangis weyh time ni. Nangis sebab nak cuci. Weyh! Pecah plus air kicap tu merata2. Ni kalau mak aku tau, mau kena marah. Tak kan aku nak kata “hantu yang bagi jatuh. Harey betul”

Nak tak nak. Dengan sedih hati, aku ambil kain lap tumpahan kicap yang dah macam kolam tu. Sambil aku bebel “tau tak kicap ni mak aku baru beli semalam. Ni kang tiba2 botol hilang aku jugak salah.”

Aku nak claim pun tak tahu hantu mana. Last2 mak aku gelak ja bila aku cerita.

Erm lain, zaman aku spm, aku memang suka stay up sampai subuh. Lagi pula pintu bilik aku memang rosak dan tak boleh nak tutup, jadinya terhalang dengan langsir je. Tengah aku syok studi, aku nampak kelibat ayah aku lalu tapi menunduk.

Awal aku abaikan tapi dah dekat sejam tak keluar dari toilet. Ghsau jugak aku.

Eh btw, bilik aku sorang ja kat dapur yang lain di depan. Aku pun dengan kalut pergi jenguk kat tandas. Lah tak ada orang pun. Kena game camtu ja. Rugi lemak aku tau kena bangun dan berjalan.

Cukup la eh yang jadi kat rumah. Jem otak aku nak ingat balik.

Aku sambung belajar di selatan tanah air tau. Aku pikir hantu dah tak nak kacau aku. Tapi tu la. Meleset.

Aku macam biasa sejenis suka stay up sorang sambil bukak tingkap bilik sebab nak ambil angin malam.

Awal diganggu oleh bunyi hentakan tongkat dari luar bilik. Alhamdulillah time ni aku tak rajin nak bangun tengok. Dekat sebulan juga aku dengar.

Aku tanya dekat senior situ, rupanya kawasan bilik aku memang ada sorang nenek tua yang akan ronda. Mungkin bekas polis trafik pencen.

Mak aku, masa aku masuk uni, dia tak risau pasal duit sangt. Dia lagi risau kalau aku kacau hantu. Sedih beb. Siap pesan, kalau dengar apa2 jangan gatal kaki pergi jenguk.

Di uni aku terkenal dengan cerita pocong di tangki air. Haa yang mana tau uni mana. Diam2 eh.

Awal-awal memang aku tak percaya sebab banyak kali aku lalu kat tangki air tu. Tapi pocong pun meluat nak tengok aku.

Tapi sampai la last semester aku, dan time tu minggu final. Yang tinggal di kampus hanya mereka yang ada final. Memang sikit orang.

Nak dijadikan cerita, aku dan kawan-kawan aku pergi melepak di cafe sampai la pukul 11 malam. Yela sebab bosan. Then kitorang rancang nak pergi kacau kawan kelas yang duduk di kolej kediaman lain.

Dan malam tu juga kawan aku ajak lalu laluan tangki sebab tu jalan pintas. Tapi malam tu lampu jalan semua tak menyala. Aku pun tak fikir banyak tapi dalam masa yang sama aku tak berapa sedap hati.

Aku orang pertama yang berjalan dan diikuti lagi 8 orang dibelakang. Berbekalkan lampu torchlight phone je.

Awal jalan semuanya masih terkawal. Aku arahkan lampu aku ke bawah. Kemudian, aku pun tak tahu kenapa aku boleh tergerak hati nak halakan lampu ke kiri and ke kanan.

Korang cuba teka apa jadi.

Aku tersuluh abang candy a.k.a pocong wey. Sumpah time ni aku rasa darah aku stop mengalir. Aku kaku dan kedudukan aku satu arah dengan abang candy.

Aku suluh banyak kali tau untuk make sure kan tu bukan abng candy. Aku siap suluh lama dekat abang candy tu.

Nak aku cerita ke macam mana bentuk? *angguk laju

Masa aku suluh, aku just nampak 1 figure yang macam kain lusuh je.

Then kali ke dua aku suluh. Aku amati, kain lusuh yang tak berapa lusuh, nampak seperti ikatan di bahagian kaki tangan dan kepala tangah berdiri. Aku tak tahu nak describe detail macam mana. Kang aku lukis kang.

Untuk kepastian lagi, aku suluh di atas kepala, yeh boyy.. Ikatan kepala. Tapi pocong ni bagus jugak. Dia tunduk jadinya aku tak nampak muka. Mesti masa hidup seorang yang menjaga pandangan.

Lepas otak aku mula proses, alhamdulillah tak loading sangt. Aku menggelupur 2 saat. Tapi aku cover. Takut mana boleh tunjuk. Hidup kena steady.

Kawan2 aku yang dari belakng datang, aku terus pusing ke arah diorang ajak balik. Tapi muka jangan cakap cuak pucat. Semua ada.

Korang rasa aku patah balik tak? Haha tentulah tak!!

Kawan aku sorang ni confident kata kat aku “jalan je jangan pedulikan.” sambil tepuk bahu aku.

Aku fikir dia nampak jugak time ni. Aku pun beranikan diri lalu.

Balik je bilik kitorang lepas kitorang kacau kawan-kawan lain, terus malam tu jugak kitorang open table. Pukul 2 pagi masa tu. Dengan tak mandi lagi.

Aku tanya ke kawan aku, “engko nampak ke apa aku nampak tadi”

“Pocong?” kawan aku balas.

Aku angguk.

“Oh tak, aku nampak bayang hitam besar je. Tak nampak pulak bentuk pocong” kawan aku balas sambil gigit choclate.

Sumpah hampeh. Patut confident ajak aku lalu. Mati2 aku fikir dia nampak pocong jugak.

Esoknya, aku demam panas. Sksksk tapi demam2 pun, trip dengan kawan2 ke negeri sembilan masih ons hahaha.

Esok pagi lepas aku nampk pocong tu, aku punya la nak kepastian sama ada pocong atau pokok, aku ajak kawan aku pergi tengok kawasan tu balik. Ye, mana ada pokok situ hehe.

So cycle hantu aku dah lengkap. Pocong, kak ponti, langsuir, nenek kebayan dan lain2.

Dan alhamdulillah juga, aku tak pernah lagi kena rasuk. Minta dijauhkan. Berkat otak sentiasa loading.

Sini je la eh aku cerita, takut korang boring nanti.

– Iki (Bukan nama sebenar)

Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *