Antara Mak Dan Kerjaya

Mak mana yang tak sayang anak. Mungkin anak dah berumur dah jadi atuk pun, tetap atuk tu masih baby untuk mak dia kot. 

Macam tu la mak aku pada anak2 dia. Masih layan kami macam bayi walaupun dah berkahwin beranak pinak. 

Belajar susah payah hampir 5 tahun kat negara orang demi segulung ijazah engineering. 

Bila balik malaysia aku kerja kat kilang jepun. Kilang yang sponsor scholarship aku. 

Kerja 12 jam. 5 pagi kena bangun dah. 6 pagi gerak ke kilang.. 8 atau 8.30 malam baru sampai rumah. 

Cuti kadang2 dapat la sehari seminggu. Tapi mostly aku tak cuti.

Sebab ot banyak. Aku jenis suka kerja. So semua ot aku sapu. 

Setiap kali aku pergi kerja, mak aku pandang aku dengan pandangan sayu. Sebab mak tak suka anak macam tak cukup tidur tak cukup rehat. 

Mak aku suka anak kerja macam pejabat. Office hour. Ada rehat. Ada cuti tetap.. Pergi kerja cerah hari balik pun cerah hari. Dia nak macam tu. 

Kalau aku bangun pukul 5, dia akan bangun pukul 4. Siapkan breakfast apa semua.. Mak aku jenis suka hantar anak depan pintu. 

Satu hari nasib tak baik, aku kemalangan masa balik kerja. Masa tu aku pakai motor besar. 

Aku sebenarnya terselamat pun mungkin sebab doa mak aku kot. Macam istilah doktor, medical miracle ja nyawa aku kembali. Sebab aku koma hampir seminggu. 

Hampir dua tahun lebih aku tak kerja sebab kemalangan tu.. Patah kaki dan lain2 kecederaan dalaman. 

Aku dah tak boleh kerja under stress dah. Sebab bahagian kepala aku cedera. Kalau aku stress aku akan rasa bahagian belakang kepala aku sangat sakit. 

Ada la kelemahan2 yang aku tanggung sampai sekarang akibat kemalangan tu. 

Company terminate aku sebab akta buruh mc pun 60 hari ja.. Tapi 3 bulan lebih jugak diaorang bayar gaji aku. 

Ada la dapat duit pampasan, socso insurance dan macam2. Tapi lama mana nak makan duit tu. 

Family pujuk aku, kerja mana2 boleh cari. Diaorang suruh rehat dulu.

Tapi mak aku nampaknya macam trauma. Dia dah tak bagi aku kerja kat kilang. Sebab kawasan industri kan kontena banyak. Aku accident dengan lori contena. 

Family sebenarnya tak bagi aku kerja dah. Diaorang tak kisah nak support aku. Tapi aku dah tergedik2 nak kerja. 

Aku jenis tak boleh duduk rumah atau duduk diam.. Aku pergi satu2 kilang hantar resume. 

Aku dapat banyak ja offer engineer. Tapi mak menangis2 cakap jangan. Mak aku tak suka kerja 12 jam ni.. Lepas tu naik motor pagi2 buta macam selalu. Mak aku risau. 

Aku kata kilang susah nak cari yang tak dak 12 jam. Kalau ada pun mak aku tetap tak bagi kawasan industri. 

Last2 aku kerja kat satu syarikat ni.. Senang kata kerja kerani la. Bos lama aku rekomen. Company kawan dia. 

Mak aku sangat2 suka aku kerja ni. Kerja relax. Sabtu ahad public holiday semua cuti. 

Kadang2 mak aku datang pejabat bawak makan la apa semua.. Sebab aku sorang ja kat pejabat tu. 

Sampai sekarang aku kerja situ. Gaji 2 ribu.. Tak dak punch card, tak dak kerja sangat.. Bos memang baik. 

Bos cina.. Dia kata mai kerja pukul 10 dah la.. Balik kadang 4.30 kadang 5. Waktu kerja sampai 5 la. 

Tapi aku tak suka sebenarnya kerja ni.. Rasa bakat aku sia2.. Apa yang aku belajar tak de kena mengena dengan kerja aku sekarang. Rasa aku tak de future.

Dah la tu mak aku asyik melayan kami macam baby.. Dia nak anak2 sentiasa depan mata.

Kami semua kerja macam mak nak. Pukul 5. 30 atau 6 anak2 dah dekat rumah. 

Kalau time tu kami belum sampai, mak aku dah gelisah. Kalau lewat 5 minit ka, kita nak singah kedai ka better inform dia awal2. Baru dia lega.

Kalau tak dia punya gelisah tak boleh bawak bincang. So dekat2 anak nak sampai rumah, mak aku dah excited prepare minum petang. Dia buat kuih apa2.

Lepas dah siap semua, dia akan buat kerja kat kebun. Bila kami dah sampai, dia akan hidang air, ajak kami minum. 

Satu hari tu balik2 tu, aku buat air sendiri.. Mak aku terperasan kot. Meluru dia tiba2, la kenapa tak cakap kat mak.. Mak boleh buat..

Aku kata tak pe la.. Air ja pun. Terus dia ambik sudu dari tangan aku dia bancuh2. 

Mungkin satu kepuasan di hati dia kot, kalau dia yang buat semua benda untuk anak2. 

Even maggie cup nak letak air panas pun.. Kalau dia nampak aku pegang tu, dia dah ambik. 

Nak isi air panas ka. Meh2 mak isi. Padahal air panas tekan coway ja pun. 

Tapi bukan nak kata, walaupun air panas ja. Level air yang sama. Kalau dari tangan mak, rasa dia sedap lain macam dari buat sendiri. 

Hari tu abang aku basuh seluar dia.. Abang aku dok tengah sidai. Macam tu la dia, terus datang ambik.. La kenapa tak bagitau mak. Mak boleh basuh. 

Abang aku tu dah kahwin tau.. Bapak kepada 3 anak.. Kami ni kadang2, jenis selesa buat kerja personal sendiri ja. 

Abang aku pun cakap tak pe la mak. Orang boleh buat. Kadang abang iron baju pun mak aku dah kalut. Mak aku mintak nak iron, abang aku tak bagi. Dia kata sikit ja ni. 

Terus dia pi bagitau kak ipar aku, abang aku buat kerja sendiri.. Kenapa kak ipar tak tolong.. 

Kak ipar aku cakap la, dia tak de cakap pun nak iron baju. Kalau tak mesti orang buatkan. 

Macam tu la senario setiap hari dalam rumah kami. Mak kami jadikan kami raja dalam rumah. 

Mak kami jenis suka meneman. Kalau abang aku basuh motor. Mesti mak aku akan duduk area situ kupas nyok ka kukur nyok ka. Apa2 la. Sambil2 tengok abang basuh motor. 

Dulu abang aku kerja kat kl gaji 4 5 ribu. 

Mak aku beriya suruh dia balik penang. Katanya nak tengok anak cucu besar depan mata.. 

Tapi abang aku ni jenis islamic sikit.. Jenis patuh pada cakap mak. Dia tak kisah lepaskan gaji besar tu datang kerja sini gaji 2500. 

Tapi mak aku suka la. Sebab pukul 6 abang aku dah balik. Abang aku pi masjid.. Lepas tu time puasa kami 1 family jalan kaki ke masjid solat terawih. 

Buka puasa sama2, sahur sama2. Anak cucu kena depan mata. Itu kebahgian mak aku. Kalau pi cuti pun kami pi family2. 

Tapi sampai bila la aku nak hidup macam ni.. Aku dah rasa badan aku makin malas. Dah susah nak bangun pagi. Sebab dah biasa tido lama. 

Dalam kampung aku la paling lewat pi kerja, paling awal balik.. Lepas subuh aku tido. 8.30 atau 9 pagi baru aku bangun pi kerja. 

Abang aku kata utamakan la kebahagian mak. Nanti redha dan berkat tu sentiasa ada. 

Dia kata tak dak benda lebih nikmat dari dapat tengok muka mak hari2. Ada duit banyak pun tak dapat beli kebahgian yang satu ni. Ada benda yang kita korban dia kata. 

Aku faham. Tapi aku jenis tak boleh dengan kata2 orang.. Kadang kawan2 tak tau la sengaja cakap, atau tak de niat cakap macam tu. 

Diaorang kata rugi la belajar tinggi2 kerja kerani. Dah la tu hang ni laki apa semua.. Hati aku selalu terusik. 

Baru2 ni aku apply kerja part-time. Technian electronic. Sabtu ahad aku pi. Kalau orang penang mesti tau. 

Aku dok seberang. Kerja tu kat pulau. So naik jambatan.. Mak aku dah susah hati dah.. 

Dia kata bahaya. Jauh. Macam2 la.. Jambatan banyak orang mabuk la. Nanti langgar takut jatuh laut la. 

Aku naik kereta pun dia tak bagi.. Sebabnya pukul 6 pagi aku dah gerak dah. 

Dia tak boleh terima anak keluar awal pagi. Dia kata cuti rehat la kat rumah tido. Mak aku tanya aku tak cukup duit ka. Meh mak bagi. 

Adoi. Ni bukan pasal duit.. Ni pasal aku nak kerja macam tu.. Aku rindu troubleshooting. 

Tapi hari ni aku dah tak pi kerja partime tu. 

Sebab pagi tadi mak aku dok usap2 bahu aku.. Dok pujuk tak payah la pi kerja. Dok la rumah rehat. 

Aku ni bukan penyabar macam abang aku.. Aku jenis baran.. Tapi entah la. Hari ni aku buat keputusan dengar saja la cakap mak. 

Dulu masa aku nak pi belajar kat japan pun mak aku tak happy. Kalau boleh biar la di bawah ketiak mak. 

Tapi masa tu arwah ayah aku ada. Mak aku tak berani la nak kata apa.. Dia kan isteri yang patuh.. Ayah aku pulak jenis sokong apa yang anak suka. 

Tapi macam tu la.. Setiap masa dok tanya bila la anak nak balik.. Setiap masa menangis dalam solat rindu kat anak. 

Mak aku punya sifat penyayang ni tak batas langsung.. Jenis kucing pun dia suka suap bagi makan.. 

Sampai burung2 pun dia kenai habis. Siap cakap awat la hari ni burung kunyit tak mai. 

Haiwan kat kampung ni pun naik lemak dengan mak aku.. Malas cari makan sendiri. Sebab hari2 mak aku bagi makan. 

Sebelum ni aku dah cakap dah ketidakpuasan hati aku. Tapi mai tang air mata seorang ibu, ego jantan aku terpaksa tunduk. 

Abang aku pun cuti sabtu ahad.. So biasa kami berjalan mana2 satu family. Makan2 ronda2. 

Kan ada anak sedara aku. Kadang bawak tempat main apa2 la.. Mak aku nampak seronok jalan sekeluarga. 

Mak aku ni jenis murah rezeki. Duit dia sentiasa ada.. Mai dari mana tak tau.. 

Aku selalu kata, mak ada periuk ajaib ni.. Jenis mak aku suka simpan duit dalam periuk. Aku ajar anak sedara aku kata duit tok boleh beranak. 

Mak aku ada pencen ayah aku. Tapi pencen tak sampai seribu pun. Duit kami2 bagi pun tak banyak pun. Dah gaji kecik.. Tapi mak aku boleh rolling semua. 

Tapi bila keluar berjalan, dia punya berbelanja kalah menteri aku rasa. Asal tengok baju apa pun, mesti dia pangil kami suruh test. 

Dia akan kata baju ni macam cantik untuk aku la. Cantik untuk abang aku la. Jenis dia macam tu la.. 

Kami tak mau pun dia akan belikan jugak.. Untuk menantu2 pun sama.. Setiap baju2 dia tengok, mesti dia pilih untuk anak cucu. 

Sebenarnya macam mana dia manjakan kami dalam rumah, macam tu la dia manjakan menantu dengan cucu2. 

Kalau dalam family lain, mesti menantu perangai berbeza. Kat family aku tak tau kenapa, menantu pun perangai sama macam mak aku. 

Aku pernah cakap kat mak.. Biar la abang keluar dengan family dia. Mungkin kak ipar nak privacy ka apa. 

Mak aku ok ja.. Tapi kak ipar aku pulak tak mau kalau mak aku tak dak.. Dia nak ada satu family jugak. Baru seronok meriah dia kata. 

Kak ipar aku tak kerja.. Dia jaga anak ja.. Mai hari jumaat ja, depa lagi awal rancang sabtu ahad nak pi mana. 

Kerja kak ipar aku survey tempat makan apa depa tak pi lagi kat fb. Lepas tu plan dengan mak aku. Kalau cuti sekolah, plan bercuti mana2. 

Jenis masak pun sama.. Kak ipar akan cari menu, masak sama2 dengan mak aku. Depa pi market pun sama2. Sebab kak ipar boleh drive. 

Memang aku tengok whole family aku seronok dengan life macam ni.. Tapi aku ja kadang2 rasa tak happy. Macam missing piece. 

Aku sebenarnya dah kahwin. Nanti aku cerita pasal life aku dengan bini aku kalau posting ni approve. 

Bini aku la tempat aku melepas amarah aku setiap masa.. Ego aku sebagai lelaki tak mampu nak gunakan dia sebagai tempat meluah perasaan. 

Aku lagi selesa kot luah kat sini.. Di platform orang tak kenal aku sapa.. 

Ego, baran, keras hati, keras kepala, she was my punching bag always. Tapi dia macam tak peduli pun dengan semua tu. 

Characters aku jenis bengis, serius, tak mesra ni buatkan aku tak mampu nak layan dia baik2. Aku ni senyum macam mana pun tak tau. 

Selalu aku tanya diri sendiri, kenapa la perempuan ni boleh pulak suka aku yang jenis macam ni. 

Dulu pun masa aku accident pun, ramai ja perempuan dalam pada simpati nak hadiah satu kehidupan pada aku. 

Tapi entah la.. Jodoh aku dengan dia yang jenis sabar sesabar sabarnya.. Kalau jenis aku jodoh dengan perempuan baran tak pa jugak. Sama2 boleh gaduh..

Tapi macam aku kata la.. Menantu dalam rumah ni sama fesyen macam mak aku. Mungkin mak aku doa nak menantu macam tu kot kan.. 

– Mr.Analog (Bukan nama sebenar)

Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit

3 Comments

  1. Allahu..aku baca kissah kau ni, aku jadi sebak sendiri dik. teringat arwah mak aku…
    semoga mak kau diberikan kesihatan yang baik

  2. Dari atas baca mati² aq ingat dia perempuan hahaha tiber kt bawah rupanya laki siap da ada bini haha ko mmg ske buat plot twist ye bang?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *