Apa Salah Saya?

Assalamualaikum min. Saya nak tanya pendapat semua pembaca di luar sana. Tentang masalah saya mungkin masalah kecil bagi orang lain, tapi bagi saya yang dah hadap berulang kali saya jadi tertekan sampai saya rasa mcm hukuman besar buat saya.

Saya seorang pertengahan 20 an. Tentang saya, suka baca, tengok movie, ceria, broken family, depressive disorder, suka bergaul dengan perempuan saja. Kawan lelaki yang betul betul rapat memang tak ada.

Sejak sekolah lagi saya memang jenis tak pandai bergaul dengan lelaki. Perasaan tu susah nak terangkan tapi kalau bercakap dengan lelaki je saya rasa mcm tak friendly. Kalau dengan perempuan bukan main gedik lagi, bukan gedik buat2 ya. Kawan2 saya kata manja. Tak tau la betul ker tak, tapi itu yang kawan saya bagi tau la.

Masalah saya sekarang ni. Saya sentiasa gagal dalam percintaan. Aiyoyo! geli pulak bila sebut ‘percintaan’. Tapi saya rasa itu je ayat bagi orang senang paham. Dekat sekolah saya tak pernah bercinta sbb saya pengawas dan lagi satu saya rasa geli kalau ada pelajar mintak numb. Spender pun mak basuh ada hati nk couple. Kadang2 saya suruh kawan saya buat cerita kononnya saya dah ada boyfriend dekat luar sekolah. Sekarang baru rasa berdosa sbb banyak kali menipu. Hahaha

Saya pernah kenal dengan classmate time kat kolej dulu. Dia yang suka saya dulu, lepas 6 bulan baru dia bagi tau. Saya pun terima je la kan. Walaupun time tu saya takde feeling pun dengan dia. Walaupun masing2 dah kenal, tapi kitaorang berbual melalui whatsapp ja.

Sebab kawan baik saya minat mamat ni, budak2 india pun suka dia. Maklumlah mamak kan. Karang tak memasal saya kene serang dengan budak2 ni. Tapi lepas seminggu contact terus jadi lain. Dia macam tak suka. Saya bengang. Terus block. Kalau jumpa kat kelas pun saya buat bodo je. Kalau ada yang nak kenal terus saya malas nak layan.

Tempat kerja pun sama. Saya kenal mamat ni. Kebetulan satu department. Meja dia ni depan saya je. Kalau berdiri baru la nampak muka dia. Dia ni memang handsome plus jenis jaga badan. Dia suka kacau time saya buat kerja. Tak lama lepas tu tetiba dia nk kenal lagi rapat. Saya pun on je la. Yela tak kan nk membujang sampai ke tua jual mahal kan. Lagi pun bukan buat bende tak senonoh pun. Saya buat macam biasa2 je.

Lepas keluar berapa kali. Dia ni terus jadi lain. Akak2 office siap tolong bagi tips lagi. Saya siap mengadu dengan kawan baik saya kat office tu. Malangnya tak lama lepas tu dia ada hubungan dengan ‘kawan baik’ saya. Padahal kawan baik saya tu ada bf dah, serumah dengan bf dia lagi. Sekarang ni saya tak tau la dorang tu couple ker atau masing2 dah mampus. Sebab lepas kejadian tu saya terus letak jawatan. Geramnya!

Walaupun saya tak pernah couple, tapi saya pernah dating dengan beberapa lelaki. Time jadi student dulu saya pernah keluar dengan crush. Tapi ntah la lepas beberapa kali keluar saya rasa mcm bosan. Walaupun biasanya lelaki yang menghilang diri. Adakalanya saya pun akan hilang kan diri kalau kenal lelaki yang jenis suka ambik kesempatan.

Mak saya sekarang ni asyik tanya bila nak kahwin. Kalau berborak ngan kawan dia siap tanya ada anak lelaki tak. Kalau naik grab, dapat pulak driver yang helok sikit, lagi2 yang jenis sopan tu hah mula lah tu, nak cucuk. Saya jadi malu sampai tak tau nak sorok muka dekat mana. Kalau saya tengah tengok tv, mesti dia akan tanya pelakon lelaki tu dah kahwin ker belum.

Sekarang ni saya memang desperate nak kahwin. Saya nak ada anak. Perasaan tu meluap luap macam air yang mendidih. Hahaha. Dulu memang la tak nak. Konon muda lagi. Tapi sekarang saya jadi terbalik. Saya ada kenal stranger kat fb. Walaupun saya mmg tak boleh nak borak dengan orang yang saya tak kenal tapi atleast saya cuba. Tapi saya tengok profil dulu. Yela tak kan main sebat je. Dapat pulak mat rempit ka, mat gam ker, naya!

Lepas kenal kejap dia minta numb, saya bagi walaupun mcm was2. Lepas tu terus jadi lain. Dia macam nak larikan diri. Hahaha maigad! Jujur la kadang2 kawan saya tolong reply. Sebab saya tak tau nak reply apa. Saya sampai google cara nk layan lelaki dengan baik, macam2 la. Aduh. Tapi hasil? Arghhhhhh! Saya selalu pelik pasangan kekasih dating ni berjam2 tepi tasik ni borak apa ja. Kadang2 saya rasa nak pergi sergah je tanya topik apa yang dorang borakkan tu.

Saya tau mesti ada hakak2 kat luar sana akan cakap “i dah umur sekian2 ok je single”. Akak mungkin ok. Saya pun okeh kalau mmg selama ni takde lelaki yang nak kenal dengan saya. Tapi dorang yang mula kan dulu. Saya bukan minat sangat pun kalau bukan dorang yang mulakan.

Saya kadang2 sedar jugak bila dengan lelaki saya jadi makhluk yang paling membosankan. Kalau ada lelaki daring ker mmg akan saya tegur secara berhemah la. Mungkin sesetengah lelaki akan bosan kot. Sebab saya tak tau nak manja2 dengan lelaki. Tapi kalau saya dengan perempuan terbalik pulak. Kalau saya tak de, dorang pulak yang akan bosan. Stressnya! Huawaaaaaaaaarghh!

Kalau lah saya jenis tak malu min, saya akan paksa mana2 lelaki kahwin dengan saya. Saya nak ada anak. Kadang2 nangis. Saya doa dalam solat, saya nak lelaki yang dapat terima semua kekurangan saya. Kalau lelaki ikhlas dengan saya, InsyaAllah saya akan terima semua kekurangan dia asalkan masih dilandasan yang di redhai Allah.

Saya teringin nak rasa ada family. Kasih sayang. Sebab bende tu yang saya tak pernah dari family saya sendiri. Dari sekolah lagi saya berdikari hampir semua bende saya buat sendiri. Kadang2 saya penat bila semua bende saya kene hadap sorang2. Saya teringin nak rasa mcm mana hidup bergantung dengan orang lain lagi2 orang yang kita sayang. Dapat rasa kasih syg dia. Rasa macam dia protect kita.

Okeh la min. Saya tau cerita saya ni merepek je. Panjang pulak tu. Nasib la taip kat fon je, kalau saya hantar surat buat habis dakwat je. Kalau min tak siarkan pun tak per. Saya paham. Bye min! Assalamualaikum.

– Mawar Berduri (Bukan nama sebenar)

Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *