Cinta Allah vs Cinta Manusia

Assalamualaikum. Saya Lala, umur 20-an, perempuan, sudah bertunang & insyaAllah akan mendirikan rumahtangga pada tahun hadapan.

Sebelum bertunang ni, saya memang tak pernah bercinta dengan sesiapa. Suka orang tu pernah lah tapi dalam diam je.

Suatu hari, ada lelaki approach saya (saya namakan dia Z) & kami decide untuk bertunang. Saya kan tak pernah bercinta, jadi saya minta kami jadi kawan je dulu.. Konon nak bercinta lepas nikah la sebab tu memang impian saya sejak dulu.

Lagipun, saya ada join usrah sejak sekolah menengah sampai universiti. Jadi, pada saya bercinta sebelum nikah ni adalah sesuatu perkara yang tak berapa elok la kan.

Saya harap kami contact bila perlu je la. Tak perlu hari-hari berbalas wassap semua. Cukuplah contact untuk hal penting je iaitu hal yang berkaitan ke arah perkahwinan tu.

Tapi, kononnya Z nak ambil berat la ngan saya dalam tempoh bertunang ni, lagipun time ni la kami nak kenal hati budi masing-masing.

Akhirnya kami berwassap jugak, walaupun tak begitu kerap sebab dia agak sibuk dengan kerja. Cuma, saya tetapkan banyak rules la, antaranya jangan wassap lebih pukul 10pm, jangan guna emoji yang ada bentuk love etc. Kami pun tak pernah call, video call jauh sekali. Tak selalu jumpa sebab dia duduk jauh.

Jadi, kiranya kami ni dalam fasa ‘bercinta’ jugak la kan walaupun agak terkawal la pada saya. Hati berbunga juga la bila dapat wassap dari Z, yela, perempuan mana tak suka kalau ada orang care pasal dia, kan?

Setakat ni, apa yang saya tahu, Z seorang yang menjaga solat, tak merokok, caring, baik dengan keluarganya, tak mudah marah. Harap-harap lepas kahwin pun macam tu jugak la, aminn.

Kalau saya rindu dia, saya tak mulakan wassap dia, tapi apa yang saya buat adalah saya baca balik conversation-conversation kami sebelum ni & senyum sorang-sorang. Huhu. Ok, cukup sekadar itu cerita pasal tunang saya.

Untuk hubungan saya dengan Allah, alhamdulillah saya menjaga aurat & solat. Cuma nak khusyuk dalam solat tu memang tak mudah la kan. Selalu juga doa supaya dapat khusyuk dalam solat & ibadah-ibadah lain..

Saya juga selalu doa supaya cinta saya kepada manusia dan kepada dunia ni tak melebihi cinta saya kepada Allah & Rasul.

Cinta ni tak boleh diungkapkan di bibir sahaja, dia mestilah dibuktikan dengan perbuatan juga, kan?

Sekarang ni, apa yang menjadi kerisauan saya adalah, saya takut cinta saya kepada Z akan melebihi cinta saya kepada Allah & Rasul, lebih-lebih lagi lepas berkahwin nanti. Saya tak tahu macam mana nak express perasaan saya ketika ni, yang pasti saya takut nak kahwin.

Jujurnya, saya kurang rasa ‘excited’ time solat atau mengaji etc. Saya ada join telegram tadabbur ayat quran, hadis etc.

Kalau dapat notification daripada group-group tu, saya tak rasa excited pun. Saya lebih excited & berbunga bila dapat wassap daripada Z. Adakah ini petanda saya sayangkan Z lebih dari Allah & Rasul?

Bila saya fikir-fikir balik, memang Allah jadikan makhluknya berpasang-pasangan. Mesti ada hikmah kenapa Allah hadirkan rasa cinta dan kasih sayang ni. Tapi, saya risau saya tak rindu & cinta kepada Allah & Rasul macam mana saya rindu & cinta kepada suami saya nanti.

Saya tak nak la cinta kepada Allah & Rasul tu makin lama makin pudar. Bukan la bermaksud bila cinta Allah pudar tu kita akan tinggalkan solat ke apa. Bukan. Tapi RASA tu takde tau. Faham tak?

Selalu dengar ustaz ustazah cakap kena jadikan cinta Allah & Rasul tu nombor 1, kemudian baru cinta kepada pasangan. Tapi macam mana nak buat macam tu ya?

Ke saya tak patut pun risau pasal benda ni? Hmm tah la. Saya ni nak kata alim warak sangat tu tak la, saya muslimah biasa je..

Maaf ayat tak teratur.. Saya harap kalian dapat apa yang saya cuba sampaikan ni & sudi bantu saya keluar dari kerisauan ni. Terima kasih sudi membaca. Assalamualaikum.

– Lala (Bukan nama sebenar)

Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *