Assalamulaikum,
Rasa nya ini entah untuk kali keberapa aku mencuba nasib untuk menghantar ” confession” ini. Jika ia tidak di siarkan lagi tidak apa aku faham. Mungkin ada piawaiannya. Jika ia menjadi paparan umum, aku ucapkan terima kasih banyak-banyak. :)
Cerita yang aku nak kongsi ini tentang keluarga. Betapa pentingnya keluarga.
Jadi berhenti membaca. Mungkin topik ini agak bosan. Tapi aku nak cerita jugak supaya jadi tauladan.
Aku di besarkan dalam keluarga yang besar. 8 orang adik beradik. Berbagai ragam dan perangai masing-masing. Aku anak ke 5. Paling garang, keras kepala dan tegas. Sampai aku rasa aku patut jadi polis sebab terlampau tegas. Adik beradik aku pun kadang-kadang takut dan tak suka dengan sifat garang, tegas dan mulut bising aku. Tapi aku selalu tegaskan. Aku bising sebab aku sayang dan perihatin. Aku nak petik kata-kata ustaz daripada ceramah yang aku dengar ” kalau kita tak tegur salah ahli keluarga kita , nanti kita juga akan di soal. Jika ingin sama sama berjaya, ke syurga , tegur lah. Walau penat, walaupun pahit tapi tegur lah”
Tapi aku tak pernah menyesal jadi garang atau tegas. Sebab aku rasa ini kelebihan aku. Sebab aku menjadi lebih matang. Walaupun aku anak yang ke 5 tapi jika ada sebarang masalah adik beradik tetap datang rujuk. Walaupun kakak dan abang aku lebih tua. Tapi diaorang selalu mintak pendapat aku. Kalau sebut pasal pertolongan, insyallah kalau ada kudrat, aku akan tolong. Kalau perlu duit, tapi aku tak ada, aku cuba cari solution lain.
Biase lah letakkan keluarga anda no satu dalam apa apa hal. Biasa takbur bakti pada mak ayah dan adik beradik korang. Jangan asyik memandang kawan-kawan. Kawan – kawan ramai tapi mak kandung hanya satu. Adik beradik kandung hanya satu. Tak boleh di tukar ganti. Ringan tulang hulurkan bantuan. Jangan harapkan adik beradik asyik nak bantu kita tapi kita sendiri tak pernah nak bantu adik beradik kita. Jangan bila susah baru kita nampak adik beradik kita tapi bila senang adik beradik kita, kita hentam.
Aku nak kongsi kisah betul. Kisah jadi pada ipar aku. Dia asyik dengan kawan dia. Tak pernah nak pandang keluarga dia. Asyik canang buruk keluarga dia. Sampai satu hari aku pernah dengar dia borak dengan bang teh aku. Dia mengata kak ngah ni belajar pandai tapi duduk rumah tak keje. Lepas tu asyik beranak je. Aku akui kak ngah aku baru kahwin 4 tahun tapi anak dah nak masuk 3 orang. Dia seorang graduate jurusan sains tapi tak bekerja sebab pilih nak jadi suri rumah. Tapi kuasa Allah maha Agung. Kak ipar aku ni yang asyik pandang buruk orang ni, di berhentikan kerja. Sebab company dia downsize. Berbulan-bulan cari kerja tak dapat-dapat. Tetiba dapat tahu mengandung anak ke dua. Kuasa Tuhan dia tak mampu bayar sewa jadi bang teh ajak pindah umah mak dengan ayah. Family yang dia buruk -burukkan ni jugak bagi dia tempat berteduh, tolong jagakan anak-anak dia. Tapi sekarang, dah susah masih sama. Bila mak ayah aku minta tunggu kan kedai runcit diaorang, untuk sejam dua, akak ipar aku ni boleh tanya, mana upah?
Kalau korang ni menantu atau pun anak. Rajin-rajin lah balik jenguk mak ayah korang. Aku ni kadang-kadang harapkan lelaki jadi lebih tanggungjawab. Terutamanya pada mak ayah sendiri. Tapi malang nya tiga2, abang atas aku semua nya lepas tangan. Kalau susah dekat mak ayah aku jugak mintak tolong. Tapi bila dapat projek, batang hidung ntah kemana. Sedih aku tengok mak ayah tunggu cucu balik.
Bang Lang aku ni, dia Site Manager. Gaji kalau ada projek boleh tahan tinggi juga. Kahwin dah belas tahun ade 4 orang anak. Tapi sepanjang kahwin susah nak balik bawak anak bini. Dulu awal kahwin mungkin ada tidur rumah. Sekarang ni balik sejam dua dah terus balik umah dia. Dulu alasan dia, anak-anak dia meragam dan tak selesa. Sekarang ni entah lah. Kakak ipar aku ni , aku panggil dia kak lang. Kak lang ni okay okay je bagi aku. Cuma dia kurang mesra rakyat. Umur dia dah 30 an. Tapi yang aku kecewa dia ni, adab kurang sikit. Tak reti salam orang. Senyum pun susah. Kadang-kadang berbulan bang lang outstation dia tak pernah pun bawak anak-anak balik. Tak paham aku. Aku pernah cakap hal ni dengan bang lang. Jawapan dia isteri dia tak selesa lagi dengan family. Hmm dah bertahun kot. Bang lang sebagai suami pun tak pernah amik inisiatif suruh bini dia jenguk2 mak ayah ke. Sabar je lah.
Conclusion dia dekat sini belajar hargai keluarga. Jangan dah kahwin lupa tanggungjawab. Jangan jarakkan hubungan mak ayah , adik beradik dan cucu. Yang menantu2 ni cuba lah pujuk suami / isteri balik kg masing2. Jangan asyik dengan keluarga sendiri. Esok2 susah, orang lain jugak kita mintak tolong. Hargai selagi ada.
– LARA
Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit