‘Double Standard’

Salam. Aku baru lepas baca confession pasal insan hebat di hospital. Aku pun ada nak cerita benda yang jadi kat aku yang berlaku di hospital juga. Cumanya, hospital aku pergi ni specialist hospital. Setiap kali ada family/aku sendiri yang sakit, parents aku akan bawa pergi hospital ni sebab dekat dengan rumah, office parents aku and sekolah aku dulu. So apa-apa mudah la kalau kawan nak datang ke, parents nak jenguk ke mudah lah. Hospital ni di kawasan bandar di selatan tanah air.

Aku boleh kata banyak kali juga masuk hospital ni. First aku form 3. Masa tu operation tangan aku ada cyst. Ni time awal-awal tahun lah. Semua layanan masa ni okay ja pada aku. Nurse baik, semua senyum, kalau nak cakap apa-apa pun memang eye contact dengan kita sampai aku pulak jadi segan. Time ni kira okay la semua benda. Sampai aku nak balik pun diaorg tolong hantar sampai kereta guna wheelchair sebab kepala aku still bengong lagi time tu. Memang okay sangat lah. Tu tahun 2011.

Then tahun yang sama, nk dekat trial PMR, aku masuk lagi sebab sakit perut gila. Duduk sana dekat 4 hari. Last-last tak da apa pun aku ja over. Kena bayar hampir 6k sebab buat xray, scan perut mcm orang pregnant tu, then yang MRI tu. Ye ke MRI? Machine yang guna scan satu badan tu ha. Sampai aku takdapat amik paper sejarah, and dapat ranking last sebab ada dpt 7A tapi 1TH (tidak hadir). Padahal sakit perut biasa je pun.

Tahun 2012, aku masuk lagi sekali sebab aku punya cyst kat tangan datang balik. Sama ja layanan okay ja. Nurse semua still yang baik baik. Yang selalu berbual. Ramai nurse muda-muda. So aku macam takda la segan sangat berbanding dengan nurse lebih berumur.

Then baru baru ni. Tahun 2016, sekali lagi record tercipta, adik aku pula masuk hospital. Sebab denggi. Aku mula ingat dia saja ja over sebab malas belajar. Dia baru balik main futsal, pastu dia mcm melepek je. Aku rasa dia taknak belajar la kot. So biar je la. Pastu berlanjutan sampai 3 hari. Mak ayah aku banyak kali cakap nak bawak gi klinik tapi aku cakap takyah sebab takut adik aku over je lebih. Sekali mak ayah aku risau sangat, dia bawak gi hospital besar. Gi amik darah. Pastu dr cakap denggi. Tapi doctor cakap hari2 dtg amik darah. Mak aku risau, suruh ayah aku bawak gi specialist hospital yang selalu kami masuk tu. Sekali doctor kat emergency tu cakap patut memang kena tahan. Taktau kenapa doctor kat GH tu cakap boleh balik. Aku rasa mungkin kat GH level keterukan dia lain kot daripada hospital swasta.

Adik aku pun masuk ward, 6 hari masuk ward. Sepanjang adik aku duduk situ, nurse yang masuk semua jenis yang pandang orang atas bawah. Tengok macam mak ayah aku tak mampu pulak nak bayar duduk hospital tempat dia kerja. Bila adik aku punya air yagg masuk kat tangan tu habis, alat tu bunyi. Aku panggil la kat kaunter dia tu. Sebab aku taknak la nampak mcm bossy pulak asyik tekan je button panggil nurse tu. Pastu time aku ckp machine adik saya bunyi, air nak habis kot. Nurse tu tengok aku dengan takda senyum takda apa, cakap ye saya dengar, nanti kawan saya masuk la betulkan. Pastu dia jeling aku weh. Aku cakap thank you dia tak cakap apa terus blah. Then aku ada la minta air mineral, sebab dr suruh adik aku minum air banyak supaya bantu platelet dia ok sikit, time aku minta, aku ckp nurse nak air mineral lagi boleh tak? Nurse tu muda lagi, agaknya dalam 23/24 tahun, dia tengok aku guna hujung mata dia then dia ckp nanti saya hantar. Aku cam ok tq. Pastu dia masuk bilik tengok parents aku ada dia letak air atas meja terus blah. Tak sempat ayah aku cakap tq.

Aku tak tahu la kenapa. Sebabnya diaorg kan tukar tukar shift kan. So selalu orang nya lain lain. Dah lepas aku kena camtu, kalau adik aku nak kencing ke atau apa apa aku tekan ja button tu. Tapi kalau time aku tekan je button tu nurse ada juga yang baik baik. Tapi yang memang baik nurse india la. Nurse melayu semua mostly pandang aku dengan parents aku sebelah mata ja. Mungkin sebab kitaorg pakai tracksuit dgn tshirt je kot.. Tapi malam kot. Aku pulak teman adik aku kat situ. So takkan nak tidur situ pakai shawl? Pakai tudung sarung je dah la. Tapi aku memang tak pernah langsung pakai shawl, pakai bawal ja, maybe sebab tu nampak low class sgt kot. Berbanding orang yang datang sana melawat semua macam mak datin.

Adik aku duduk ward yang 2orang punya. Sebelah tu ada la uncle cina. Yang aku peliknya, bila uncle cina tu ada apa apa problem, atau bini dia macam panggil cakap uncle tu nak berak ke nak kencing ke, nurse yang sombong dengan aku tu okay je pulak. Nak kata memang perangai diaorg macam tu, tak jugak kot. Last last adik aku keluar, sampai 9k kena bayar. Tu pun sebenarnya doctor taknak bagi keluar lagi. Adik aku tak tahan pening kepala duk situ. Alang-alang platelet dah okay, baik balik ja.

Aku cuma harap lepas lepas ni, nurse atau sesiapa je yang kerja berhadapan dengan public, tak de la pandang orang sebelah mata. Jangan sebab orang tu nampak sengkek, tak mampu nak beli barang/stay kat hospital swasta, korang layan ala kadar. Senyum pun taknak. Sebab apa orang pergi hospital swasta? Sebab kalau hospital kerajaan lagi ramai orang yang betul2 sakit/kronik yang kurang kemampuan nak duduk sana patut duduk sana. Mcm adik aku, kalau tak mana perlu dia masuk ward. Sebab ward pun penuh. Sebab tu parents aku bawa pergi swasta. Tapi kat swasta, ada pula segelintir nurse yang pandang sebelah mata kat orang macam kami ni. Walaupun mak ayah aku bukan datuk ke datin ke, tapi tak boleh ke at least, bagi layanan mcm mana korang bagi layanan kat uncle cina tu?

Harap sangat nurse melayu sekarang kat hospital tu boleh bagi layanan macam nurse yang dulu dulu kat situ. Aku tahu memang penat, aku mmg respect diaorg dpt kerja penat camtu. Tapi, kalau aku, kalau aku penat macam mana pun, kalau ada orang senyum kat aku, automatic aku pun hilang rasa penat tu hehe. Apa apa pun terima kasih pada semua doctor, nurse, pharmacist, cleaner, cikgu, semua orang la yang mainkan peranan masing masing kat dunia ni. Kita sememangnya perlukan satu sama lain. Hapuskan lah rasa nak double standard kat orang kaya je layan elok, orang nampak sengkek tengok guna hujung mata je.

– .

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit