Drama Bukan Drama

KERANA HARTA PUSAKA, PUTUS KELUARGA

Selama ni aku tak pernah faham apa erti harta pusaka etc semua benda ni ( masa kecik kecik dulu ). Yang aku faham, aku balik kampung, seronok sebab sedara mara semua ada. Dari maklong – mak*** – dan seangkatan dengannya. Kang kalau aku taip semua pakcik yang ada kang dorang baca pula confession ni, kantoilah aku “siapa” kan.

Dulu kalau raya aku excited. Sebab aku ada cousins ramai. Happy jumpa masa hari raya. Sebab ada kawan gossip, kawan tidur sama sama, kawan pergi kedai, kawan main masak masak. Time flies so fast, until one day sedara mara aku yang ramai tu dah tak balik ke kampung. Masa ni aku tak faham apa apa. Handphone ke whatsapp ke apa ke manada masa tu kan. Tak dapat laaaa aku nak contact si cousins kesayangan tu nak tanya apa yang jadi sebenarnya kan.

Setahun. Dua tahun. Tiga tahun.
Raya makin lama makin terasa hambar.
Yang best part makan lepas 30 hari puasa.
Yang best part duit raya. Kemeriahan raya aku dah tak rasa lagi. Aku semakin besar, aku semakin faham.
Alkisahnya macam ni. ( mak aku mula buka cerita bila aku finally korek cerita )

Arwah atuk pernah berkahwin dua.
Dengan isteri pertama – 5 orang anak. Lalu bercerai.
Lalu arwah atuk kahwin dengan nenek aku.
Dapat lah 4 orang cahaya mata lagi.
Mak aku. And 3 orang lagi adik beradiknya.

Tapi nak dijadikan cerita, ex wife atuk tak jaga semua anak anak dia. Nenek aku yang jaga. Dari dorang kecik sampai lah besar ( yang ni aku tak pasti kenapa ex wife dia tak jaga tapi rasanya ex wife dia hidup lagi ) Nenek aku pernah cerita dulu hidup susah. Setakat makan ubi kayu. Nenek ambil upah menjahit + buat popia, atuk aku drebar bas. Aku simpan lagi arwah atuk punya buku catatan – where he wrote down all the trips yang dia buat.Arwah atuk and nenek memang kuat bekerja. Sampai atuk umur 50 an pun badan atuk sado lagi. Rindu atuk. Atuk kuat bekerja. Nenek kata savings atuk banyak.

Until one day, atuk tertipu dengan skim cepat kaya.
Habis semua savings atuk lebur. Bukan atuk je. Nenek aku, mak aku, pakcik aku semua kena. Tapi terkesan lagi ialah atuk aku la sebab dia letak semua savings dia masatu. Nenek kata lebih kurang belas ribu. Zaman 90 an kau rasa belas ribu tu besar woooo ( pasal skim cepat kaya ni aku malas nak komen aku harap korang tak terjebak je la ) Since that day, atuk mula tolong nenek berniaga. Jual popiah, tolong nenek jahit baju, masa senggang dorang berkebun sama sama. Aku tak pernah tahu pun pasal ni. Apa yang aku nampak atuk selalu senyum.

Bila dah jadi kes tak balik raya tu, atuk jadi pendiam. Dia selalu duduk termenung. Sebab anak anak kandung dia, tak balik jenguk dia. Untuk nenek aku, dia takde la kata dia tak kisah langsung. Tapi sebab mak aku kata, nenek aku yang besarkan dari dorang kecik, makan pakai semua nenek aku jaga sampai hidup sihat walafiat beranak bercucu sekarang, takkan lah nenek aku sikit pun tak terkilan kan?

Konflik tak balik raya ni bermula bila pakcik & makcik anak ex wife atuk mula tanya tentang harta pusaka nenek aku. Alkisahnya adik beradik nenek aku memang kaya tanah. Sebab moyang aku memang banyak tanahnya. Aku tak pasti apa konflik antara mereka dan nenek aku, tapi yang pasti aku faham kenapa dorang taknak balik kampung. They claims that nenek ambil tanah atuk. Or seumpama dengannya.

Berang sebab tak dapat harta pusaka, terus tak balik ke kampung. Walhal hak milik nenek, biaq pi lah dia nak bagi kat anak dia kan? Yang terlebih sibuk ni pakcik makcik yang tuttt tu. Selama ni aku ingat gaduh harta pusaka ni tv je. Tapi dunia nyata memang ada. Sampai sanggup neglect mak ayah sendiri. Orang yang bagi makan pakai suap dari kecik. Ego menggunung. Tahu tak, masa arwah atuk aku meninggal baru terjengil muka sorang sorang kat pintu rumah. Baru nak peluk cium arwah atuk yang dah keras kaku. Ego punya pasal. Entah aku pun tak tahu nak kata, mesti atuk rindu anak anak dia sampai hari terakhir dia kan? Tapi anak anak dia buat perangai hanat kat dia.

Kesian atuk kan? Tapi masa atuk pergi, aku nampak raut atuk happy. Dia senyum. Aduh aku menangis masa taip ni. Aku rindu. Tak sampai setahun pun lagi atuk pergi. Aku happy la dapat jumpa cousins aku. Sebab mereka tak salah. Aku marah dengan pakcik makcik aku. Yang lagi aku marah sebab, ada makcik aku tu sekampung ( sebelah rumah ), ada yang sedaerah, hampeh nak jenguk muka. Dan ada pulak yang datang masa ziarah arwah atuk tu siap bawak katalog tupperware ke avon ke apa tah ( ni paling takleh blah )

Kalau korang rasa drama is – ELEH DRAMA, kehidupan sebenar lagi teruk. Where you meet all kinds of tak de hati perut people, yang sanggup neglect mak ayah sendiri. Egois bawa sampai ke kubur. Dulu aku pernah cakap dengan mak, mak marah ke pakcik? Mak aku cakap, kalau dia boleh layan nenek & atuk macam tu, memang tiada maaf bagi dia.

Betullah apa mak aku cakap tu. Tapi bagi aku? Lantak korang lah. Aku cuma boleh doa supaya Allah tunjukkan kepada dorang semua tu. Sakitkan hati mak ayah kan Allah bayar cash. Dan aku harap apa yang mereka buat kat atuk dan nenek, mereka akan rasa nanti. Sooner or later.

Guys, family is always family. Especially our mom and dad. Buruk mana dia, miskin mana dia, theyre the one yang membesarkan kita dengan penuh kasih sayang sehingga sesempurna kita hari ini.Harta boleh cari. Nak harta? Kerja keras. Cari sendiri. Mak ayah takleh tukar ganti.

– Maria Gv

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit