Ibu Sebagai Idola?

Assalamualaikum. Aku nak luahkan perasaaan aku. Aku bukan jenis bagitau masalah dekat kawan² rapat. Aku suka pendam sorang².

Aku sedih giler. Aku orang kampung, dari utara tanah air. Sekarang sambung ijazah di salah satu universiti di Malaysia.

Mak bapak aku masih ada. Sekarang aku tengah cuti semester, so duduk la kat kampung. Adik-beradik aku ramai, semua dah kerja dah kahwin kecuali aku, kakak aku yang belajar oversea dan abang aku yang oku.

Setiap kali cuti sem, aku mesti fikir dua tiga kali sama ada nak balik kampung atau stay di universiti ja sambil² kumpul duit poket. Sebabnya..

Sebabnya aku boleh jamin, kalau balik kampung dlm jangka masa >2 minggu, mesti aku akan bergaduh dengan mak aku.

Bergaduh pulak bukan macam bergaduh dalam drama. Tapi bergaduh yang memang mak aku akan tengking habis². Kebiasaannya kes kecik ja, tapi mak aku suka besar²kan dan asyik ungkit cerita lama. Contoh: gaduh sebab nasi kucing. Aduhaii.

Tak macam family lain, diorang boleh manja² dengan mak sendiri, aku asyik bermandi air mata je bila balik kampung. Even perkataan sayang pon aku tak pernah dengar daripada mulut mak.

Ceritanya, aku memang tekad taknak balik kampung masa awal cuti haritu sebab dah tahu akan bergaduh punya, tapi abang kakak aku pujuk aku suruh balik jugak SEBAB DIORANG KERJA JAUH so aku boleh tengok²kan makbapak aku.

The thing is, diorang bila balik kampung, diorang berlaki dan berbini so mak aku memang takkan marah diorang walaupun diorang buat problem. Yang kena, aku jugak sebab aku yang akan stay kat rumah.

Mak aku pilih kasih. Yang kerja gaji tinggi bagi duit kat dia, dia sayang. Sanjung macam raja. Time makan siap hidang, panggil menantu makan mak aih lembut je. Walhal laki dia sendiri (bapak aku) tak pernah pulak gi panggil untuk makan. Mak ada isu dengan bapak.

Aku anak bongsu. Masih belajar. Dan of course takde tempat tinggal tetap even rumah sewa. Bila bergaduh, kebiasaannya mak memang cakap lain kali tak payah balik kampung. (Kalau ikutkan memang aku takmau balik weyyy).

Memang selalu sangat lah mak aku keluar modal ‘anak derhaka’ lah, ‘api neraka menggelegak’ lah, ‘aku yang susukan hang’ lah, dan macam².

Sampai tahap aku dah lali dengan modal tu. Sebab dah banyak kali sangat dengar. Nak menangis bila dengar ugutan tu, memang jauh sekali lah. Dalam hati aku siap cakap lagi ‘ikut suka hati mak lah’, sebab aku dah fed up. SANGAT SANGAT FED UP!!

Sekali tu, aku tengah makan nasik elok² je sorang², tiba² mak datang tengking pasal barang kat belakang rumah bersepah, tong sampah tu duduk kat laluan orang. Asalnya memang aku nak gi buang sampah kat belakang sebab lalat banyak kat tong tu.

Tapi aku masak nasik, lauk, sapu sampah satu rumah apa semua dulu. End upnya, aku terlupa sebab tong sampahh tu kat luar rumah. Aku buat kerja rumah ponn kena marah. Baik takyah buat je, biar bersepah berlalat barang dalam rumah tu.

Masalah yang aku hadapi sekarang, mak aku memang suka tengking lepastu akan buat ayat² yang sarkastik. Lepas bergaduh memang tak akan cakap dalam seminggu.

Sekali tu, tiba² mak aku masuk bilik nak mintak nao fon someone masa tengah fasa perang dingin, tiba² dia cakap ‘TUAN, saya nak mintak no phone bla bla bla’ kat aku. Aku memang panas lah bila dia buat macam tu. Memang dia perli habis.

Walupun memang aku tak buat semua kerja² rumah, tapi masalahnya aku bukannya tak buat kerja rumah langsung. Memang impossible lah nak buat semua, mop la apa semua. Orang pon perlukan rehat. Kalau kakak yang dah kawin balik, takde pulak nak suruh diorang mop lantai apa semua tu.

Mak aku ni mentang² dia ‘mak’, memang suka hati dia ja nak sakitkan hati anak² dia. Dia pernah tuang air rendaman spender stokin kat atas karpet dlm bilik aku weh. Pernah jugak dia lempar sisa makanan kucing (nasik + ikan) kat dalam bilik aku.

Aku geram bercampur sedih. Nak lawan tak boleh, nak tengking balik pon tak boleh. Tapi kalau bergaduh ni mesti sebab aku lawan balik. Geram punya pasal, aku memang akan lawan cakap balik sebab geram tu hanya Allah yang tahu.

Aku selalu fikir nak hempas pinggan mangkuk kat rumah tu, nak lari dari rumah atau memang taknak balik langsung, nak kelar tangan abang aku yang oku, doa mintak mak mati cepat, or worst, nak bunuh diri je senang sebab dengan abah pon mak ada isu macam ni.

Tapi aku masih waras. Aku rendahkan ego. Tapi tu lah, dah selalu sangat macam ni. Agaknya sampai bila aku boleh bertahan.

Aku depressed gila sekarang. Kalau boleh memang aku taknak balik kampung kalau cuti lama². Tapi tulah, dah nak dekat cuti jap gi mesti abang aku suruh balik.

And mak aku pon dok ckp nak buat itu lah ini lah (bagi hint suruh balik tolong buat). Sedih gila weh, memang makan sekarang tak sama². Aku makan dengan abah aku je.

Kalau dulu orang selalu tanya, siapa idola kau? Kawan² aku akan ada yang cakap mak diorang sebagai idola. Aku selalu terkenang soalan ni. Aku tak pernah fikir mak aku as idola.

Memang aku akui, mak sangat hebat di mata orang luar rumah. Tapi sehebat² mak, aku tak sanggup nak jadikan mak sebagai idola.

Korang tolong bagi motivasi kat aku. Atau bagi cadangan apa nak buat dengan situasi sekarang. Bantu aku…

– Bunn (Bukan nama sebenar)

Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *