Jangan Kutuk, Nanti Jadi Jodoh

Ni kisah aku atas perangai tak semengah dulu, ceritanya mula pada 2016, masa tu aku berkerja dengan salah satu syarikat swasta. Aku masuk syarikat secara kelompok, ramai-ramai. Dua minggu pertama kami berorientasi tentang dunia korporat, tentang etika dsb. Kami ramai2 ada la sesi suaikenal, latihan dalam kumpulan dsb. Jenis aku suka bergurau cakap ikut lepas. Bagi aku macam biasa saja gurau tapi gurauan aku kadang buat orang rasa jengkel dengan aku.

Aku kenal la dengan seorang gadis ni, kita panggil nama dia Ein (bukan nama sebenar) la senang nak tulis cerita. Ein ni perempuan biasa je. Tak lawa mana pun, berisi pulak tu. Kira tak menarik sangat la. Tp bagi aku pulak, aku jenis tak kisah sangat sebab kawan2 sekerja kan.

Aku cuma jarang la makan tengahari dengan dia sebab dia pun selalu dengan geng perempuan lain. Tapi bila terjumpa sekali masa lunch tu, joined jela sembang2. Ada sekali tu aku gurau, aku kata la “asal kau muka pucat je, kau tak reti nak mekap ke bagi lawa sikit?” lebih kurang macam tu aku cakap. Aku tak serius pun, aku rasa aku bergurau dan sebab kebodohan tu aku tak sedar aku dah buat dia kecil hati.

Kemudian sebulan lepas tu kami yang ramai2 tadi dimasukan ke jabatan masing2. Kira berpecahla. Start tu aku dah jarang la jumpa si Ein ni. Jumpa pun jarang apa lagi nak bercakap kan. 3 bulan berlalu, aku minta ditukarkan ke cawangan dekat dengan kampung aku. Ein pun minta tukar cawangan tapi masih dekat KL. Jadi makin renggang la kami.

Sampai la raya tahun 2017, sebelum raya tu biasa la group whatsapp aku penuh dengan mesej minta maaf la, jemput ke rumah bagai. Ein tak terkecuali, Ein ni tinggal senegeri je dengan aku, jadi bila hari baik bulan baik ni, aku datang la beraya rumah dia. Dah sedondon plak baju aku dengan dia warna pink lagi.

Masa aku tengok dia tu, aku jadi terpegun, aku tak sedar pun sebelum ni dia lawa. Walaupun dia tak mekap, tapi SubhanaAllah, lawa sangat. Hambik kau kan dah kena balasan dulu mengutuk sekarang baru kau pandang dia. Malam tu aku wasap la dia, sembang2 biasa. Pelan2 aku menaruh cinta. Tapi masa tu aku macam serius tak serius, hati masih berbolak-balik. Ein okay je dia sudi kenal. Tapi dalam masa sama dia selidik pasal aku dari kawan2 sekerja kami, ada la jadi gaduh sekejap sebab salah paham.

Tapi last2 aku merayu dekat Ein aku nak serius dengan dia, kami keluar date, makan2, pastu main bowling, dia suka apa yang aku suka, masa tu Ein mula buka hati dia untuk aku. Kami mula kenal hati budi masing2. Alhamdulillah, aku memang serius nak dia jadi isteri aku yang sah. Niat aku baik, aku bagitahu parent aku pasal niat nak kawin, aku minta ayah mak aku merisik. Ein terima, kami kumpul duit beli barang hantaran sama2. Aku minta tolong bapa saudara aku jadi wakil jurucakap masa bertunang. Alhamdulillah dipermudahkan Allah, lancar majlis pertunangan kami. Jadilah aku tunang Ein yang dulu aku kutuk, kan dah jadi jodoh.

Bertunang ni dugaan besar jugak, tapi aku akan berusaha dan berdoa semoga Allah bantu kami. Sekarang ni, aku dah tak kisah dia gemuk ke tak mekap ke, pucat ke yang penting aku sayang sangat dia. Ein la banyak support aku masa aku susah. Aku tak nak sia2kan dia. Cuma moral of the story kat sini aku nak cerita jangan cakap main lepas je, kita tak tahu apa yang orang tu rasa.

Korang yang baca ni, aku minta doa2kan la kami dipermudahkan urusan mendirikan masjid. Terima kasih sebab sudi baca kisah aku ni. Assalamualaikum.

– Imi

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *