Assalamualaikum, nama aku Moon. Bukan nama sebenar la of course. Aku pernah post kisah aku dalam ni tapi kisah lain la, topik lain. Kali ni aku nak luahkan pasal benda lain.
Aku tak ramai kawan, kawan rapat langsung tak ada. Sebab tu aku pilih untuk luahkan dalam medium ni. Kenapa aku tak ramai kawan?
Kadang aku jealous tengok kawan kawan perempuan aku ramai saja kawan kawan rapat diorang.
Untuk diorang luahkan apa apa, pergi bercuti ke apa semua. Aku bukan taknak rapat dengan kawan lain cuma aku rasa takut, rasa malas semua ada.
Aku tak ingat sejak bila aku developed rasa takut nak berkawan rapat ni, tapi seingat aku ade 2 peristiwa yang buat aku jadi mcm ni.
Okay first masa aku intern dekat ibu kota, jauh dari kampung halaman aku. First time aku jauh dari family aku. Aku okay saja, boleh berdikari.
So, dekat department aku ade lagi beberapa intern lain. Aku jenis susah nak open up dengan orang, maksudnya aku setakat borak2 gitu boleh la, nak rapat aku susah sikit.
Kisahnya ade seorang perempuan ni aku berkawan, makin lama makin rapat. Dia cerita borak pasal life dia and aku buka sikit2 pasal life aku. Alhamdulilah aku dengan dia okay saja.
Lepas tu dia ada cerita dia gaduh dengan kawan baik dia which is sama department dengan kitorang. Dia cerita kenapa diorang gaduh, macam mana dia dilayan apa semua.
So, dari sana aku dah take note taknak layan dia macam tu. Aku ikhlas kawan nak rapat dengan dia. Jadi macam kawan perempuan aku yang lain, ada kawan baik, kawan rapat untuk cerita2 apa semua.
Hari berganti hari, aku makin rapat, pegi mana2 pun dengan dia, aku breakfast lunch dinner dengan dia. Satu hari aku ajak la breakfast macam biasa, dia tolak, so aku mcm okay la. 2 3 hari lepas tu aku ajak lagi dia mengelak.
Lepastu tup tup aku dapat tahu dia baik balik dengan kawan baik dia. Aku macam kecewa la, sebab aku ni susah nak open up dengan orang, tiba2 orang tu tinggalkan aku macam tu saja. Aku rasa aku mcm kawan untuk dia rebound.
Kes kedua masa aku baru habis study. Classmate sekolah aku satu hari dia rajin komen react story aku. Lepas tu dia dm aku, tanya khabar.
Aku pun layan saja la macam biasa. Dari sana aku makin rapat dengan dia.
Aku tanya dia kenapa dia tak rapat dengan Nurul (kawan baik dia since sekolah, sama kelas dengan aku jugak) lagi?
Dia kata Nurul nak taknak layan dia sekarang sebab diorang ade hal. Which aku rasa hal tu kecik saja untuk Nurul jauhkan diri dia.
Aku pun berkawan dengan dia makin rapat. Lepak rumah dia, selalu pick up dia lepak2 hantarkan dia balik. Rumah dia tu bukan dekat okay, ade dalam 45-50 minit dari rumah aku.
Sebab aku da selesa berkawan dengan dia, aku okay saja ulang alik. Aku cerita segala hal aku kat dia, dia dgr, dia pun cerita hal dia.
Finally aku ada kawan rapat. Yeayyy! Then satu hari aku search kat instagram dia, takde keluar nama dia. Aku tengok story family dia elok saja family dia boleh tag dia.
So aku da rasa lain, dia block aku la ni. Aku buat tak tahu. Tapi lama2 aku dapat tahu dia dah berbaik dengan kawan baik dia dulu tu.
Aku jadi kawan rebound lagi, haha. Aku kahwin pun, aku jemput dia, siap reserve kerusi vip tapi dia tak datang. Beberapa bulan lepas tu kawan baik dia tu kahwin, dia siap jadi pengapit.
Since then aku dah takut nak berkawan rapat. Aku nak tapi aku takut. Entah lah, memang la kecik saja hal ni, tapi lately bermain dalam otak aku. Mungkin masih takut kot.
Aku selalu cakap dengan laki aku, aku jealous tengok dia ada 2 3 orang kawan rapat, boleh refer kalau ada problem, boleh bercuti sama2, borak2 lepak2. Aku ni even perempuan pun takde kawan rapat.
Takpelah, at least aku ada laki aku dengan kucing aku haha. Aku sebenarnya okay saja takde kawan baik rapat apa semua, cuma kadang aku rasa lonely. Aku nak jugak kawan yang boleh luahkan apa2 lepak hilangkan stress.
Okay sekian luahkan aku..
– Moon (Bukan nama sebenar)
Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit