Assalamualaikum. Thanks kalau publish. Kalau tak pun tak apa sebab sekadar nak luahkan perasaan je. Ok. Pengenalan. Aku seorang remaja perempuan. Belum dewasa dan masih mentah lagi lah. Ni bukan pasal cinta ke ape tapi pasal bestfriend. Warning, confession ni maybe panjang jugak jadi diharapkan korang tabah membaca.
Ok so aku baru masuk sekolah menengah. Aku ni jenis yg pendiam n pemalu so aku mmg susah nk mulakan perbualan dgn someone tu. Tapi Alhamdulillah ade lah jugak kawan sebab ye lah kawan dari sekolah rendah masuk sekolah sama.
Aku ade 2 org bestfriend. Seorang stay je kt sekolah tu dgn aku. Yg sorang lagi dia pindah ke sekolah lain. Tapi cerita ni bukan pasal bestfriend aku 2 org tu. Ni pasal lagi sorang,
Disebabkan bestfriend aku pindah and yg lagi sorang lak kt kelas lain, jadi aku pun start lah kawan dgn classmate aku. Part tu xde lah susah sgt sebab ramai je budak sekolah rendah aku yg masuk kelas tu. Ok aku namakan kawan aku ni B lah. Dulu masa sekolah rendah, aku ngan B boleh dikatakan rapat jugaklah sebab masa tu sama2 pengawas. Jadi just rapat je lah kan mcm kalau ade hal2 pengawas mmg kitorang sama2 lah. Sebab bestfriend aku 2 org tu bukan pengawas. Jadi, bila masuk sekolah menengah ni, aku pun terus je lah rapat ngan dia.
Masa awal2 tahun dulu, kitorang mmg rapat gile lah. Asal waktu pertukaran cikgu je, aku lepak kt tempat dia. Waktu rehat pegi sama2 nk solat pun sama2 sebab kitorang skolah petang kan.
Tapi aku perasan, kitorang makin lama makin renggang. Utk pengetahuan, kitorang mohon jadi pengawas sebab nk sambung balik jawatan kt sekolah rendah. Alhamdulillah kitorang dpt. Time tu kitorang still ok lagi walaupun dh x rapat sgt mcm awal tahun. Tapi dlm beberapa minggu lepas tu, mmg kitorang renggang. Mcm waktu nk naik ke kelas dari perhimpunan tu, dia tinggalkan aku sorang2 dia jalan dgn kawan lain. Bukan salah kawan2 yg lain tu lah sebab diorang mmg rapat dari sekolah rendah. Lepastu, waktu rehat pun, dia terus je keluar kelas x tunggu aku. Dia just tinggalkan aku sorang2.
Kitorang mmg lah ade jugak gaduh2. Biasalah bestfriend mana yg x gaduh kan. Yg sebenarnya masa awal2 rapat ngan dia aku x nk terus gunakan gelaran bestfriend sebab kot2 dia x anggap aku bestfriend dia nnt dh malu sendiri. Tapi lepastu dia sendiri yg ckp aku bestfriend dia. So aku on je lah kan.
Lepastu mmg keadaan buruk lah jugak. Biasanya kalau kitorang gaduh mmg lah aku pujuk sebab dh mmg salah aku. Tapi ade satu masa kitorang gaduh tu yg lagi mengeruhkan lagi hubungan kitorang. Aku lepastu mmg lah dh minta maaf ape semua. Kitorang pun dh elok balik dah tapi still x serapat dulu.
Sampailah ade satu masa tu, aku mmg dh x tahan sgt dh aku tanya dia. Masa tu kitorang bertugas lah kan. Pengawas kan. So masa tu aku tgh jaga kaunter ngan sorang kawan aku. Yg B ni lak dia sanggup duduk ke satu meja lain. Sorang2. Aku masa tu pun tgh sedih sgt aku mengadu je lah kt kawan aku yg kt kaunter tu. Mmg masa tu aku tgh tahan nangis je. Lepastu aku dh x boleh tahan aku pun pergi kt B ni. Aku duduk menghadap dia. Time tu dia tgh baca buku. Aku kata masa tu ” sy nk ckp skit. Xpelah awk bacelah buku tu pun. Sy cuma nk ckp je.” Aku tanya dia lah “kenapa eh sejak kebelakangan ni kita x mcm dulu. Mcm awk selalu tinggal sy masa nk naik kelas, nk pegi rehat semua” pastu dia kata lah “sebab x de benda nk sembang” aku just like ‘xkan lah cuma sebab x de benda nk sembang ko nk tinggal aku’. Dlm hati lah. Mmg aku dh x boleh tahan aku menangis depan dia. Lepas aku approach dia hari tu, nampak lah jugak yg kitorang dh elok skit. Tapi skit je. Dia still ignore aku kadang2. Tapi Alhamdulillah lah sekarang dh baik jugak lah but still bukan mcm dulu.
Sekarang ni kitorang mcm bukan bestfriend sgt lah dari segi perbuatan. Tapi kalau mcm waktu rehat tu still tinggal lah dia jln ke depan dulu. Tapi kalau nk kemana2 dia ajak aku. Tapi tulah, senyap je. Sebab mcm dia kata dulu “xde benda nk sembang”. Tadi sebelum balik skolah aku aku ckp lah kt dia ” harap2 hari lain nnt ade byk cerita. Xde lah kita berdua senyap je mcm ni.” Sebab sekarang ni mmg apa2 pun aku je yg start convo. Lepastu krik2 sebab mcm aku kata, aku ni jenis pendiam x pandai sgt nk start convo ni.
Sorry lah ayat berbelit n jln cerita pusing2. Aku budak lagi ni. Aku cuma dh x tahan kenapa dia buat mcm ni. Selalu tinggalkan aku. Aku cuma nk kitorang jadi mcm dulu. Mcm belangkas. Pergi mana2 pun berdua. Kalau kena publish, aku nk mintak nasihat korang lah mcm mana nk deal ngan benda ni. Harap korang x ckp mcm ” jgn bergantung sgt dengan kawan. Kena cuba berdikari jugak.” Aku bukan x berdikari tapi aku pun nk kawan jugak. Kawan yg boleh bwk bersembang. Yg sama masuk air dlm kepala. Lagipun aku ni pemalu. Kalau pergi mana2 berteman sebab mmg malu kalau sorang2. Tapi kalau x publish, xpelah. Redha je lah. Maknanya mmg hubungan persahabatan kitorang ditakdirkan mcm tu. Ok lah thanks sudi baca
– Seorang kawan
Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit