Keluarga Angkat

Kalau CONFESSOR AWAN MENDUNG KELABU ceritakan perihal ibunya sendiri, aku nak ceritakan ibu angkat aku. Juga dipanggil ibu. Juga dikhianati ayah.

Aku ni anak angkat. Ibu ambil aku waktu aku umor 6tahun. Ibu dengan ayah berkahwin lepas ibu habis belajar, betul-betul habis belajar dan baru stat keje. Ayah SPM je, tapi rezeki sape nak duga, ayah buat bussines and alhamdulillah kaya lah sikit. Ibu keje kerajaan, hari-hari kena ikut waktu pejabat and sangatlah busy.

Busy sebab sebenarnya kami Cuma ada ibu tempat kami bergantung. Masak, ibu. Kemas rumah, ibu. Duit belanja, ibu. Hantar sekolah, ibu. Mesyuarat PIBG, ibu. Masalah kesihatan adik bongsu, ibu. Masalah jiran kacau kami adik beradik pun, ibu settlekan.
Ayah? Tak ada. Dia pikir bussiness dia je. Duit belanja pun tak dihulur, entahla, dia bukan tak bagi. Kalau diminta nak beli jajan atau bila ibu lupa hulur belanja, dia bagi. Tapi kalau betul-betul ibu biarkan kononnya mahu tengok respon ayah, ayah tak hulur duit untuk kami. Dia suruh mintak pada ibu. Sewa rumah pun, pernah ibu biarkan tetunggak 3 bulan, ayah tak bayarkan. Dia buat tak tahu.

Sekarang aku dah 20 tahun. Aku dipanggil nama, Nini. Adik aku, dipanggil kakak, baru 15. Dan bongsu, adik, baru 8 tahun, dan sakit. Aku duduk hostel. (oh terima kasih tips2 berjimat dari confessor sebelum-sebelum ni)

Hari-hari kat rumah, kakak lah yang buat. Masak, kemas, jaga adik. Kesian kakak, dia masih banyak nak diurus, homework, belajar, dia langsung takde rehat. Ibu dah penat keje, kakak Cuba nak tolong ringankan penat ibu.

January 2016, ayah pernah keluar bercinta dengan awek lama masa sekolah menengah. ibu nasihat tapi ayah buat tak dengar, seriously ayah takkan dengar. Bercinta orang dewasa ni, bukan macam bercinta sekolah menengah. Senang citer, ayah dah try la awek tu. Sampai bulan february atau mac, ibu tak tahan. Ibu nak pinangkan awek tu, tapi dapat tahu, awek tu isteri orang. Ibu marah ayah, dan bawak lari kitaorg sebab ayah ugut. Hari-hari adik tanya kakak, mana ayah. Kakak jawab, ayah pegi keje jauh, takboleh jumpa kita.

Aku masih duduk hostel, Cuma tahu melalui call dan tak sempat nak jumpa adik-adik.

Kakak cerita, masa larikan diri, ibu je balik rumah, tapi ayah halang ibu keluar dri rumah, dan tanya mana anak-anak. Ahh baru nak ambil tahu. Kami adik-beradik dah tawar hati nak maafkan ayah, tapi ibu cakap, ayah dah berubah. Ayah dah solat. Ayah mula bayar sewa rumah. Ayah belikan barang basah. Ayah hari-hari mintak maaf dari ibu.

Bulan 6 macam tu, Ibu bawak balik adik-adik. Aku pun balik lah rumah masa cuti sem. Ye betul, ayah solat, ayah hulur duit dekat adik-adik. Ayah dah berubah. Ayah dah tak keluar malam. Adik happy lah, jumpa ayah. Tapi kakak dengan aku, tak percayakan ayah. Kami boleh terima ayah. Tapi kami tak percayakan ayah. Sekali lagi ayah buat hal, aku nak ibu dengan ayah bercerai.

Bukan saja-saja nak doakan ibu dengan ayah macam tu, tapi aku tak mahu tengok ibu nangis lagi.

Inspirasinya dari cerita aku, kau takpayah ingat kahwin tu palu kompang pung pang pung pang, semua settle, panjang lagi masa depan kau dengan pasangan kau tu nanti, and tolong bertanggungjawab, cari nafkah keje suami, bukan isteri. Nak ambik anak angkat, bagus, alhamdulillah, terjamin masa depan orang-orang macam aku. Jaga anak macam ibu aku jaga aku, okay.

– Amanini si anak angkat

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit