Kerana Kucing, Ibu Binasa

Assalamualaikum. Saya single dan ini cerita saya. Bagus jugak single lama-lama, kita boleh observe dan nilai sendiri apa yang patut dan tak patut dibuat pada ibu dan ibu mertua kita selepas berkahwin.

Saya ada bela kucing dekat rumah. Dulu dalam 30 ekor, tapi dah banyak yang mati, yang tinggal ada dalam 20 ekor. Kami sekeluarga baru je berjinak membela kucing-kucing ni dalam 3 tahun. Mula-mula dengan hanya kucing yang abang saya kutip atas atap rumah makcik. Saja-saja nak bela, lama-lama makin sayang. Pastu setiap kali jumpa kucing tepi jalan atau kedai makan, saya kutip sebab kesian. Ada juga yang beli sebab mak saya suka tengok kucing comel-comel.

Kadang-kadang ada juga masa saya terasa dengan mak saya sebab bila kucing yang saya kutip yang tak cantik masuk rumah je dia marah-marah takut berak dalam rumah. Tapi bila kucing cantik masuk dan berak dia tak marah. Saya rasa tak adil buat kucing macam tu. Sebab kucing adalah kucing. Comel ke comot ke tempang ke, sama saje. Tapi takdelah mak saya tak suka kucing-kucing lain cuma lebih sayang yang dia beli. Mak saya masih percaya yang Allah murahkan rezeki kepada orang yang bela kucing. Kalau saya tak cukup duit nak beli makanan dan pasir kucing, mak saya hulur duit dia. Kucing sakit mata sikit pun dia hulur duit suruh hantar vet terus. Jadi saya rasa tak perlulah nak terasa lebih-lebih dengan mak saya. Lumrah manusia memanglah sukakan sesuatu yang comel-comel ni. Lagipun dapat banyak dosa dari pahala pulak. Bela kucing dapat pahala tapi marah dan terasa dekat mak, dapat dosa. Sia-sia kan.

Masalah sekarang ialah sejak rumah kami ada kucing, abang-abang saya dan ipar-ipar jarang balik rumah. Paling ketara abang saya yang duduk tak jauh pun, dalam sejam je nak sampai rumah mak saya. Dulu setiap 2 minggu dia balik bawak anak-anak jumpa mak. Sekarang 3 bulan sekali nak balik tu mujur sangatlah. Selain balik waktu raya dan hari keluarga. Itu pun kalau balik rumah mak, tidur satu malam je. Alasan ialah esok kerja, cuti dah banyak habis. Kadang-kadang datang tak bawak anak-anak. Alasan ialah anak-anak ada kelas hujung minggu or kem. Abang saya takdelah tak suka kucing pada pemerhatian saya, tapi isteri abang saya sangat anti kucing. Disebabkan isteri dia seorang doktor, apa-apa sahaja masalah kesihatan dikaitkan dengan kucing, abang saya hanya berdiam diri.

Jika dia balik rumah mak, taknak makan dekat dapur, makan dalam rumah. Alasan rumah kucing dekat-dekat dengan dapur. Kalau mak saya gatal mata, katanya bulu kucing la tu banyak. Anak dia asthma dari kecik, tapi bila sampai rumah saya masa tu kebetulan anak asthma, kucing jugak salah. Duduk rumah dia yang takde kucing pun anak dia siap masuk hospital. Agaknya lepas ni kalau anak dapat B untuk Sains, salah kucing rumah mak la ni. Bulu kucing mak masuk dalam kepala otak anak dia. Kalau bilik saya tu toksah cakaplah, anak masuk pun dia panggil suruh keluar. Sebab kalau saya lepaskan kucing, saya memang suka ajak kucing-kucing lepak dalam bilik saya. Loser betul lepak dengan kucing. Tak hipster langsung. Makanan kucing kibbles tu memang sentiasa ada dalam bilik sebab saya ada kucing indoor seekor yang kami bela dah 10 tahun.

Tapi siang-siang saya letak kat luar rumah. Kesian kucing dah tua, sampai ke hati nak biar camtu je. Kucing-kucing lain pulak selang sehari saya lepaskan sekejap sementara saya cuci rumah diorang. Basuh bekas-bekas makanan dan pasir. Pantanglah pintu terbukak, terus masuk dalam rumah. Adatlah rumah orang bela kucing ada bulu melekat sikit-sikit. Itu dah sehabis daya saya elakkan dari pakai karpet masa adik beradik tak berkumpul, mop lantai hari-hari. Kalau terberak tu, maafkanlah sebab kucing takdak akai kak. Lagipun orang cakap, uruskan najis kucing ni melatih kita untuk uruskan najis mak ayah kita bila mereka dah tak berupaya nanti.

Saya taklah menafikan ada kebenarannya tentang risiko kesihatan akibat kucing. Tapi jangan lah tuduh melulu. Setiap kali diorang nak balik, kitorang punya cuak takut dia geli, 2-3 hari sebelum dah buat operasi membersih satu rumah. Lantai mop dgn clorox, bilas dengan air panas. Padahal memang selalu mop pun. Vakum langsir? Basuh sarung kusyen. Demi menghormati orang yang tak gemar kucing.

Cuma kadang-kadang salah saya tak sempat nak scoop najis kucing. Yelah saya pun ada masa penat. Orang lain tau kutip kucing tapi nak jaga malas. Spesies camni pun saya hairan jugak tapi lantaklah. Mungkin ada hari terbau sikit la tapi dapur kering jauh dari rumah kucing tu.

Mak saya kadang-kadang menangis bila teringat kat cucu-cucu. Dengan anak menantu jarang balik tengok. Kesihatan mak saya sekarang tak menentu. Saya memang nak sangat kahwin nak cari kerja saya nak ikut kelulusan yang saya ada, tapi siapa nak tengokkan mak saya.

Kadang-kadang saya rasa macam nak bagi je kucing-kucing dekat orang suruh bela supaya diorang selesa balik rumah mak saya, mak saya pun happy anak cucu ingat kat dia. Orang tua ni cepat terasa. Cepat sangat! Saya bagi kucing makan pagi-pagi tapi lupa buatkan air teh untuk dia, dia terasa gila-gila.

Tapi bila fikiran saya kembali waras, saya fikir kenapa Allah buatkan saya tiba-tiba suka kucing sampai tahap kesian menangis-nangis tengok kucing terbiar. Padahal dulu nak pegang kucing pun saya takut. Kenapa dalam ramai-ramai orang, Allah pilih saya untuk jaga kucing-kucing ni semua. Kalau saya tak jaga, apa nasib kucing-kucing ni. Saya punya sayang kat kucing ni, sampai selalu menangis senyap-senyap bila ada ahli keluarga buat lebih kurang dengan kucing atau marah-marah sebab kucing.

Saya salahkan diri saya sebab tak cukup cekap jaga kucing. Biarlah saya jaga mereka. Kalau saya ada duit lebih nanti saya nak upah orang untuk buang najis kucing pagi dan malam, bersihkan rumah kucing setiap hari dan lenyapkan apa sahaja trace dari kucing supaya mereka masuk pagar rumah je, rasa macam masuk rumah Dato Vida.

Sekarang abang saya dah pindah rumah bertingkek tingkek. Lagilah isteri dia bagi banyak alasan supaya anak-anak dia dapat duduk di tempat yang selesa dan tiada bau kucing. Cucu-cucu mak lain semua nak lepak rumah dia masa cuti sekolah. Jadi apalah gunanya mak saya berhabis duit besarkan rumah tambah bilik supaya anak cucu balik semua dapat bilik.

Betullah apa orang cakap. Semakin senang hidup kita, semakin senang untuk kita lukakan hati mak ayah kita. Semakin mewah hidup kita, semakin takbur lah kita kalau kita tak pandai mengawalnya. Semakin tinggi pangkat kita, semakin banyaklah komitmen kita, tapi semakin lah kita lupa pada orang yang besarkan kita. Allah baru uji dengan kehadiran kucing je, kita dah tak mampu.

Saya harap saya tak buat apa-apa yang saya tengok mereka dah lakukan pada mak saya apabila saya berkahwin nanti. Mungkin orang akan cakap saya obses sangat dengan kucing. Tapi baiklah saya jaga kucing daripada orang yang buang kucing tepi pasar hanya kerana kucing intai dia mandi. Eh. Hanya kerana kucing curi ikan seekor. 5 minit kemudian, kena langgar dengan kereta.

Akhir kata, cintailah sungai kita.

– Britney Spears binti Anil Kapoor

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit