Kisah Abah

assalamualaikum semua, nama aku start dgn huruf S. thanks admin kalau siarkan cerita aku ni. aku tak tahu nak start macam mana sebab ni bukan lah kisah aku, tapi kisah abah aku. abah aku ada 4 org anak yg mana aku lah yg sulung and ada 3 lagi adik aku sorg lelaki dan 2 lagi perempuan. kiranya aku punya adik beradik ni ada sorg hero lah. ok, abah aku skrg masuk 44tahun and ada 4 org adik beradik kandung yang tak diketahui keberadaan diorg sekarang. ibu aku pulak 50 tahun dari 8 adik beradik. ibu aku lagi tua lah dari abah aku ni.

nak dijadikan cerita, ni bukan kes abah aku ada org lain ke apa tau. ni kisah perjalanan hidup abah aku. aku rasa nak share biar bagi semua org sedar tak selama lama nya kita akan susah. yang penting usaha kena lah ada. abah aku lahir di muar. muar tu kat mana aku tak boleh nak bagi tahu lah (sebenarnya aku pun tak tahu sgt haha). yang aku tahu abah aku ni langsung tak pernah jumpa arwah mak dia (nenek aku lah kiranya). lepas abah aku lahir, parents abah aku ni bagi pada org felda yg konon nya boleh la bela abah aku tu. sampai abah aku sekolah darjah dua org tu bela abah aku. masa dia cuti sekolah hujung tahun tu, family angkat abah aku tu bawak lah abah aku ni balik kampung, konon nya nak jumpa dgn mak bapak kandung dia lah. and abah aku tinggal kat muar tu sekejap je kononya nanti nak naik sekolah family angkat tu dtg lah amek semua. tapi yelah budak budak dah jumpa kawan semua mesti lah taknak balik dah, fikir nak bermain je.

start dah dari situ, atok aku tu janji kat abah aku nanti dia seklah kan abah aku kalau duduk balik dengan dia. tapi kau tahu tak apa yang jadi? atok aku tu tak sekolah kan abah aku tu dengan alasan dia takda duit! lepas tu dia suruh abah aku kerja. kau bayangkan lah budak umur 8tahun kena kerja masuk kebun menoreh lah kutip getah segrap lah apa tu semua. lepas tu paling sedih, mak tiri abah aku (masa tu atok dah kawin dgn bini no 3) suruh abah aku curi beras atau mintak beras kat rumah jiran sebelah. kau bayangkan lah nak makan pun sampai kena curi beras, susah tak susah lah wei. masa tu jugak adik beradik tiri abah aku ada yg dah besar sbb atok aku ni kawin dgn janda ada anak. siap package lah emak dgn anak 5 org tak silap aku. then lama lama abah aku terasa lah susah duduk dgn family dia ni. so satu hari tu ada siapa entah adik beradik abah aku ke mcm tu lah tak jadi nak kawin, mcm dia tolak la pinangan org tu. then org tu kata tak apa asal kan dia boleh jadikan abah aku ni anak angkat. kononnya berkenan lah kat abah aku ni. abah ni pun tak fikir panjang, yelah budak lagi masa dia pun ok jelah asal kan hidup tak susah lagi smpai tahap nak kena mencuri beras apa semua ni.

then abah aku pun ikut la org tu balik ke negeri 9. kat sana aku duduk lama dari umur 9tahun sampai abah aku umur 16 ke 17tahun cm tu lah. sbb abah aku cerita ni dia pun tak igt sgt dah. abah aku kata masa dia duduk kat negeria sembilan dulu lagi susah. boleh je nak makan tapi tunggu family angkat tu abis makan baru lah turn abah aku makan pulak. lepas tu abah aku pun masih tak sekolah walaupun family tu mampu dari segi kewangan and adik beradik angkat yg lain semua sekolah sampai abis. abah aku hari hari kena buat kerja dulu baru boleh makan atau tidur atau bermain sekali pun. memang sepanjang abah aku duduk situ hari hari kena belasah kalau ada buat silap. tapi biasa lah budak budak memang fikir nak bermian je sedangkan kau org yg dah tua tua ni pun sibuk nak enjoy kan?

masa umur abah aku 17 nak masuk 18 mcm tu, abah aku ni lari balik ke johor semula. masa ni abah aku kata memang tawakal jelah. ingat ingat lupa pasal family angkat dia yang org felda dulu tu. tapi memang Allah tu permudahkan, ada pulak pakcik tu jiran abah aku terjumpa dia. Alhamdulillah org tu ingat abah walaupu dah hampir sepuluh tahun tak jumpa. btw semua org felda tu kenal abah aku sbb masa kecik abah aku nakal. bersyukur lagi sebab family angkat abah aku tu terima abah duduk situ. then abah aku dah start lah kerja kilang ke kerja kilang papan ke kerja lah apa apa. sampai satu haritu, abah aku kenal dengan ibu aku.

ibu aku ni sekolah abis, muka cantik mcm cina tapi takde lah mix ke apa ke. tapi ramai kata ibu aku ni mcm org sarawak huhu. masa ibu aku kenal abah aku, abah aku langsung taktahu membaca dan menulis. semuanya ibu aku yang ajar abah aku. yelah seklah sampai darjah 2 je lepas tu kena kerah tenaga membanting tulang, mana lah abah aku ni terfikir nak belajar membaca menulis. Alhamdulillah sekarang abah aku ni mmg membaca dah lanjar menulis pun takda masalah. gadjet pun dia lagi update dari aku haha.

abah akuu selalu cerita kat aku pasal dia masa kecik, dia knea pukul dia tak dapat nak makan sedap sedap pernah smapai dapat makan kepala ayam je, kau bayangkan kepala ayam tu haa. lepas tu aku selalu dengar abah aku cakap “Abah tak pernah terfikir pun ada family sendiri, ada kereta sendiri. Abah selalu terbayang abah duduk bawah jambatan je alas kan kotak”. lagi satu, dalam adik beradik angkat abah ni, abah sorang je yg ada rumah sendiri means tak sewa atau rumah company and abah aku jugak yg ada kereta sendiri. sedangkan kereta adik dia tu pun dulu abah aku punya lepas tu abah aku bagi je kat dia. abah cakap lagi, ibu lah yang selalu ada dgn abah, yang dorong abahsampai abah aku berjaya.

maksud aku berjaya, tak lah abah aku jadi doktor atau engineer atau pilot atau apa apa kerja yang gah. abah aku cuma bawak lori je. tapi kau bayangkan lah perjalanan hidup abah aku yg dari kecik kena bagi bagi kat org lain. org lain pulak jaga bukan elok pun, nak makan pun susah sampai tahap kena mencuri beras. tapi yang buat aku respect lagi abah aku, sampai sekarang dia keep in touch lagi dengan adik beradik angkat dia. masih lagi jumpa. abah aku kata buruk mana pun, dulu abah aku menumpang dia org jugak.

Abah, kakak dgn adik adik semua sayang abah. Kakak doakan abah jumpa dengan semua adik beradik kandung abah ye.

– Anak abah

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit