Assalamualaikum dan salam sejahtera kepada everyone yang membaca. Kalau submission ini disiarkan, thank you so much dear admins. Kalau tak disiarkan, well, maybe ada hikmah la kot. Tak nak bagi aku membawang la tu (husnul zhon habis).
Aku dah berkahwin, anak, takde rezeki lagi. But that’s not the main point here. Main point di sini adalah kucing-kucing jiran aku. Okay so, jiran sebelah rumah aku ni ada kucing 3 ekor. Breed tak sure la but 2 of them gebu gebas bulu lebat mata bulat memang comel gile. The other one tu macam kucing kampung biasa je, but still comel. Disebabkan aku tak tahu nama diorang, aku main bagi je nama Meri (kucing bulu lebat coklat), Puri (kucing bulu lebat putih) and Adik (kucing biasa, paling kecil).
Aku memang dah biasa bagi makan kat kucing-kucing area rumah aku. And I don’t mind them sebab diorang la peneman aku kat rumah sorang-sorang. Bab makan, berak kencing kat rumah aku ni, honestly geram tapi aku tak marah sebab to me, they are innocent. Diorang bukannya paham. Asalkan tak membuang depan pintu rumah I am fine. Back to the story of kucing jiran aku ni, Meri adalah kucing first yang datang kat rumah aku. Dia datang minta makan, so aku bagi je la. Lama-lama jadi manja and attached gile dekat aku sampai tak nak gi rumah dia dah. Like, literally tido pun atas kereta aku, asyik ngade nak masuk rumah aku, even membuang pun dekat area rumah aku. Then after Meri, Adik pun slow-slow datang pulak. Pun sama la MO dia, nak makan, main, masuk rumah, membuang dekat rumah aku. Last skali Puri pulak join datang sekali. But Puri ni, lately je dah pandai nak masuk rumah. Sebelum ni takde pun (maybe jiran aku paling sayang dia la kot).
Nak jadi cerita, jiran aku ni, honestly muka dia pun aku tak ingat macam mana. Nama apa pun tak tau. Wife and anak dia pun aku tak pernah nampak. Keluar kerja lewat sikit dari husband aku and balik lewat gile. Weekend tak lekat kat rumah (maybe balik kampung la kot). Kalau kebetulan kitaorang sama-sama kat luar, memang tak bertegur. Aku segan sikit nak bertegur lelaki so aku senyum biasa je la kalau nampak pun. Anyway, dengan diorang yang tak lekat mana kat rumah, aku memang tak puas hati dengan perangai jiran aku yang tak kisah sangat dengan kucing-kucing dia. Dia bagi makan sekali je sebelum keluar kerja, tu pun bagi lepas kucing-kucing ni dah kenyang makan kat rumah aku. Weekend memang takde provisions langsung la. Aku honestly rasa dia tahu je kucing-kucing dia ni ngade masuk rumah aku, membuang bagai kat rumah aku (he even witnessed the cats doing that at my house), makan semua kat sini, but not even once, dia datang and jumpa kami personally untuk minta maaf sebab kucing-kucing dia menyusahkan kami (as courtesy la kalau dah berak makan takkan nak biar je). Like I said in the beginning, aku tak kisah dengan kucing buat gitu sebab itu fitrah dia, diorang tak paham macam kita. Yang aku kisahkan, jiran aku tak sediakan litter box properly, tak bagi makan properly, air minum pun takde, playtime memang kelaut. Even if dia tak sempat pun, why not jumpa aku (yang memang bertenggek kat rumah je) and minta tolong aku tengokkan kucing-kucing dia. That I don’t mind. What he’s doing now, I mind.
So now, aku tak habis-habis rasa jiran aku ni aniaya kucing-kucing dia and in a way, aniaya aku as jiran dia jugak. Aku cuba untuk tak judge dia and cuba bersangka baik tapi bila tengok Meri, Puri and Adik yang lapar je and asyik gesel-gesel minta attention, aku naik kesian and tumpang geram dekat tuan dia. Korang tolong doakan jiran aku terbuka hati untuk jaga kebajikan kucing-kucing dia dengan baik ye. Sekian luahan hati. No negative comments please ye, peace sahaja yo!
– Nyan cat
Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit