7 tahun perkahwinan, pelbagai rasa yang ada. Tapi semakin hari kesabaran aku semakin menipis. Kalau aku diam, aku yang makan hati. Tapi bila aku bersuara, aku lah yang terpaling kurang ajar.
Aku dah berkahwin selama 7 tahun. Ada anak sepasang. Menumpang rumah mertua. Mertua tinggal seorang tiada suami. Hampir setiap hari, urusan rumah aku yang urus.. dari memasak, membasuh, mengemas. Tak jadi masalah pada aku sebab aku sedar tanggungjawab aku.
Dan aku ada pelihara kucing. Buat main anak². Tiap hari aku yang bagi makan.. aku yang bersihkan najis kucing² tersebut. Mak kepada mak kucing tu kucing datang.. lepas tu beranak kat sini. Ada 6 ekor lebih kurang.. yang lain semua dah dipindahkan. Tinggal 2 ekor buat main anak² aku sorang sekor.
Tiap hari mak mertua aku bising pasal najis kucing berbau.. memang la berbau sebab kucing tu baru membuang. Hari² aku bersihkan.. bukan aku tak bersihkan.
Kucing tu berak dalam litter box.. bukan berak kat tepi² rumah. Rumah mak mertua aku rumah kampung. Mak mertua aku suruh aku ajar kucing² tu berak jauh.. macam mana ya nak ajar seekor kucing yang tak de akal? Dari kecik kucing² tu da belajar berak kencing kat litter box tu?
Kalau pintu tertutup, kucing² tu kat dalam rumah, kucing² tu akan berak dalam rumah. Kat tempat yang terselit susah nak bersihkan. Bukan pandai cari jalan keluar dan tak pandai pun nak cari orang untuk buka pintu.
Bila hari² aku bersihkan, dia tak de point nak cari salah aku.. dia cakap pasal makanan kucing pulak. Kucing² tu aku bagi makan ikan rebus campur nasi.. biasa memang bagi dalam rumah sebab kalau kat luar, kucing lain yang makan abeskan.. kucing² tu tak dapat makan.
Yang jadi masalah bila bagi kat dalam dia cakap banyak lalat dalam rumah.. lalat yang besar² tu.. padahal, lalat tu memang hari² ada. Aku tak bagi makan ikan pun memang lalat tu sentiasa ada. Sekarang, hampir setiap hari ada je salah aku dia nak cari.
Yang buat aku lagi sakit hati.. laki aku pun sama je. Padahal, dia yang sibuk nak membela kucing tu. Aku suruh pindahkan tak nak. Dah banyak ye kucing yang dipindahkan.. semua kucing datang.
Masa mula² kucing² tu datang aku tak bagi pun makanan.. mak mertua aku yang suka campak sisa makanan kat belakang..memang kucing akan datang hari² la kat sini jadinya sebab sini ada punca makanan.
Masa kucing² tu dipindahkan, anak² aku nangis sedih.. lepas tu esok, mak mertua aku mula la cakap “kesian pulak budak² ni nangis kucing tu di buang”. Padahal, kucing tu di buang sebab dia jugak.
Kadang penat.. benda bukan masalah besar.. tapi jadi besar bila di ulang².
Hari tu aku da terlepas sekali marah mak mertua aku sebab dia bising² tak sapu depan.. aku cakap, kalau tak nak buat tak payah buat. Kalau buat, tak payah nak membebel itu ini. Dari depan sampai belakang aku yang urus selalu. Baru sekali aku tak buat, terus nak bising² macam aku tak buat keje langsung.
Aku tak buat sebab masa tu aku demam.. dan laki aku sibuk nak ambil mak mertua aku kat negeri sebelah. Masa aku cakap tu, memang nada suara aku tinggi ya.. sebab aku da gigil² masa tu tahan marah dan aku bahasakan diri aku ‘aku’ masa marah tu.
Biasa aku bahasakan nama dengan keluarga mertua aku. Aku jenis susah nak marah.. tapi bila marah, memang susah nak hilang. Aku jadi dendam.. aku simpan benda² yang buat aku terasa dalam hati.
Masa aku baru² datang sini, mak mertua bela ayam itik. Hari² ye ayam itik tu berak atas motor, berak depan pintu rumah kat selipar².. aku yang bersihkan. Tak de pun aku bising².. sekarang aku buat benda yang sama, bersihkan najis kucing² yang aku bela.. tapi masih jadi masalah.
Mungkin masalah yang sebenar sebab aku duduk sini. Penat ye 7 tahun simpan dalam hati.. yang lama² tu memang da tersimpan dalam.. memang da tak terluah. yang baru² ni aku aku tak boleh tak luahkan.. sebab aku takut jadi kurang ajar lagi.
Banyak ye yang mak mertua aku rungutkan.. pasal mak aku sendiri pun ada. Tapi aku diamkan.. sabarkan diri.. orang da tua memang macam tu. Tapi kesabaran aku makin tipis hari demi hari.
Dari dulu masa aku baru pindah, tempat aku dengan anak² memang ruang kecil ni je agaknya.. iaitu tempat aku anak beranak tidur.
Tiap hari aku rasa nak pindah.. tiap hari aku rasa lebih baik berpisah dengan laki aku. Betul la orang cakap, duduk dengan mertua ni dekat bau tahi.. jauh bau bunga. Dan tinggal dengan orang tua bukan banyak pahala.. tapi banyak dosa.
Selalu aku tanya pada diri aku sendiri… Teruk sangat ke aku ni? Kurang bersyukur ke aku ni bila aku meluahkan macam ni?
– Kuntum (Bukan nama sebenar)
Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit
Kenapa nak rasa diri you teruk ? It’s your husband responsibility to provide a comfortable house for his wife and kids.