Terasa Hati Dengan Adik Beradik

Assalamualaikum pembaca sekalian. Harapnya confession aku disiarkan. Penulisan ini agak panjang. Ianya berkisar adik beradik.

Aku seorang isteri, dan ibu kepada 4 orang anak yang masih kecil. Sulung 8 tahun, 6 tahun, 5 tahun dan setahun. Punya adik beradik yang ramai. Ditakdirkan aku tinggal di kl, bejauhan dengan keluarga dan mak ayah. Jauh dari kampung halaman ibu di johor.

Ibu ayah ku masih ada. Alhamdulillah.. Walaupun sudah tua dan uzur. Boleh lagi aku sentuh dan belai.. Ibu perlukan penjagaan rapi. Mandi, disuapkan makanan. Semuanya kena uruskan. Kerana stroke. Ayah uzur cara orang tua tapi masih boleh urus diri.

Di rumah ibu, ada 3 adik perempuan dan seorang abang tinggal bersama. Salah seorang adik perempuan aku yang menjaga ibu tidak bekerja. Full time duduk rumah.

Aku tidak bekerja. Suami bekerja. Gaji sederhana. Hidup di bandar komitmen sangat tinggi. Kami berniaga sambilan untuk mencari duit tambahan. Aku selalu niat, supaya aku dapat rezeki lebih dan tiap bulan boleh balik kg tgk ibu ayah.

Syukur Allah makbulkan. Sekali sebulan aku balik kg. Sekali balik, aku spend paling kurang RM1000. Biasanya untuk 4-7 hari di kg. Makan minum segala benda kami belikan untuk rumah mak ayah.

Jika ada duit lebih, aku akan beli kan barang2 lain sebagai tambahan untuk rumah mak ayah. Even rumah sendiri tak ada pun benda tu..

Orang lain termasuk adik beradik selalu nampak aku orang senang. Adakala, time nak balik rumah aku, lepas isi minyak kereta full, duit aku laki bini tak sampai RM50 pun tinggal. Haha.

Kami tinggal di kota. Jauh.. Tapi kami sentiasa tawakkal. Berniaga ni, tup2 esoknya orang beli barang.. Tak putuslah rezeki.. Satu lagi, suami aku tak berkira. Balik kg aku. Duit habis dia tak kisah pun.. Huhu.

Waktu di kg, aku luang masa di rumah sahaja sepenuhnya. Pagi2 lagi ke pasar beli lauk dan barang dapur. Balik masak..

Kemudian ambil tugas mandikan ibu. Suapkan dia makan. Dengan urus anak kecil yang masih menyusu badan. Memang penat berganda kat kg tapi aku seronok.. Itu lah niat aku untuk balik kg.

Kenapa tak bawa ibu tinggal bersama?

Pertama sebab adik beradik dah ramai kat kg. Sedara mara dekat. Hanya aku sorang je jauh.. Lagi senang ibu kat kg. Itu pandangan aku. Sakit demam boleh sama2 tengok. Kat sini hanya ada keluarga kecilku.

Kedua, aku ni berniaga. Waktu tak tetap kat rumah. Ya, aku heret anak sana sini bawa berniaga. Hantar barang customer sampai jam 1-2 pagi. Bukan mudah.

Ibu dah sangat uzur. Takkan nak usung dia sana sini.. Mandikan dia pun perluka kudrat dua orang. Tak mungkin la nak tinggalkan ibu sorang2 kat rumah.

Tapi sekarang, aku tawar hati untuk balik kg lagi.. Dah bertahun aku pendam rasa tak puas hati ni dengan adik beradik. Adik aku ni sangat pengotor orangnya.

Ya betul aku terhutang budi dengannya kerana dia menjaga ibu aku.. Tapi tu lah. Aku pun kusut. Dia bela kucing berbelas ekor terbiar bekeliaran dalam rumah. Kucing berak. Tahi dan air kencing merata. Tilam aku tidur pun bau hancing air kencing kucing.

Bayangkan kau balik jauh.. Perjalanan penat dan panjang. Sampai rumah, masuk je rumah terus tangkap bau busuk.. Mood terus berubah.

Tak habis disitu, masuk bilik untuk rehat dan tidur, bau hancing ditilam pulak. Sebab dia letak kucing dalam bilik tidur. So situlah kucing kencing. Nak solat pun tak tau kat mana tempat bersih.

Dalam bilik air pula.. Bersepah pad dilonggokkan. Aku tak faham kenapa perlu simpan benda kotor. Tin tin, botol kaca, berguni disimpannya. Bilik air berkeladak. Sawang penuh di siling. Di dapur, bau hancing, bulu kucing merata di pinggan mangkuk. Teruk.. Memang teruk.. Berdebu..

Aku pun tak tahu sikap malas dia dari mana dapat. Ibu masa sihat sangat kemas dan bersih orangnya.. Jaga rumah.. Bila ibu sakit tak mampu buat apa, kotor betul rumah ibu.. Aku sangat sedih..

Ayah? Ayah tak mampu buat apa dah. Dulu ada juga ayah tolong cuci tahi kucing dan kencing kucing. Tapi sampai bila? Bukan sekali dua. Dah bertahun lamanya.

Ruang tamu pula bersepah dengan kertas, plastik, kotak2.. Barang dari pos mungkin. Lepas buka parcel, campak je ke lantai. Aku pernah cakap, rumah sangat kotor. Dimarahnya aku balik.. Bermasam muka. Memang jenis tak boleh tegur.

Salah sorang kakak pernah tegur lastly, gaduh la.. Susah.. Atas sofa muntah kucing, bawah sofa tahi kucing. Karpet dengan bulu kucing. Habuk. Bayangkan.. Ni bukan cerita dongeng..

Beli pinggan mahal, dipecahkan kucing. Dibiarkn berulat. Beli sofa, dibiarkan kucing berak. Aku bagi tupperware mahal dijadikan bekas makan kucing. Mungkin dia tak rasa penat lelah cari duit.. Sebab tu tak hargai apa orang bagi.

Mesti ada yang fikir kenapa tak upah orang cuci rumah.. Pernah kakak aku datang cuci rumah tapi dia meradang. Kakak aku yang sorang ni bagus.. Tapi dia marah2 balik kakak aku. Aku pernah bersuara nak upah orang cuci rumah tapi dia tanya balik.. Nak cuci apa?

Mungkin dia dah sebati hidup dengan persekitaran kotor sampai tak dapat beza dah. Bila aku balik, kami laki bini tolong kutip sampah buang. Berguni2 sampah. Bulan depan pulak, berguni pulak. Letih…

Bila raya ke.. Contohya. Sama sama la plan nak buat itu ini. Juadah itu ini. Aku suka meriahkan rumah ibu yang suram. Nak masak itu ini.. Kononnya.

Last sekali, A sampai Y, semua aku buat. Z je dia buat. Beli barang, balik masak, cuci itu ini. Yela, rumah kotor. Nak buat mkn2 ni masalah jugak lah. Nak kena bersihkan rumah besar besaran. Letih masak lagi. Urus anak lagi. Letih sangat.. Adik aku? Bawang sebiji tak potong. Kakak?

Jangan harap langsung. Orang lain mesti nak raya rumah ibu.. Berkumpul. Meriahkan rumah ibu ayah. Selagi ibu ayah masih ada. Tapi tidak adik beradikku.. Tiba hari raya, datang la masing2 dok sejam dua.. Kemudian blah.. Cepat2 nak pergi beraya rumah kawan. Aku kesian tengok ibu ayah aku.

Lagi satu, bila aku balik kg. Aku suka buat makan2. Masak lebih. Ajak kakak2 datang mkn.. Nak eratkan silaturrahim.. Adik beradik lain semua tinggal berdekatan. Satu kg. Ada yang kg sebelah je.

Biasa aku buat makan, hari last aku kat kg. Masak siap2, hidang.Tinggal mkn je. Lepastu belah malam aku gerak balik rumah aku.

Next month aku balik kg, bekas makanan yang aku buat makan tu. Masih ada atas meja tak berbasuh. Dah sampai berkulat. Periuk pun sama. Sakitnya hati aku. Sedih pun ada…. Nak marah adik? Nak marah kakak? Entah.. Huhu.

Kakak2 aku pula.. Ada perangai masing2. Dan aku tahu sangta.. Yang sorang tu bagus.. Selalu sediakan makanan untuk ibu dan ayah. Adik aku jarang masak.

Kadang2 kakak masak bagi dia lauk yang dah siap. Kadang2 aku order online lauk siap masak dan orang delivery ke rumah. Adakala aku order lauk mentah.

Yang lagi 4 orang kakak aku tu out.. Kalau pergi rumah ibu.. Duduk bersembang dan makan apa ada.. Kemudian balik.. Begitulah. Bukan tolong jaga ibu pun.. Bila aku balik, lagi laju datang rumah. Sebab tahu aku suka beli makanan untuk rumah ibu. Makan2.. Balik..

Pengotor teruk adik aku pun.. Dia lah yang jaga mak aku siang malam.. Kakak2 yang rumah licin berkilat tak ada pula tolong jagakan ibu sama sama. Kalau dtg rmh ibu pun.. Dah petang atau malam.. Ibu dah kenyang, siap2 nak tidur dah..

Bahagian aku? Aku balik juga setiap bulan jaga ibu.. Aku perlu cari rezeki di bandar. Duit tu boleh tampung perbelanjaan dapur, bil rumah ibu, pampers dll.. Ibu ayah bukan orang senang.. Cukup2 makan.. Jadi aku kena kuat berusaha untuk tolong keluarga..

Walaupun jauh.. Aku cuba lengkapkan keperluan ibu ayah.. Makan, pakaian, perubatan.. Aku simpan duit untuk itu.. Jika perlu bawa ibu berubat ke,aku akan kirim duit extra pula untuk adik bila aku tak balik.. Aku pun hulur duit untuk adik. Bila ibu demam ke, aku minta adik update kat group wasap.

Tapi pandangan kakak2 aku. Aku ni pandai cakap saja.. Sebab jauh.Tak jaga ibu. Itu dari sisi pandangan dia.. Dari segi duit, dorang yang dok dekat pun jangan diharap. Ibu tak sihat tak bawa pun ke klinik. Masing2 takut duit habis.. Aku yang jauh ni balik angkat ibu bawa berubat..

Kalau ayah ajak pergi klinik, ayah siap bagi dorang duit. Kalau dengna aku, sesen pun ayah tak keluarkan duit. Bukan dorang sengkek sangat takde duit.

Tapi tu lah.. Time tunjuk emas. Bukan main masing2! Bila aku bawa ayah pergi rawatan swasta, dorang anggap ayah yang keluarkan belanja sendiri. Kelakar. Tapi aku diam je lah. Ayah pula kalau nak apa apa,mesti tunggu aku balik. Huhu. Kesian ayah….

Ni dah hampir dua bulan lebih aku tak balik kg. Hati aku tawar.. Dulu kalau balik kg je, mesti rasa tak sabar. Seronok. Tapi tidak sejak sebulan dua ni. Dengan sikap adik beradik.. Pasal duit aku tak kisah. Berhabis untuk keluarga..

Untuk adik..Aku tak membencimu.. Malah aku terhutang budi. Wang tak mampu balas jasa baik mu menjaga ibu.. Aku sayang adik2.. Cuma aku tak dapat terima tinggal dalam keadaan begitu.. Bukan aku sombong. Bertahun dah aku bertahan tapi lama lama makan hati..

Kesian pada suami dan anak anak aku. Anak aku dua orang ada asthma. Walau suami tak pernah merungut, tapi aku tahu dia pun tak selesa dengan kekotoran itu.

Untuk kakak2 yang pentingkan diri.. Ingatlah jasa ibu.. Ibu pernah menjaga anak2mu, makan minum kau, suami, dan anak2 pon ibu jaga dulu waktu dia sihat. Waktu kau pantang ibu jaga kau siang malam dari anak sorang sampai anak berderet. Aku tak sempat rasa semua tu dari ibu..

Sekarang ibu sakit, kau tak endahkan pun. Kau selfie sana sini makan sana sini. Tapi tak ada nya nak tapau makanan untuk ibu ayah kau.

Jangan la berkira dengan ibu bapa.. Ayah demam pun tak endahkan. Kalau bawa keklinik pun susah la. Berkali adik ajak baru datang nak ambil ayah. Tak ada nak bawa jumpa doktor. Bila adik minta kau tengokkan ibu, bermacam alasan bagi.

Abang? Abang aku baik. Dia dah banyak berkorban untuk aku dan keluarga masa dulu.. Tolong ibu ayah cari duit lebih. Isu kotor tu, dia pun tak boleh buat apa. Sebab benda tu hari hari adik aku amalkan. Tak habis.

Semua ni aku simpan dihati. Marah, geram, kecewa dan sedih.. Tawar hati.. Ikhlas? Cukuplah Allah tahu.. Saat aku menulis ini, aku terlalu rindu ibu ayah. Berkali mimpi ibu ayah. Aku dalam perancangan balik kg.. Untuk jumpa ibu ayah.

Bukan aku minta semua jadi sempurna.. Hiduplah dengan cara normal. Kebersihan dijaga. Berbudi lah pada ibu ayah. Bukan untuk aku pun.. Tapi untuk ibu ayah..

Pembaca budiman, doakan aku supaya ikhlas berhadapan situasi keluarga sebegini.. Saat ni aku rasa rajuk sendiri.

– Lyn (Bukan nama sebenar)

Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *