Untuk part I, (https://iiumc.com/tuhan-sayangkan-siapa/).
Assalamualaikum semua yea aku lagi menulis kat sini dan mungkin ni last coretan aku untuk korang semua. Terima kasih sangat2 untuk komen korang ya Allah nangis aku baca komen korang semua.
Ya Allah, aku doakan semoga korang dimurahkan rezeki dan bahagia selalu aamiin aamiin aamiin. Apa yang korang komen buat aku lagi semangat nak hidup.
Aku nak perbetulkan sikit coretan aku sebelum ni. Memang aku mengaku aku taip pun masatu sebab sedih n down sangat dan banyak perkara yang tak detail sebenarnya tapi aku tak mau cerita semua, cukup dah komen korang buat aku sedar yang sebenarnya Allah dah bagi aku jawapan melalui korang.. Ya dan aku dah dapat jawapan aku.
Sebenarnya dah 10 tahun aku jadi single mom. Dah 10 tahun… 10 tahun aku hidup dalam dalam kesedihan sebab aku terpaksa berjauhan dengan anak2 aku. Balik 4 bulan sekali, aku kerja sakit ke public ke aku takkan cuti sebab aku simpan cuti nak balik kampung nak tengok anak2 aku.
Aku takkan saje2 ambil cuti walaupun aku sakit, aku amat jaga attendance aku n aku jaga tamprint aku tak bagi problem jadi syukur supervisior aku bagi aku cuti kalau nak balik kampung.
Bukanya niat aku nak tinggal anak aku jauh tapi aku tak ada pilihan. Rumah aku kampung, nak ke bandar dah satu jam, public transport tak ada, rumah aku depan hutan cuma sekarang dah naik rumah, jadi waktu tu aku tak ada plilihan, jadi aku terpaksa pergi rumah makcik aku kerja lagipun dekat jalan kaki je.
Dan sampai sekarang aku takkan lupa tangisan anak aku waktu aku tinggalkan mereka. Sampai mati aku takkan lupa.. Aku bawak baju diorang sampai sekarang aku simpan.
5 bulan pertama kerja down. Aku balik kerja nangis.. Balik nangis. Ingat anak aku. Ingat tangisan anak aku, pernah aku hempuk muka aku sendiri sebab aku rasa aku ibu yang paling tak berguna dalam hidup ni, berat aku makin susut dari 49 sampai 41kg. Aku kerja duit separuh bagi mak aku bagi mak cik aku lebih aku simpan.
Aku tak pernah nak beli barang mahal makan mahal. Kalau aku teringin nak makan macam KFC ke Mcd ke (ini sebelum boikot) aku akan hantar duit 200 suruh adik aku pergi beli sent video anak aku tengah makan baru aku pergi beli makanan sama.
Dan duit yang aku bagi kalau nak makan ape2 tak campur duit bulan2. Aku tak nak jahat dengan anak aku, aku nak biar anak happy walaupun aku jauh. Aku takkan sikit pun curang ngan anak aku. Aku sayanggg anak aku.
Dan sampai sekarang mak ayah aku tak bagi anak aku duduk dengan aku sebab susah aku nak kerja lagi, aku tak pandai bawa kereta, mak ayah aku tak nak susahkan mak cik lagipun mak cik bukan orang senang. Aku pernah nak bawa anak ikut aku, aku nak sewa rumah tapi mak aku tak bagi dia cakap bia anak aku besar depan mata dia.
Sepanjang 10 tahun aku tak pernah dapat apa2 bantuan. Dah pernah minta dulu sebelum aku merantau cari kerja, alasan pegawai dia aku muda lagi boleh kerja, bukanya oku atau pun warga emas. Aku macam hmmm ok..
Jadi demi untuk tidak susahkan family aku sebab adik aku masih sekolah lagi aku terpaksa kerja sebab waktu tu anak aku tanggungjawap aku. Aku pernah mintak dengan ex dia cakap nak rujuk baru dia bagi nafkah anak. Ada la ayat dia bagi kat aku tapi aku malas nak mencarut tulis sini.
Dan sampai la sekarang dah 10 tahun aku lah ibu akulah ayah yang menafkahi anakku. Sedih aku Allah je tahu. Sepanjang aku kerja aku jadi pendiam dengan lelaki sebab aku tengok diorang aku nampak ex aku kat diaorang jadi diaorang pun tak berani nak tegur2 aku.
Walaupun tipu la aku cakap tak ada yang suka aku tapi ntahla aku cuma pikir anak aku. Aku amat jaga batas aku sebab aku datang bukan bawak harapan aku sorang tapi harapan anak2 aku dan aku dah nampak ada yang tergugat dalam diam, ada yang membenci dalam diam bila ada yang cuba nak kawan dengan aku. Begini la nasib ibu tunggal.
Bila aku tersempak dengan budak2 aku akan lambai dan senyum sebab yang aku nampak hanya anak2 aku. Nak je aku pergi peluk mereka aku nak cakap aku minta maaf aku rindu tapi aku takut mak bapak diorang pikir aku ni penculik ke apa. Betul.. Aku rindu anak aku.
Aku dulu sikit pun apa yang suami aku cakap aku tak pernah lawan, lepas pantang aku tak makan ubat apa2 sebab tak nak susahkan mak aku. Aku pregnant tak pernah minta apa2 kat suami aku walaupun aku nangis malam2 nak makan itu ini, aku pendam. Aku diam.
Suami aku tak ada rumah, motor, kereta, duit aku diam aku terima sebab yang aku fikir kebahagiaan. Waktu tu semua orang pakai hp tapi aku nokia picit tapi aku happy sangat2 dapat pakai nokia tu.
Aku tak pernah keluar tanpa izin melainkan pergi pantai tu pun lepas anak aku nangis nak main air. Dan pergi beli ubat sebab waktu tu ayah aku ngan mak aku keluar pergi beli barang sekolah adik aku. Mall? Aku tak pernah pijak nak beli barang mahal.
Makan luar? Jauh sekali. Sebab aku sedar suami tak kan mampu. Jadi aku tak boleh terima suami aku tuduh aku macam2 sebab aku tak buat, mak ayah aku saksi aku. Macam bohong je cerita ni tapi tu la aku, 10 tahun dulu.
Dan sundal kah aku? Nusyudkah aku? Soalan aku yang sampai sekarang tak ada jawapan. Biarlah..
“Syurga bawah tapak kaki suami.”
“Isteri kene dengar cakap suami kalau tak masuk neraka jahanam.”
“Apapun isteri hak suami, masuk neraka nusyud pada suami.”
“Mak ayah akan mati, adik bradik anak akan kawin suamilah di sisi isteri nanti tua.”
“Sebab tu lah neraka ramai betina”.
Ayat itu lah yang diratibnya kepada aku, sampai aku dah hafal. Ayat itulah aku duduk berkurung dirumah dulu dan ayat itu diguna untuk aku bila dia balik warning bos aku.
Dan aku waktu tu aku mengaku aku bodoh jahil syariah aku tak tahu bahawa ada undang2 untuk isteri2 macam ni. Aku pergi khusus nikah tapi tu lah hanya sekadar dengar.
Hai banyak betul kesilapan aku. Sebab dulu kat kampung aku kalau perempuan bercerai perempuan tu bermasalah, perempuan tu yang buat onar. Sangat2 memalukan bila perempuan bercerai. Ya aku dah malukan mak ayah aku dengan penceraianku. Maafkan aku mak ayah.
Lepas bercerai bila dia tahu aku pergi merantau dia caci aku depan mak aku macam2 dikatanya aku. , mak aku hanya nangis tak nak keruhkan keadaan. Dia marah aku tinggal anak tak sayang anak. Dia cakap aku nak enjoy nak cari laki lain nak hidup mewah, aku perempuan mata duitan, aku j#l@ng jual badan, nak cari jantan kaya.
Pasal mak aku jumpa dia ngan perempuan lain tu baru bulan2 lepas mak aku cerita. Itu pun sebab tersasul aku paksa mak aku cerita. Nangis mak aku masa carita kat aku. ,
Aku tanya soalan macam tu kat korang sebab aku terlalu fikirkan apa yang dia cakap, sebenarnya banyak lagi tapi itu yang aku ingat.
Sebab suara dia soal aku tuhan sayangkan siapa tu keras sangat, macam menusuk hati aku, macam sakit derita 10 tahun tu macam wayang putar depan aku balik. Sebab aku ada dengar ustazah ceramah tapi lupa nama ustazah cakap
“Derita yang kita hadap ni mungkin kita ada dosa yang dahulu.”Maksud yang aku faham masa tu mungkin nasib aku ni sebab berkait ngan fasakh aku 10 tahun dulu. Tapi aku dah ada jawapan..
Mungkin susah aku lupakan kata dia. Ntahlah tak tau kenapa bila tengok muka dia dengar suara ex aku jadi mengigil aku jadi sedih. 10 tahun tu datang balik. Aku jadi kaku tak mampu nak pertahankan diri aku. Aku jadi 10 tahun dahulu..
Memang banyak aku nak marah dia memang banyak yang aku simpan tapi macam hari tu tersempak dengan dia hanya air mata aku yang keluar. Aishhh lembiknyaa aku. Sumpah demi Allah aku nangis.
“Elleh takkan rasa tak senang sikit pun padahal nak bebas nak jadi jandaa.. Darah muda kan.. Mentang2 la laki miskin banyak cekadak plak sedih la apa la cuba kaya!Tak dea nya teranaiya macam ni.. Sembang!Bukan kene terajang pun.”
Mesti ayat ni ada yang bermain2 di kalangan pembaca percayalaaa aku doakan keluarga kau anak2 kau tak jadi macam aku mintak jauh sangat2… Ya!Memang jarang pukul tapi emosi. Emosi aku sakit dan hanya yang alami tahu macamana sakitnya.. Sakit yang susah untuk sembuh.
Sekarang, walaupun aku tak ada apa2, pernah aku minta bantuan rumah dulu dan jawapanya seperti yang sedia maklum lah. Aku tengah usaha kumpulkan duit untuk minta rumah mesra rakyat. Duit hampir cukup dari aku kumpul dulu.
Alhamdulillah ada la tanah ayah aku dekat dengan rumah mak ayah aku. Doakan aku dapat yea kawan2. Mana tahu doa korang ada yang Allah kabulkan. Dan sekarang cuba nak belajar lesen motor kereta, sebenarnya dari dulu lagi nak buat tapi aku tak nak cuti banyak sebab nak simpan balik kampung. Aku pun tengah fikir nak beli kereta.
Aku jugak sekarang tengah cari kerja kat kampung sebab aku nak duduk kampung. Aku suka sangat masak buat kek kuih. Sebenarnya aku nak buka kedai kat kampung tapi ye la bila orang tau ibu tunggal meniaga ni macam ntahla aku bukan nak fikir buruk tapi ye la kan. Tengok la macamana.
Ntah macam banyak pulak keberanian aku ni, aku ni introvert. Tak ramai kawan pun… Tak suka keluar sebab aku rimas keluar, dulu pun aku kerja balik mandi call anak makan tidur tak ada masa nak jalan2 sebab aku pikir kenapa aku nak best2 jalan anak aku kat kampung tak dapat jalan..
Nampak macam boringnya hidup tapi aku suka macam ni tenang je rasa sebab kat kampung pun aku macam ni cuma kat sini aku sendiri anak aku tak de.
Anak aku saksi derita aku.. Anak aku yang peluk aku bila aku nangis, anak aku yang sapu air mata aku, aku pernah marah anak aku tapi anak aku… Tetap peluk aku tetap cakap diaorang sayang aku.
Anak.. Kalau korang da besar da kerja korang terbaca page ni, ibu nak minta maaf nga korang, maaf ibu gagal berikan kebahagiaan kepada korang, maaf ibu gagal jawap bila masa kecil korang tanya mana abah, maaf ibu jahat tinggalkan korang,
Maaf ibu tak mampu nak beli pampers yang selesa sampai korang sakit, maaf ibu tak ada masa sekolah korang, ibu hanya ada masa hari raya, maaf ibu tak ada daya nak jadikan korang seperti keluarga lain, maaf ibu dah banyak susahkan korang, maaf ibu banyak hutang dengan korang.
Ibu dah cuba sedaya upaya ibu, ibu tak sempurna, ibu bukan ibu yang baik, ibu jahat, ibu sebenarnya tak layak jadi ibu korang. Mesti korang menyesalkan? Ibu… Lagi menyesal sebab tak boleh bahagiakan korang. Satu je ibu nak cakap dari hati ibu I love u my soul. Im sorry…
Kepada isteri di luar sana yang dapat suami baik betanggungjawap hargailah, sayangilah suami korang di luar sana sebab korang sangat2 bertuah. Tak ramai di luar yang sama nasib dengan korang. Bersyukurlah korang ditemani suami yang baik yang jaga emosi korang. Bertapa beruntung nya korang. Aku doakan korang berbahagia.
Aku tahu ramai tak suka janda/ibu tunggal, kat page mana2 pun banyak lelaki2 yang melawak l#cah janda/ibu tunggal ni, kami tak minta pun jadi macam ni..
Memang ada sesetengah janda perampas aku tak nafikan tapi setakat ni 10 tahun aku selalu doa bia Allah jangan dekatkan aku dengan suami orang sebab aku tersangatlah tahu sakitnya bagaimana.. Aku dah lalui semua tu..
Maaf kalau coretan aku yang kali kedua ni buat korang marah dengan ayat aku. Aku manusia yang tak sempurna. Terima kasih admin siarkan kisah aku..
– Aishu (Bukan nama sebenar)
Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit