aku anti dgn perkataan cerai

Hi. Its me again. Aku ada confess haritu entry "Aku ego" erm suka pulak aku confess kat sini sbb korang selalu bg comment positif.

Ok i make it short. kali ni taknak cakap pasal ayah aku dah. Hehehe.

First of all, thankyou sbb korg sudi tinggalkan komen positif kat aku. Yg tanya aku sihat ke tak tu, huhu weh aku sihat lah. Cuma aku try hard nak bg diri happy kehkehkeh. Susah lah aku nak describe situation aku cemana. Tapi aku ok je ni. Haritu aku byk type "hahahaha" pun aku rasa aku mcm tak sihat lulz. Jgn risau aku tak pernah doakan buruk buruk kat ayah aku. Aku harap dia sedar lah yg aku masih hidup dan aku masih tanggungjawab dia. Ok back to topic balik.

Kali ni aku nak cakap pasal hm aku taktau lah nak labelkan ni penyakit ke apa. Tapi bila org mai dekat aku habaq "weh mak pak aku tak ngam dah, aku rasa depa cerai tak lama lagi" takpun org habaq "as perempuan, jgn nak bergantung 100% kat laki, nnt dah kawin, gaduh pahtu cerai, laki tinggal terkontang kanting selai sepinggang, laki zaman skrg takleh caya, perangai depa nauzubillah wehhh" (yg hat ni bersepah kat laman sosial aku nampak org dok komen). La ni satu ja aku nak habaq, otak hg, dok kalut pikir negative pasaipa. Aku dak lah salahkan perempuan tu 100% sbb pikir negative. Tak salah hg nak prepare ka apa ka tapi toksahlah hg sebut pasai cerai. Tu ok lagi, yg aku takleh brain, "aku takmau kawin lah lagu ni, ex aku buat hal, break dgn aku, semua jantan sama ja" astaghfirullah, mengucap aku dengaq. Lagi satu hg rasa semua laki takguna ka weh? Hg rasa diorang ni golongan patut campak dlm bara api? Tak semua laki perangai lagu tu. Hg ja buta kan mata hg dgn pemikiran gitu. Aku anti sungguh lah perkataan cerai tu. Aku automatik rasa berasap pala. Pasai aku takmau ada orang lain rasa penderitaan jadi anak yg makpak cerai macam aku rasa. Hgpa yg lain ingat noh, takmau sebut cerai cerai. (aku kalau angin mmg kluaq bhasa utagha)

Motifnya aku cakap ni, aku pantang dengar bab cerai. Ok, as i mention before, mak ayah aku berpisah. Then, akak aku pun lalui fasa yg sama, bercerai. Tahun 2014 tak silap. Ha dapat tak gambaran perasaan aku sekarang? ye aku fobia. Masa akak aku dlm proses nak berpisah tu, aku dah mcm kaunselor. Aku soh dia fikir bebaik, sbb dia ada anak dah, anak dia kecik lagi weh. Sekolah pun belum. Aku nasihat kat dia "fikir pasal anak, takkan nak biarkan anak membesar tanpa kasih sayang dari seorang ayah mcm kita, biar kita je rasa, takkan anak anak pun nak kena lalui jugak. Ingat weh selama ni kita mcm org bodoh harap kasih sayang dari org yg kita harap, tapi haih sampai dah tua bangka pun kita tak dapat"

Jap jap tolong hulur tisu sat, bg aku kesat air mata. Ok sambung.

Pastu akak aku nekad gila nak berpisah. Seminggu jugaklah aku diamkan diri aku dari cakap apa apa. Yelah, aku belum kawin, aku mana tau pergolakan rumahtangga cemana lol. Seminggu tu jugaklah akak aku mintak moral support dari aku. (Aku rasa dia takut aku marah dia hehehe). Masa ni, aku tukar role aku, aku jadi kakak kepada kakak aku. Aku bg support, aku ajak dia pi jalan jalan, aku ajak dia pi makan makan, tapi semua dia bayar lah, sbb aku mana kerja, kehkehkeh. Disebabkan aku ni jenis sayang anak buah aku, so semua rapatlah dengan aku dan aku curahkanlah kasih sayang aku kat diorang semua. so that diorang taklah rasa kurang perhatian. Even aku jarang lekat kat rumah atas faktor belajar jauh tapi selalu lah jugak aku call diorang tanya apa kabar sekolah cemana puasa ke tak. (Amacam, ada ciri ciri bakal ibu mithali tak? Hehehe)

Bagi aku, penceraian tu bukan satu penyelesaian kedua dua pihak (kali ni aku nak korang letakkan tempat korang as parents), bagi aku ia nya satu cara nak lari dari masalah. Bagi aku lah. Jgn lah marah. Pendapat aku je. Selagi boleh berbincang, bincang. Duduk kat meja kopi ke, atas sofa ke, sambil layan lagu "kekanda adinda" yg monoloque ft atilia. pastu ha start bicara dua mata. Bincang apa tak kena, apa kurang then cari solution sesama. Ni takkk, memasing nak ego, tunding jari antara satu sama lain. Ewah. Kan bagus wujudkan suasana harmoni dalam rumahtangga. Sesekali gaduh tu normal. (Normal lah kot)

My point view as anak pulak, kalau nampak mak ayah cam ada something tak kena, try ajak buat aktiviti bersama. Contoh, pi berkelah ke, pi kutip remis ke, pi tengok Me before you ke. ha anything lah. Takpun, ajak mak kau masak, masak lauk special, pastu senyap senyap ws ayah kau guna phone mak kau "harini balik awal tau *emoji lef lef*" then kau setting mcm candle light dinner, pastu kau blah jap malam tu bg ruang kat parents kau spent time sesama. (Ni idea low cost lah, kalau kau ada kos, kau pi set candle light dinner utk parents kau kat hotel huhu). Ha mcm mcm lagi lah cara nak prevent kadar peratusan cerai di malaysia ni.

Muak aku tgk kes cerai sini sana. Lulz. Paling banyak kalangan umur 20-24. Ha bab kawin muda pastu cerai ni aku lemah sikit. Aku surrender.

Last word aku. Sama sama perbaiki diri. Jangan salah kan one party je. Akak akak abang abang adik adik (skrg ramai kawin muda), kalau ada pergolakan dlm rumahtangga, nasihat aku, bincang, cerai ni aku rasa cara pengecut je. Huhuhu. Jgn kecam ok. Ni apa yg aku rasa. And as anak, perah otak tu sikit kasi keluar idea geliga biar mak ayah tak muncung sedepa bila selisih.

Aku kat sini sentiasa doakan korang berada dalam lindungan Allah dan doakan korang dijauhi dari segala benda buruk. Aku pesan sebab aku sayang huhu. Korang jaga diri ok? Korang pun doalah aku dapat jalani life aku dengan tabah, kuat dan normal. Hehehe. Ok salam sayang dari aku. Assalammualaikum. Roger and out yaw!

– lidra

Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit

One comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *