Dah sampai tengah jalan silap jalan pula dia bawa aku, kan kami tak biasa lagi jalan sebab baru pindah.
Selepas berkahwin, suami aku tidak bekerja selama 2 bulan. Dan akulah yang menanggung segala-galanya.
Aku tak faham segelintir lelaki zaman sekarang ni memang marah bila perempuan cakap hal tanggungjawab.
Ku sangka dia dah puas apa yang dia idamkan dah tercapai. Tapi rupanya mencari-cari kelemahan aku pula.
Sepanjang masa tu, sangatlah macam mimpi. Hubungan kami mula awkward, lepas dia balik dari bercuti.
Kalau aku, aku memang dari kecil ayah aku ajar untuk tidak berhutang. Aku tengok ayah mama pun begitu.
Cerita taarufku sebelum ini semua berakhir gagal. Bermula dengan seniorku yang sedikit memberi harapan.
Saya bekerja 8.30 ke 6.00 petang kemas rumah basuh baju lipat baju. Suami tidak membantu langsung.
Aku sedih. Kadang-kadang cakap pasal ni pun buat aku rasa sedih, nak marah. Like hina sangat ke hodoh?