assalammualaikum.
ye aku memang rase aku loser. aku loser. aku ni bukan lahir dalam keluarga berada. aku grad thn 2014. sampai sekarang aku tak dapat kerja yg dpt menampung perbelanjaan keluarga aku. ayah aku sakit. mak terpaksa bekerja utk ganti ayah. masalahnya, bkn mak yg patut galas tanggungjawab ni. patutnya aku. mak ayah hantar aku belaja dah grad tp tak dpt pun ubah nasib keluarga. walaupun mak tak cakap apa tapi aku malu. aku sedih tgk mak kje. kje bukan ofis hour. tp shift. ye mak aku jd guard dkt satu hospital. semua salah aku sbb mak terpaksa kje keras. kalau aku ade kje yg elok sikit dpt la tolong mak.
ya Allah. aku sedih. hati aku remuk. bukan aku tak cuba. aku dah cari kje ikut kelayakan aku tp kje ni je dpt. tak cecah 1k pun sebulan. aku anak sulung dari 6 beradik. besar tanggungjawab aku. tapi aku gagal. aku berdoa menangis sampai rasa penat lelah dan sampaikan pernah rasa nak mati je tapi amal pun tak cukup dan ape jadi kat mak bila aku tiada?
kekadang aku jeles tengok kehidupan orang lain. hmm aku betul betul loser. cgpa 3.65. belajar nak mati. sebab nak hadiahkan utk mak. lps tu igt dpt kje elok tp sampai skrg cmni. camne nak bantu mak. rase nak buat je ijazah tu jadi pembungkus nasi lemak. tapi sayang pulak. tu hasil usaha mak dan ayah jugak. kalau aku blaja dulu tak guna duit mak ayah dah lama aku bakar je sijil tu biar jadi abu macam hati aku sekarang ni.
motif la aku duk ngomel dalam ni. aku taktau nak ngadu kat sape. nak ngadu kat kengkawan,segan. nak ngadu kat mak, takut mak sedih tengok anak dia loser tahap gaban. ngadu kat sini jelaa. rase kurang sikit sakit kepala ni hah. ngadu dengan-NYA sampai bengkak mata sampai hilang suara nangis ngadu tapi ntah la. ntah la. ntah la. aku kekadang takut ter-kafir-kan diri. kecewa punya pasal.
kesimpulanya, ye mmg aku loser. kesian kat mak dpt anak mcm aku. patut aku mati je kot mase kecik dulu. atau tak payah lahir terus kat dunia ni.
– masihberharap