Anxienty disorder – https://iiumc.com/forumv2/
Assalamualaikum and hi,
Sy ni bukanla pelajar uia tapi sy suka baca confession kat sini. Ada byk citer yg best2 yg sy rasa mcm lagi best dr drama kat tv tu. tapi arini sy nk citer pasal diri sy sbb sy dh lama rasa mcm ni n sy xtau nk luahkn kat sapa lagi. alhamdulilqh kalau admin approve post sy tapi kalau xapprove pun alhamdulilah sbb ada hikmah di sebaliknya. Huhu tapi sebaiknya approve la sbb sy nk mnta nasihat ni.
Sbnrnya sy ada masalah anxiety disorder and social disorder dimana sy senang risau xkira masa n susah nk percayakn kat org n bergaul dgn org lain selain family sy sndri. N sy rasa masalah sy terukla jgk kalau sy ni jarang keluar rumah n bilik. Kalau seminggu tu sekali je keluar rumah n itu pun cuma nk beli brg keperluan je. N kalau jumpa org esp nk brckp dgn org asing sy lebih suka elak dr buat mcm tu. sy kalau blh nk jadi invisible kalau pergi mana2 tmpt awam. Sy jgk takut bwk kereta walaupun ada lesen. Mcm mana sy lulus exam jpj hanya Allah je tahu tapi sejak sy lulus exam blh bilang brape kali bwk kereta itu pun family sy paksa bwk. Kalau xdipaksa mmg sy xkn bwk kereta atau pun keluar ke mana2. Sy selesa di bilik n rumah sy.
Okla. mcm ni citernya. Sy ni lepasan graduan overseas. Dah nk dekat 8bulan abis study. Bila ckp pasal overseas ni semua mcm kagum giler la tapi bagi sy itu satu tanggungjwb yg maha besar yg susah sy nk pikul. Sy ni ada masalah anxiety sejak sy form 3 lgi. Sy mmg xyakin pd diri sndri. Setiap kali keluar result exam sy mmg xcaya yg sy blh dpt result sebagus tu. kalau sy keluar exam pasti org lain mcm bengang je bila sy ckp sy mcm xblh buat exam tu tapi terus terang mmg sy xyakin yg sy blh dpt result cmerlang. Masa form 3 tu sy pernah ugut nk bunuh diri sndri kalau xdpt 8a. Tapi alhamdulilah sy dpt 8a. Kemudian spm sy dpt straight a jgk. Itu pun sy xpercaya sy blh dpt. tapi masa spm sy xrasa teruk sgt sbb sy masa tu dh jadi yakin sikit.
Cabaran terbesarnya bila sy start keluar ke dunia luar iaitu lepas spm. Masa tu mulala masalah sy tu. Sy ditawarkn ke overseas berkat doa ibu bapa n kwn2. Sy berhrp dgn perginya oversea ni dpt atasi anxiety n ketidakyakinan sy memndngkn sy kenala berdikari kat sana n semestinya kena pandai bergaul tapi sy silap. Sem pertama sy kat sana sy fail satu subjek. Atas sbb tu, sy jadi stress sgt2. Sy ada beritahu kwn pasal subjek sy yg fail itu n mereka kata mungkin itu kesilapan pensyarah tapi terus terang sy xyakin. sy mmg pasti itu salah sy walaupun org lain senang lulus cemerlang subjek tu. sbbkn itu, sy mengasingkn diri, selalu ponteng kelas n mula fikir yg zaman kejatuhan sy mungkin semasa sy sedang study di oversea. Stress sy menybbkn sy sanggup lukakn tgn sy sndri. Sy fikir masa tu sbb sy xkuat nk hadapi masalah tu sy kena hukum diri sy dgn cara cederakn diri sy sndri. Sy mmg lega buat mcm tu tapi hati sy kosong. Tapi pd akhir tahun sy study, dgn nasihat kwn sy, sy beranikan diri utk emel lecturer sy sekali lagi n tanya pasal result tu. sy terkejut bila lecturer tu nk jumpa sy n dipendekkn citer sy dpt menduduki exam skali lagi n subjek yg fail tu sy lulus. Rupa2nya ada kes yg lecturer blh salah key in markah. Hanya sbb anxiety, sy terhalang utk bertindak awal2 lagi. Kalaula sy ni ada keberanian n kekuatan pasti perkara mcm ni blh selesaikan dgn awal. Tapi sy kalah dgn anxiet sy sndri. Pasal cederakn diri tu sy dah xbuat dah sbb sy mula accept apa yg dh berlaku ni sbagai satu dugaan bagi sy.
Sbnrnya anxiety sy ni bermula semakin teruk semasa sy di pra u lagi bila sy terjebak dgb melihat bnda x senonoh. Disbbkn itu, sy hilang kekuatan diri n sy hanyut dgn nafsu. Sy makin risau n takut. Sy risau apa yg org akn fikir bila mereka tahu sy mcm mana. Sy tahu Allah jaga aib sy tapi sy tetap takut sgt2. Sy selalu menangis fikirkan perkara ni. Sy malu dgn diri sndri hingga akhirnya sy membenci diri sndri. Skrg ni sy dh tawar ati nk hidup. Sy xrasa hidup sy ni ada arah tujuan. Sy xtau apa nk buat dgn hidup sy lagi.
Sy nk ubah diri sy sndri tapi sukar utk sy lakukan sbb sy xda kekuatan dlmn sy tu lagi. Setiap kali nk cari kerja atau part time, anxiety sy akn membuak2 hgga sy akan berpatah balik n teringin duduk di rumah n bilik sy selamanya. Tapi itu xbermakna sy terlepas drpd melakukan maksiat. Sy selalu menangis bila sy xdpt kawal diri sy ni. Sy selalu doa pd Allah agar fasa ni cpt2 berlalu. Sy nk hidup normal mcm org lain. Tak perlu risau dan takut. Tak rasa mcm semua org memerhatikb setiap gerak geri kita n judge atau kritik kita. Sy nk bebas dr penyakit anxiety sy. Sy dah xtau nk buat mcm mana lagi. Sy xberani nk bagitau ibu bapa sy sbb mereka akn sgt2 risau pasal sy n mereka dh cukup risau pasal 5 adik syg yg lain. Sy anak sulung n patutnya sy kuat tapi sy x. Sy takut nk beritahu kwn2 sy sbb takut diorg kecam sy n kata ni semua salah sy sbb sy xkuat nk hadapi semua ni. Sy perlukan bimbingan n sokongan. Sy perlukn org yg sy blh percaya utk sy hadapi semua ni hingga ke akhirnya.
Alhamdulilah sy dh berjaya abis study walaupun result x gempak. Sy cuma bersyukur je bila dh abis study ni sbb stress dh berkurang sikit. Skrg ni mmg sy duduk di rumah saja walaupun 8 bulan sy dah abis study. Sy xpernah cari part time tapi sy adala hntr resume ke beberapa syarikat n kerajaab secara online. Itu pun sy masih xterima apa2 respon atau interview.
Skrg ni sy sntiasa dlm kerisauan utk mcm mana nk hadapi interview n bekerja di suasana yg bru. Sy risau apa yg jadi masa sy study kat overseas tu berlaku lagi. sy x mau stress n rasa takut2 lagi. Sy nk mula hidup baru n nk ubah diri sy ni. Stakat ni sy masih xberjaya nk ubah diri sy sbb mmg sgt2 susah. Esp bila dosa n maksiat selalu mengikat dan menjatuhkn sy. Kdg2 tu sy nk sgt putus asa n lantakla apa nk jadi tapi Allah syg sy. Susah mcm mana pun keinginan nk berubah xpernah hilang. Jadi sy bersabar n terima apa yg berlaku dlm diri sy ni sebagai ujian sy.
Masalahnya skrg sy masih lagi dlm keadaan anxiety. Walaupun dh lama abis study, sy xpernah keluar rumah kecuali perlu malah sy xpernah try nk cari part time sbb sy takut n risau sgt2. Sy dahla xda pengalaman kerja. Lepas spm sy xkerja sbb nk tolonh ibu bapa sy jaga rumah. N sy mmg takut nk berurusan dgn manusia ni xkira la muda atau tua sbb sy sentiasa risau yg diorg akn judge sy n kritik sy buat sy lebih takut n kurg keyakinan diri. Ibu bapa sy dh risau sgt pasal sy sbb sy xpernah try nk cari kerja atau keluar jumpa kwn2. Sy sebnrnya nk jgk hidup normal mcm org lain tapi sbb anxiety sy rasa lebih selamat aman n damai dlm rumah. Di mana sy xperlu hadapi masalah n stress kat luar sana. Tapi sy sedar sy xblh mcm ni selamanya n sy betul2 nk mnta tolong korg mcm mana nk selesai masalah ni. Sy dpt tulis ni pun sbb sy tahu korg xkn kenal sapa sy n itu beri sy kekuatan utk sy akhirnya meminta tolong.
Tolongla jgn bash sy sbb sy dtg ni nk mnta nasihat bukanla kritikan. Kalau sy nk kritikan ari2 sy blh dgr dr adik beradik sy yg kata sy ni pemalas la padahal syg ni ada masalah anxiety yg mmg sy xdpt nk atasi lagi ni. Sy dah buntu n betul2 xtau nk buat mcm mana dah. Tanggungjwb sy besar sbagai anak sulung. Sy kena jadi contoh yg terbaik utk adik2 sy tapi skrg ni sy sedang lemah selemahnya. Apapun, sy nk ucap terima kasih bagi yg sudi baca smpai ke akhirnya. Mungkin masalah sy kecil pd pndangn mata org tapi bagi sy ni bagai antara hidup n mati.
– T