Bukan senang menjadi aku.
Assalamualaikum. Terima kasih kepada admin yang sudi approve dan kepada sesiapa yang sudi membaca.
Aku bukanlah budak uia. Tapi aku budak sebuah ipta lain yang tiap-tiap hari lalu page iium ni.
Berbalik kepada tajuk. Aku nak kata aku ni cantik. Tak lah. Bagi aku biasa biasa ja. Nak kata tak cantik langsung tu. Tidak lah juga. Bagi aku, aku hanya seorang gadis yg biasa biasa sahaja. Bagi aku semua org cantik. Cantik tu subjektif.
Kadang kadang membe aku akan keluar ayat. Nak jadi macam aku. Ataupun 'untunglaa kau'. Aku pun naik hairan. Apa yg aku buat nak jadi macam aku dan apa yang untung? Dulu masa sekolah rendah. Aku seorang yang sangat pendiam. Pasif. Tapi bila di sekolah menengah. Aku lain. Aku jadi aktif. Semua cikgu kat sekolah kenal aku. Sbb aku pegang jawatan yang agak tinggi. Baca ikrar semua. Tapi aku biasa ja. Aku sendiri langgar peraturan. Tapi bab pelajaran. Aku ada lah dikalangan top 10 sekolah.
Aku tak faham kenapa kawan kawan aku cakap untunglah jadi aku. Sejak sekolah rendah sebenarnya aku ni sering di ganggu budak lelaki. Dulu aku pergi sekolah naik basikal. Bayangkan tiap tiap hari kau pergi sekolah naik basikal, tapi bila balik. Kau kena tolak basikal kau. Sebab budak lelaki pancit kan tayar kau. Kadang nampak paku tekan melekat kat tayar basikal. Dah lah sekolah sesi petang. Setiap kali balik rumah. Mak asyik marah sbb hari hari kena tukar tiub basikal aku. Apelah nasib aku kan. Ape yang nak diuntungkan nya menjadi aku?
Bila sekolah menengah pulak. Masa aku form 1 dan form 2. Aku sekolah sesi petang. Kepada kawan kawan yang selalu cakap untunglah aku tu. Kena sedar. Aku tak untung mana pon. Bayangkan setiap hari aku kena balik pusing jalan jauh. Aku still naik basikal lagi. Aku kena pusing jauh sebab ada seorang senior ni suka tunggu aku balik sekolah dengan motor dia dan akan follow aku balik rumah. Sbb dia nak nombor telefon aku. Penat weh. Tak untung mana pon. Penat kayuh laju laju supaya dia tak nampak aku dan aku boleh sampai rumah awal. Tak payah pusing jauh jauh. Tu baru satu. Lepas tu pernah satu ketika tu. Tiap tiap hari balik sekolah dapat surat kat hand brake basikal. Penat lagi. Bawah meja pon ada surat. Siap berbedak lagi. Ntah lah siapa yang bagi. Semua masuk tong sampah. Belum lagi kalau hari kantin. Yang ada posmen bagi bagi barang dr secret admire tu. Kadang aku bagi kawan aku ja. Aku tak tahu lah aku ni heartless ke ape. Tapi mmg aku tak layan lah. Dan kalau nombor telefon aku. Aku rasa sejak aku pakai phone dari form 1 sampai form 5. Dalam sepuluh kali aku tukar no telefon aku. Sebab nombor aku akan tersebar meluas sangat. Ntah siapa siapa aku pun tak tahu. Dan bersyukur masa tu tak da whatsapp lagi. Kalau ada macam sekarang. Ntah apa lah akan jadi.
Lepas habis zaman sekolah. Zaman u. Zaman u lagi mencabar. Masa aku part 1, part 2. Aku pon tak tahu lah macam mana mostly org kat kampus aku knal aku. Sampai kawan sekelas kata aku nie famous. Siapa ja tak kenal aku. Kalau org mention nama aku. Mesti knal. Aku tak buat apa ape pon. Aku pergi kelas. Balik kelas. Dengan selalu berjaket. Maksud aku jaket fakulti. Mungkin fakulti aku ni ramai lelaki kot. So bila nampak perempuan. Jadi pelik. Aku pon tak tahu lah. Aku main agak ja. Kalau masa ni. Famous dengan zaman fb. Pernah lah satu ketika tu fb aku sampai 2. Sbb terlalu ramai add. Sekrang aku dah buang satu. Tinggal satu je. Tu pon ambil masa sebulan aku delete friends aku. Dan aku tahu nama aku banyak kali jugak naik dekat u aku punya page confession. Tapi aku buat tak tahu ja. Aku akan cakap salah org kot bila kawan aku bagi tahu aku pasal tu. Walaupun aku tahu. Nama aku satu ja kat malaysia ni. Unik.
Sekarang, dah masuk umur 20-an ni. Lain pulak masalahnya. Ramai yg kata tunggu aku. Aku naik pening. Aku tak buat apa apa pon. Aku selalu reject org. Kau tak tahu bertapa susahnya aku masa tu. Sebab kau anggap laki tu kawan kau ja. Serious aku layan semua sama ja. Tak lebih. Mesej, whatsapp. Aku balas bila diaorang tanya yang penting ja. Kalau dah mula meleret meleret. Aku akan bagi alasan aku ada hal. Aku tak rajin lah nak melayan. Dulu siap ada seorang ni. Siap tulis dekat status dia. Aku tunggu sampai mati. Alhamdulillah. Dia dah insaf. Sekarang ada lah tiga empat yang lebih kurang mcm tu lagi. Penat tau reject org. Aku bukan apa. Aku takut nanti kalau aku suka seseorang tu. Orang tu pulak reject aku. Haa baru padan muka aku kan. Balasan suka reject orang. Aku bukan apa. Aku tak nak bagi harapan dekat org. Kan lagi menyakitkan kalau wujudnya harapan. Sampai ada yang bertanya. Kalau aku single lagi. Nak masuk meminang. Pening aku weh. Nasib aku pindah rumah baru. Tak ramai yang tahu. Tak memasal kalau rombongan sampai. Padahal aku tak knal siapa pon. Belajar pon ada setahun lebih lagi. Aku ambil course yg degreenya 4 tahun. Lama lagi aku nak tempuh zaman belajar aku ni. Aku nak fokus kat pelajaran je sekarang ni.
Kepada kawan kawanku. Bukan senang menjadi aku. Dan tidak lah untung mana pon. Penat nya. Hanta diri sendiri je yang tahu. Kadang terdetik di dalam hati. Nanti kau kena. Kau tahulahh. Tak untung mana pon. Untuk laman sosial. Aku ada fb dengan instagram ja. Dulu ada twitter. Aku dah delete. Bukan apa. Terlalu unprivate. Untuk instagram. Siapa yang mengenali diri je yang aku approve. Lain bye bye. Untuk fb. Aku sebagai silent reader ja. Dah dua tahun tak post apa apa. Sekadar suka membaca. Kalau ikut hati. Dah nak delete jugak. Tapi dekat fb ja yg best sikit nak membaca.
Sekarang bila ada lelaki cakap dia suka aku. Aku akan lenyap selenyapnya. Aku tak nak bagi harapan. Cukup lah diri ini untuk yang betul betul layak. Dan aku tak nak menangis sebab lelaki macam kawan kawan aku. Aku jaga diri aku untuk yang benar benar halal untuk ku. Buat masa sekarang aku hanya bergantung dengan dua lelaki sahaja, iaitu abah dengan abang.
Akhir kata. Cantik itu subjektif dan mahalkan dirimu wahai kawan. Jangan lah post gambar yang memurahkan dirimu. Bukan senang menjadi aku dan tiada untungnya menjadi aku. Dan seram bila kawan kau minat budak lelaki tu dan budak lelaki tu suka kau. Perasaan paling aku benci. Sekian. Terima kasih.
Miss engine.
– Miss engine