I’m so stressed out right now And the exam is just around the corner . Saya tinggal seorang di rumah with my parents . Most of my family members dah kerja atau tengah sambung belajar . And i’m the youngest .
Lately family saya ada masalah kewangan sampai tahap ayah pinjam dngn Ah long . My brothers kena tolong ayah . Pinjam dngn orang tu , orang ni . And my parents are fighting in front of me . When I’m alone wih my parents without my sisters and brothers utk saya mengadu .
Saya jadi stress . Bila mengadu pada siblings diorang kata diorang pun stress . It cant be help . Kadang kadang saya terfikir knp benda macam ni jd zaman saya sekolah . Zaman saya membesar , zaman saya masih seorang teenanger yg ada banyak depression . Saya rasa x adil sbb waktu adik beradik saya membesar , tinggal di rumah my parents are perfectly fine .
Disebabkan saya bongsu , i feel like im growing up too fast . Saya rasa mcm saya dipaksa untuk matang dlm semua perkara walaupun sebelum masa . Dear abang , akak , im a human too . Please be considerable when I make mistakes . :'( I know Im rude at times , and unmatured . Stop judging me from the few mistakes that i made . Im only 15 abang , kakak . Zaman abang kakak masih main dlm kelas , bercintan cintun sana sini . Tp saya menangis dalam bilik cause of depression .
Salah ke saya berfikir lain dr yg lain ? Bila saya suarakan pendapat saya pd rakan rakan diorang perlekeh saya , Tp saya gelak je . Xnak cari gaduh . Knp ? Sbb saya x suka judge org based on the look ke society xboleh terima saya ? Or sbb im nearly a liberal ke ?
Bro sis , was life this hard ?The fact that im whinig in the social media is pathetic . Or Im the one whos not being optimistic enough ? If yes , i feel like i dont wanna grow up .
Ibu , ayah . Im sorry if im not a good daughter . Abang akak Im sorry if im not a good sister .
-A student