Hidup dikongkong parents

Salam admin thanks approve confession sy.
Assalamualaikum semua.
Sy ada terbaca confession pasal 'nak bunuh ibu' tu.. Sy faham sgt dgn perasaan awak sbb parents sy pun jarang bagi sy keluar dgn kwn2.

Sy anak bongsu dr lima beradik. Seumur hidup sy sekali je sy pernah keluar dgn kwn2 pergi mall. Time tu umur dah 18. Abg dgn kakak ipar yg hantar pergi mall, kwn2 yg lain naik satu kete drive sendiri. Abg mmg dlm mall tu sbb mak ayah sy tak bagi tinggalkan sy tp diorang dating tempat lain laa.. Lepas habis makan sy terus balik tp yg lain pergi tgk wayang. Sy mmg tak pernah tgk wayang dgn kwn2, karoke semua tu la. Tp asalkan dpt jumpa kwn2 tu kira happy sgt.

Kalau time raya.. Sy mmg tak join kwn2 konvoi raya. Diorang dok post gambar dlm grp wasap happy je tp sy ddk rumah tunggu kwn2 dtg. Klau sy nak pergi beraya pun ayah sy tolong hantarkan pastu nak balik call ayah ambilkan. (Padahal rumah kitorang tak jauh pun sbb satu kampung je)

Sy ddk di selangor dan study di perlis (buat diploma) Org kata bila jauh dgn parents ni hidup akan lebih bebas hehe tapi tak bg sy. Dekat setahun jugak la sy di perlis ni tapi sekali pun tak pernah keluar dgn kwn2 pergi jln jauh. Ada sekali tu kitorang satu kelas rancang nak pergi padang besar naik kereta sewa. Masa tu eksaited sgt hehe pastu call mak ckp nak pergi padang besar. Mak mcm takde mood. Pastu mak call semula suruh sy balik selangor. Jenuh jugak la beli tiket balik padahal cuti sabtu ahad je. Sampai rumah kakak sy ckp mak sy mengamuk betul pastu dekat rumah mak bebel2 ckp sy ni makin besar makin nak bebas la.. Makin berani la (bila bayang muka mak marah tu rasa comel pulak hehe). Lepas dr hari tu mmg sy tak berani la ckp nak pegi mana2. Sy rasa paling jauh pun sy pernah pergi, alor setar itupun sbb tempat study sy buat lawatan (naik bas ok ala mcm lawatan skola tu)

Kadang2 rasa memberontak jugakla. Pernah sekali sy nak jalan2 dgn kwn tp ayah tak bagi. Sy muka bajet nak stress ckp kawan2 adik semua parents dia bagi keluar tp ayah dgn mak asyik tak bagi je. Masa tu mmg mcm nak nangis tp ayah tenang je ckp 'kesian adik. Adik anak perempuan ayah. Ayah syg adik' fuhh mmg deep habis (nangis dlm hati) sy tau mmg tu sbb nya tp bila ayah ckp mcm tu rasa sedih sgt2. Dan smpai sekarang umur nak 20 an tp tak mintak nak keluar dgn kwn2 dah. Kalau cuti balik rumah ddk je dlm rumah. Tp sy lg suka ddk rumah. Rumah best ada mcm2 huhu.

Akhir skali sy nak ckp kepada sesiapa yg nasib mcm sy ni jgn la sangka buruk dgn parents kita.. Diorang buat tu untuk kebaikan kita jugak. Kalau study jauh2 tu kene betulkan niat. Niat nak belajar nak banggakan parents. Klau niat dah betul ikhlas, Allah mesti tarik rasa nak enjoy, terlalu bebas time study. Kalau kita senangkan hati parents kita, Allah akan senangkan hati kita. In shaa Allah. Sekarang sy tak sedih pun klau tak dpt keluar. Reda jelah. Klau stress study pun org lain duk pikir nak jalan mana tp sy ddk bilik layan movie smbil makan super ring. Uish nikmat..

Sorry kalau ayat sy tunggang terbalik sbb sy mmg tak pandai sgt bercerita hehe

-adik

– Alia

Hantar confession anda di sini -> iiumc.com/submit