Assalamualaikum. Aku cuma nak beecerita. Aku ni sejenis manusia yg suka nak rapat dgn org. Kalau org tak mulakan selagi tu aku tk tegur. Jadi sepanjg aku sekolah dulu aku ada sekumpulan kwn yg sama. Wallahi, aku sayang diaorg sngt. Bila aku terlalu syg dan bergantung pd diaorg, aku expect lebih. Dan bila tak smpai expectation tu, aku jadi sedih sakit hati. Aku plan memacam untuk selalu dgn diaorg, tp persahabatan aku hambar, jenjarang contact jenjarang keluar bersama. Tk mcm org lain.
Aku ada kwn baik. Antara group tu ada sorg paling aku syg. Aku nak bljr sama-sama dgn dia mcm dulu-dulu. Aku faham dia nak cuba yg terbaik utk parents dia. Tp dia lgsung tknk bincang. Dia bnyk kali hampakan aku. Aku tak tahu la dia perasan ke tak. Aku sebolehnya nak buat semua benda dgn dia. Barulah susah senang bersama. Pernah aku kehilangan org yg aku syg, tp takda pun yg bertanya.
Dulu banyak kali dia ajak blik kg dia, bila parents aku izinkan aku dh excited dia kata tak jadi tak boleh bwk. Dia pernah ajk keluar dgn family dia, lpstu tak jadi tak muat. Bila dia dh bgi harapan nk bljr sesama dia cancel mcm tu je. Dia dgn aku dpt tawaran yg sama, tp aku tak consider nk masuk. aku dgn dia selalu berhenti contact dn setiap kali tu aku yg give up. Pernah bergaduh berbulan tp aku juga yg give up tegur dia dulu.
Tetiba dia bgitau bukan privately pd aku yg dia nk msuk bljr dh. Masa tu dlm sepanjang berkawan itulah waktu paling aku kecewa dan sedih. Aku faham kalau dia nak masuk situ utk masa depan dia tp aku ni bukan org penting le dlm hidup dia smpai dia tknk share lgsung.
Aku bukan mengungkit tp apa pun aku akan lebihkan dia. Pernah sekali tu aku beli brg dn tak sesuai dgn aku, aku fikir nak jual ke nak bagi org. Lpstu aku decide bagi dia la. Aku tk pakai pun lagi. Tp bila aku nak pinjam pape dri dia bnyk betul alasan dia smpai aku malu. Kenkdg aku fikir dia kwn baik aku patutnya takda jurang tp macam ni pulak. Kalau kawan yg lain dia ok je suggest pinjam dia punya.
Aku cuba yg terbaik utk jadi kawan yg terbaik. Mak sakit semua aku usaha utk pergi bawak kengkawan aku utk support. Nak pi memana aku pujuk mak kakak aku hntr kenkdg smpai kena marah sebab asyik aku je usaha nak bawak kengkawan keluar. Tp sebab syg aku tahan je. Aku tk tau la diaorg sedar ke tak usaha aku. Dimata diaorg aku ni sensitif mengada-ngada. Diaorg tak sedar aku syg sngt dgn persahabatan ni. Diaorg mgkin fikir aku ni nak org dgr ckp aku, tp aku buat utk tinggalkan kenangan manis, ada kenangan utk diingat. Tp diaorg tak nmpk semua tu. Aku suka plan memacam tp satu pun diaorg tak suka fikir menyusahkan.
Satu hari tu aku give up. Aku mintak maaf dan mintak halalkan semuanya. Aku rasa mungkin salah aku terlalu sayang dan bergantung pada diaorg, smpai mengharap lebih. Mungkin dengan cara jauhkan diri dan explore sendiri dunia luar boleh buat aku okey. Dengan ni aku boleh jaga hati aku dari sakit dan menyakitkan org lain. Terima kasih sebab sudi berkawan selama ni. Sayang dunia akhirat. InshaaAllah aku doakan kejayaan korg dunia akhirat sentiasa.
– NSA
Hantar confession anda di sini -> www.iiumc.com/submit
Imaan Syaqiereen
Mmg sedih when you feel unloved and unwanted. Kita cuba yg terbaik pun org tak appreciate. However, kadang2 kalau kita clingy sgt pun mungkin jadi faktor org menjauhi kita sbb dorang rasa rimas. Org anggap kita desperate dan org yg desperate mmg org lain tak suka. Anyway, semoga adik bertemu dgn kawan yg pandai menghargai adik, insyaallah