Keajaiban tahajjud.
Assalamualaikum 'sis nak tahu'
Doa masa tahajjud eh. Jujur aku ni dulu jenis doa sungguh sungguh bila ada masalah je. Tahajjud aku tak buat sebab aku taktau kelebihan dia apa. Masa tu endah tak endah je.
Awal sem haritu, aku niat nak berubah. Tapi masa tu aku ada baik dan rapat sangat dengan sorang budak lelaki ni. Dia ni macam penghalang aku nak berubah lah masa tu sebab baru aku ada semangat nak berubah jee, dia contact or cari aku.
Masa tu aku try stop contact dengan dia, buat2 taktau je sebab aku nak jaga ikhtilat. Tapi aku macam tak kuat. Aku tau masalah tu punca dari perasaan aku dekat dia.
Satu hari tu aku rasa tak sedap hati. Rasa yang susah nak describe & datang secara tiba tiba. Taktau punca. Rasa tu berlarutan la jugak dalam nak dekat seminggu. Dalam masa yang sama aku dapat rasa hati aku resah gelisah ni punca dari lelaki tu. Nak tanya dia apa yang dia buat belakang aku, aku sendiri takut. Dan tiap hari masa rasa mcm tu aku terjaga dalam pukul 4 or 5 pagi. Tak mengantuk pun. Macam ada yang kejut suruh buat something tapi aku buat tktau, sambung tido balik.
Hari yang ke 4 macam tu, aku terjaga & teringat pasal ayat yg doa masa tahajjud ni ibarat panah yang tepat pada sasaran.
Aku bangun, dgn rasa resahnya ntah apa apa sebab, aku solat tahajjud. Sujud akhir aku menangis teruk sebab tak tahan sangat dgn rasa resah tu. Masa tu aku dh ready, so aku doa masa sujud tu. "Ya Allah, tunjukkan kenapa aku rasa macam ni. Aku dah tak tahan sangat ni. Jauhkan aku dari orang yang melalaikan aku. Berikan jalan keluar utk rasa tak sedap ni sbb aku betul taktahan dah. Aku betul taktau apa yang jadi belakang aku, maka kau tunjukkanlah"
Hari yang sama, semua kantoi. Penyebab aku jdi mcm tu betullah mmg punca dari kawan aku tu. Ada la something yg dia buat blkg aku yang aku taktau. Lepas tau tu, aku terus hilang perasaan dkt dia. Benda yg selama ni jadi penghalang aku nak berubah. Yg paling best, rasa resah aku hilang macam tu je lepas tau semua benda. Dia pun terus jauh dari aku. So, masa tu tak nafikan lah punca aku tak tenang & susah nak berubah selama ni sebab aku rapat dengan dia, tak jaga ikhtilat pun. Maybe Allah nak aku mintak dkt Dia dulu baru Dia tunjukkan. Tu yg tiap hari terjaga pagi2 buta tu. Lepas dari tu alhamdulillah, jalan untuk aku nak berhijrah tu jadi makin mudah.
Lagi satu, aku dengan kawan aku tak bercakap. Macam bermusuh. Lama. Then, aku sndiri rasa nak berbaik tapi tak tau macam mana. Aku pun doa la masa tahajjud tu, mintak Allah permudahkan jalan utk aku kalau berbaik dengan dia tu hal yg baik utk aku. Kalau tak baik, jauhkan. Tahajjud, dhuha, solat fardu ke apa aku doa benda tu. Tapi tak letakkan harapan apa pun, sbb aku biarkan Allah je atur lepas aku berserah bulat bulat hal tu pada Dia. Sbb aku sendiri pun taktau apa yg terbaik utk aku masa tu.
2 hari lepas tu aku dengan dia berbaik. Cara macam unexpected jugak. Dah gaduh nak dekat setengah tahun tak bercakap, jumpa pun mengelak. Tapi Allah aturkan, dia tertegur aku masa berselisih sebelah sebab ingat aku ni kawan dia. Salah orang. Terus okay macam tu je. Berdamai macam tak pernah gaduh sebelum ni. Dah bukan ala ala anjing kucing macam sebelum ni.
Hebatnya aturan Allah kan. Smua tu kehendak Dia je. Tapi memang feeling doa & solat waktu sepertiga malam tu kita je tau. Tenang, rasa Allah dekat sangat dengan kita. Yang penting bersungguhlah doa. InsyaAllah, senang makbul. kalau Dia izinkan. Dia beri pada waktu yang tepat. Kita kena berharap pada Dia je sebenarnya. Maaf kalau ada terkurang dkt confession ni. :) Doakan saya jadi jauh lebih baik lepas ni. :)
– Unknown