Lepas jatuh, jangan lupa bangun.
Assalamualaikum. Since result spm dah keluar semalam, post ni aku tujukan dekat adik adik yang kesedihan sbb tak dapat result yang memberangsangkan. Yg mana straight A's tu salam sikit. Tahniah dek. Dah pg kau sana selfie dgn result. Haha. Well aku tau ni page UIA punya tp aku pun tak tau kenapa aku nak bagi semangat kat budak2 lepasan SPM kat sini haha. InsyaAllah ada adik2 yg baca kan? So lets go. Lets go kemana? Tak pergi mana dik. Kau duduk diam baca aku nak cerita sikit kisah sedih aku tapi sekarang bila pikir tak sedih pun kau yang over dulu nak sesedih. Haha
Well, dalam adik beradik mst ada sorang yg kurenggg sikit kepandaiannya kann? Sikit jee kurengnya, tak banyak. So, dlm adik beradik, aku la manusia yg kureng tu haha. Aku ada kakak and adik lelaki. Dua dua bijak aku tak tau diorang makan apa padahal aku pun makan apa dorang makan. Ha gituh. Kakak aku ni famous dikalangan cikgu sbb pandai, cantik, aktif segala tahapekebende lagi dia buat time sekolah. Haha rimas gak aku. Tp aku adore kakak aku dulu sampai buat essay sape idol kau aku bantai cite pasal kakak aku. Upsr,pmr,spm semua kakak aku bubuh A. Takde B takde C. Bijak sangat nak pegi mana. Haha dia pg oversea lah study ape lagi. Adik aku plak pun blaja asrama penuh semua A dia angkut letak kat result spm dia. MasyaAllah brother sistur. Tapi sampai ke aku hahahahabes. Takdela hancur. Cuma aku bubuh A tu tak bape nak pemurah.
Upsr aku dapat 2a 3b. Tu pun aku dah down. Kecik kecik dah down. Hapekebende kau ni haha. Dah tu, kau balik sekolah campak beg, campak tudung campak setoken, terus tgok cite sinetron pastu sambung lak tgk telenovela maria marcedes time tu mana kau tak dpt 2a. Ko tau, mak aku ajar aku math sampi nangis nangis sebab aku lambat sangat nak tangkap. Aku pg bantai hisap dakwat pen lah apelah time belajar. Mana tak dpt 2a. Haha pening aku dgn diri aku. Korang tayahla pening. Aku sorang je pening okay. Korang chill je. Haa sambung, aku balek amek result nangis nangis apa semua. Mmg benda ni biasa tau,akan ada cikgu cikgu yg compare kakak dgn adik. Eh kakaknye pandai, adiknye biasa biasa je. Takdela pandai mana. Ohh anak sy alhamdulillah lah dpt 5a. Tulaa tak sangka anak sy pandai rupanya. Mak aih aku ingatt dialog kau makcikk aku ingat. Ketahui lah wahai makcik makcik ataupun sesiapa pun, budak kecik pun ada perasaan. Take note okay? Jgn simply kau ckp cemtu depan dia. Sampai kebesar dia ingat. Muka muka kau skali dia semat dalam hati dia. Pastu waktu pmr Alhamdulillah aku dapat 6a. Dapatla tutup sekejap mulut mulut yg memeningkan kepala kau tu. Weh feeling dia, happy teramat sgt dpt selotep mulut mulut tersebut dua tahun. Tp Allah uji aku dapat result SPM yg menyedihkan. Bukan aku tak usaha, aku usaha. Tp aku tau Allah dah start bagi ujian kat aku sikit sikit dari zaman muda. Still ada A tp tak banyak melimpah ruah sampai kena kutip A tu. Time ni masyaAllah, aku punya down menangis sampai keluar hingus, asma teruk sebab sedih teramat sgt. Org call rumah bertalu talu, aku fikir parents aku apa semua ya allah cemana mama ayah nak hadap org lain bila tanya result aku. Dalam hati aku cakap, kenapa aku tak pandai macam kakak aku, adik aku?
Aku ingat lagi ada sorang kawan laki aku ni, dia tanya aku. Eh kenapa kau tak pandai mcm kakak kau eh? Yela kakak kau pandai, tp kau biasa biasa je aku tengok. Kakak kau pun cantik. Kau tak lawa mcm kakak kau pun. Asal eh? Sebaikla time tu aku kecik lagi, form3. Kalau skrg mmg aku jentik dahi kau sampai bedarah kau tau tak. Hah kau over tak aku. Tp mmg raaaamai sgt yg berkata begitu. Aku tahu je. Aku tahu kawan kawan parents aku, makcik pakcik aku akan pikir cemtu. Tp time tu mmg sedih tp aku tak tau camana aku boleh harung. Cuma time tu aku tak sedar Allah selalu je dgn aku sebenanye :)
Spm bukan tak penting, sebenanye sgt penting. Utk masa depan kau. Utk kau pilih samada kau nak study oversea ke nak blaja course best best ke ataupun kau give up tanak belajar. Macam aku, Allah kurniakan mak ayah yg sangat sangat memahami. Tak pernah cakap aku tak pandai. Tak pernah. Lepas spm, kawan2 aku dapat offer macam macam, matriks lah, U itu U ini, kau pulak bila cek cek asyik cakap "tak layak", "tak berjaya". Sedih sangat, mcm ada org robek carik carik hati kau. Tudia hapebende aku describe tah. Haha. Tp semangat aku nak belajar lagi tu membuak sangat. Aku apply mcm mcm. Bukak itu bukak ini. Tp aku tau aku mana mampu nak masuk swasta. Pastu ayah aku pujuk aku masuk form 6. Aku pun iyekan sebab aku nak memilih pun result aku bukan la cantik sgt kan. Sedih bila kawan2 kau becerita dpt scholar tu scholar ni masuk U tu masuk U ni. Ayah aku sama sama dgn aku duduk depan PC apply semua benda. Ayah aku isi semuanya. Call kawan dia tanya apa semua. Sedih tak tau nak cakap. Rasa loser. Ayah aku cakap kat aku, ni dugaan utk anak ayah. Setiap anak anak ayah, ada rezeki dia. Rezeki anak ayah yg ni lambat sikit ya. Jgn sedih, ayah dgn mama ada je selalu.
Waktu semua org dah masuk belajar, aku tekial kial kat rumah tak buat apa. Aku pencilkan diri. Tapi kan aku cakap Allah selalu ada dgn aku time tu, aku tak sedar. Aku dpt matrik 2 tahun and 2nd intake buat diploma kat Ipta. Aku amek diploma. Alhamdulillah syukur. Yang penting kena usaha. Then aku abes diploma aku. Aku apply degree kat U yg sama. But then disebabkan aku pilih course yg lain dari dip aku, nama aku tak shorlist pun dalam course degree aku. Time tu aku tak tau nak cakap feeling dia. Ya allah. Bukak result, cakap aku tak berjaya nak sambung degree. Aku terduduk. Sungguh terduduk sampai nangis mcm org belasah aku padahal aku melebih2 plak rasa skrg ni haha. Ayah aku papah aku cakap takpe, nnt kita call pihak U. Sebab cgpa dip aku 3.8. Kawan2 aku semua dah sambung weh. Mcm org gila aku. Pastu aku apply apply, cuba itu cuba ini, alhamdulillah dpt sambung 3rd intake. Org da blaja nak sebulan, aku baru masuk. Semua sorang2. Perit tapi takpe. Bebaloi skarg ni. And now, aku tgh nak habiskan master aku then aku nak kahwin. Nak muntah aku belajar dari tadika tak habis habis. Pastu baru pikir nak sambung phD insyaAllah :) nak bawak anak anak pg oversea pulak. Kahkah angan angan tak tertahan.
Jalan belajar kita tak sama, mcm aku. Aku susah sangat nak sambung belajar. Tak mcm org lain. Tp aku tau ada je tg sama dgn aku or lagi teruk lagi. Tp benda tu yang jadikan kita kuat dari orang lain. Kita banyak pengalaman dari org lain wei kau cayela ckp aku. Allah ni baik. Tak penah nak susahkan kita. Ada la hikmah kalau dia bagi ujian. Cuma satu je, Kau kena rajin. Allah nampak effort kita. Kalau sebelum ni solat lubang lubang, tutupla lubang tu dgn solat 5 waktu. Spm kau akan tetap dipandang buruk, kalau kau tak bangun lepas kau jatuh itu ari sbb spm kau. Jgn lupa bangun balik, kau pekakkan telinga jap, kau jalan je ke depan. Nak jalan kebelakang buat benda. Cuma kali ni jalan, jgn lupa bawak Allah sekali.
So to adik adik yg pernah down pasal SPM, jgn risau. Yg penting lepas jatuh jangan lupa bangun wei. Pastu kena rajin okay. Malas sket sket takpe. Ponteng skali dua okay lagik. Leh survive gak haha. Best gilaa baq hang life dekat U! So jgn give up belajar. Semoga 7 tahun punya ilmu ni, aku dapat share dgn org lain utk saham akhirat pula insyaAllah. Apa course pun yg kita amek, apa pun tahap belajar kita, semuanya sama. Takde siapa yg tinggi takde siapa yg rendah. So, enjoy jee tp jgn lupa bawak Allah sama sama okay?
P/s: selalunya anak pertama mmg pandai. Tp anak kedua ni ada kelebihan sikit. Mostly anak kedua ni popular, ramai kawan, mesra tak memasal, pstu suka buat lawak bodoh kan? Aku tak cakap psl aku okay. Gila ke apa nak up diri sendiri. Ni survey dari fadhilah kamsah lah. Haha. So hidup anak kedua! Kahkah sorry pjg. Bye
– Nia