Lily the Socially Awkward.
Hai.
Aku suka baca confession kat sini. Rasa macam kita bukan seorang kat dunia ni.
Aku socially awkward. Teruk. aku tak suka ramai-ramai orang. rasa lemas. by the way, aku dah kerja. tapi aku tak suka sgt bergaul dgn manusia sekeliling. tak selesa. bercakap pasal kerja, yes. tapi nak lepak pantry gossip-gossip. no. aku lagi selesa duduk cubical aku sorang-sorang. Orang-orang sekeliling fikir aku sombong, kera sumbang. sedih. aku kadang-kadang nak join mereka, tapi macam berat je. end up aku buat tak tahu.
Aku hanya banyak cakap dgn orang yang aku betul-betul rapat. bestfriends dan family. Diorang selalu ckp aku kelakar, gila-gila, banyak cakap, tahu semua benda, mudah terhibur. tapi dengan diorang jela. dengan orang lain, haram. sombong nak mampus. but no.. aku tak sombong?
Aku tak ramai kawan. ade beberapa orang bestfriends je yang aku ada dan harap kekal sampai bila-bila. aku mmg jenis tak kisah keluar sorang, pegi mall sorang, makan sorang. tapi kadang-kadang aku bosan. aku nak peneman.
lelaki? aku takde kawan lelaki. langsung. takde. aku tak reti kawan dengan lelaki. aku jarang bercakap dengan lelaki. aku juga rasa lemas kalau kawan aku bawak kawan lelaki dia lepak sekali. tak selesa tahap apa dah. aku fikir juga, macam mana nak jumpa jodoh kalau macam ni. mak dah sibuk suruh cari boyfriend calon suami. aku buntu gila. aku fikir juga, aku taknak lah forever alone sampai mati. nak juga ada teman.
Masalah aku, macam mana nak berkenalan? macam mana nak bergaul dgn hati senang? macam mana nak make friend? macam mana nak keep the conversation going?
tolong :(
thank you.
– N. The Lily