Normal tak macam ni?
Aku suka lepak sorang2. Terperap je dalam bilik, dgr lagu, bca buku. Kalau time tak dak mood tu, aku tdo je. Tdo la smpai sakit kepala. Bangun untuk solat dgn mkn je. Aku tak suka lepak dgn org or jumpa dgn org. Kalau meeting aku g la tp aku tak aktif la. Nk hangout pon dgn kwn rapat je. Dkt uni ada la sorg yg rapat.
Aku tak suka org tnya perihal aku. Tanya itu ini. Aku lg senang simpan sndiri. Nak tahu hal aku. Sbb aku pon tak ambik tahu hal org org lain. Besides, people like to judge anyway. Im sick of it. Dkt rumh pon sama. Aku tak rapat dgn parents aku. Ade je benda nk bertekak. Mostly mak aku la. Semua aku buat tak betul. Tak pnh nk tnya pndpt aku dulu. Tak pnh nk dgr dulu. Kalau A dia ckp A la. So baik aku duk dlm bilik je dri stress marah2.
Kalau balik kg, aku jarang la lepak dpn TV. Selalu nk mengelak. Dan2 la aku p blkg, kemas dapur, cuci pinggan ke apa. Nak2 skrg aku dh grad tgh cri stable job lg, lg la aku nk avoid jumpa sedara2 n kwn2. Malas gila nk hadap. Sensitip ye jgk.
Terpikir, aku ni sakit ke? kna jumpa kaunselor ke? Aku tak penah la pulak rasa nk toreh tgn bunuh diri. Cumanya selalu rasa diri ni hopeless n useless. Smpai rasa nk cut off terus dri dunia luar.
– nf