Korang, aku nak minta sangat tolong, nasihat ke apa. Aku kan, entahlah. Aku tak tahu aku ni penakut ke pemalu tak bertempat ke, tapi aku serius takleh dekat2 cakap2 dgn laki. Btw aku prmpuan. Kalau brjalan tu, kalau nampk laki aku rela lalu jln jauh asalakn tak jumoa laki. Aku tak selesa, kalau aku jumpa scara tak sngaja, aku tak tau nape mulut aku automatik mengomel asal laki tu ada kat sini, aku rasa insecure gile weyhh. Kalau tetibe aku brani, tp once brdepan dgn lelaki, aku ketar lutut, tgn aku brpeluh, mulut aku entahlah, aku dah cakap yg bukan2, lari benor dr tajuk. Aku tak tau apa masalah aku. Pernah skali kena bg ucapan pntutp. Aku dah merapu, habis majlis. Aku rasa nak mnangis trfikir apa yg aku duk sembang atas pentas. Pernah citer kat kawan aku. Dia cakao aku jadi gtu sbb aku minat kot kat laki2 tu. Er, tolonglah. Akulah manusia paling susah nak sukakan laki. Aku tak faham sbb apa jafi mcm tu kat aku, aku tak prnah pun ada pristiwa hitam mlibatkan laki. Ayah dgn adik laki aku pon baik, rotan masa kecik tu bnda biasa, aku tak rasa bnda tu effect masa dpn aku sbb aku rasa selamat dgn ayah aku. Aku tak taulah korang. Apa masalah aku. Aku dah cuba ccakap dgn laki, tp stiap kali aku cakap aku bunyi macam tgh marah dgn laki.
– Rqne