percayakan kite pe
2016 ni umur aku dh 23 thun.lesen besar dh dua tahun tapi aku ni penakut nk drive.haha.n satu hari kawan aku paksa aku drive kreta dia dlm Uia.yela kreta org not takut la weh lama xpegang stereng.paksa punya paksa okay aku mengalah. Aku Cuba berani kan diri.mmg first time slow n takut2 tapi boleh bebbbb.bangga satu kelas aku crita aku dh start drive.satu kelas tahu n depa bagi semangat suh aku truskn drive jgn takut.ape lagi lama2 aku makin boleh walaupun yela ko paham2 lah mula2 drive mestilaaa ad salah silapnya.tapi nama lagi belajar.aku tak kisah la org ckp aku drive slow la ape la yg pasti aku sedang belajar.korang yg power2 ni dulu pun camni juga takut2.bila dh power mulalah nk kutuk org baru belajar.asalkan sama2 ikut rules signal bagai okay la kann.bagi la chance org sedang belajar.
Alhamdulillah, aku dpt kepercayaan kawan2 aku walaupun prnah masuk lubang sekali je tau.rumate aku sudi ajar aku.lepas kelas,dia suh aku bawak pastu round2 Uia nak biasakn aku ngn stereng.aku buat salah dia pun okay.okay.biaselah katanya.semangat kot fuh fuh dia tiup kt aku.
Tapi bila balik rumah,aku nk tunjuk kt mak ayah yg anak dia dh boleh da drive slow2.tapi depa xpercaya,nak masuk kreta dlm garaj je pun.bukan pegi jauh.nak gi kedai depan rumah tu sikit je pun.mulala depa cakap haaa nati aku langgar tu la langgar ni la.aku jadi down wehh sampai bila nk pandai klu xpercaya.mak ayah tak percaya kat aku.nak je aku brkeras ngn mam ayah try juga drive depan2 rumah ja pun even depa xbagi tapi takut weh ape ape yg keluar dri mulut mak ayah ni ibarat satu sumpahan,klu terlanggar ape2 aku yg dipersalahkan.jujur aku bukannya pandai tapi aku dlm prizes belajar mungkin ad bnyk salah silapnya yg penting aku perlukan kepercayaan depa tu jeeeeee.
– kasut ribbon