Kau Yang Aku Panggil Mak Ayah III

Untuk part I, (https://iiumc.com/kau-yang-aku-panggil-m4k-ay4h/).

Untuk part II, (https://iiumc.com/kau-yang-aku-panggil-m4k-ay4h-ii/).

Hai, aku Suzy. Korang masih ingat aku lagi tak? Alah, yang korang marah-marah hari tu sebab korang fikir aku ni boleh tahan bebal sebab still nak jaga parents aku yang pilih kasih tu.

Aku baca semua komen korang tapi aku tak nak la buat confession lepas tu reply komen korang satu persatu. Penat la aku nanti kalau aku buat macam tu. Anak aku kecik lagi.

Ni aku taip pun sebiji sebiji pakai tangan sebelah. Anak aku pulak alahai sibuk nak ikut menaip. Kalau typo tu bukan salah aku. Hahaha.. Oklah.

Sekarang ni aku tengah berehat. Penat kemas bilik. Bilik sewa.

Tak mampu la sis nak sewa rumah. Gaji laki cukup-cukup makan je. Lepaslah jugak nak beli susu pampers anak, syukur.

Mesti korang tertanya-tanya kan, kenapa aku sebut bilik sewa, instead of my parent’s house. Hari tu kan aku ada mention apa-apa jadi sekali pun aku takkan keluar. Tapi…

Aku dah keluar dari neraka tu. Aku bawak laki dan anak aku keluar. Aku tak tahan. Aku dah penat. Sangat penat sebenarnya.

Penat nak jaga hati orang sampai kecilkan hati sendiri. Korang betul. Memang aku bertahan walau seburuk mana pun layanan dorang sebab aku nakkan validation.

Aku nak dorang pandang aku. Aku nak dorang tengok kebaikan aku. Aku tahu la semua tu.

Aku memang sedar pun. Komen tak sedap korang tu aku tak bantah, ye. Sebab memang betul.

Ada yang kata aku ketagih makian. Agaknya la. Aku pun tak ambik peduli sangat.

Tapi lama-lama, kesabaran aku menipis. Aku nak meledak tapi aku tahan, tahan, tahan. Rasa nak pecah otak aku tahan perasaan.

Aku dah terbiasa menahan dan memendam. Aku tak pandai nak meluahkan. Maaflah korang jadi mangsa mendengar luahan merapu aku selama ni.

Aku sayang oiii mak bapak aku. Gila kau. Siapa tak sayang mak bapak sendiri.

Tapi aku sedar sayang aku tu kat mata dorang macam takde makna je guys. Buat penat aku je berusaha nak jadi yang terbaik padahal bukan dorang pandang usaha aku tu pun alahai.

Aku baru sedar sebenarnya aku nak buktikan apa eh?

Why aku terlalu try hard nak ambik hati dorang? Sedangkan aku ni ada ke takde, dorang tak heran pun. Betul.

Aku sakit hati. Aku marah. Aku rasa nak maki orang.

Tapi aku tak sampai hati nak maki mak bapak aku tu. Baik jahat dorang, dorang tetap mak bapak aku, yang lahirkan aku.

Jadi sebelum aku jadi anak derhaka dan bertukar jadi ikan pari kering yang legend tu, baik aku blah angkat kaki awal-awal.

Sejak mula berlaki sebenarnya laki aku mampu je nak sara aku anak beranak walaupun tak mewah mana.

Aku je yang bebal tahap maut mengharap sangat mak bapak aku boleh sayang aku tiba-tiba. Hahaha ambik kau.

Penat aku. Adik aku dah mula tunjuk belang. Seronok agaknya tengok kakak dia sengsara.

Aku ada terbaca chat dia dengan mak aku hari tu. Amboi…

Kemain kau eh dik, berlagak bukan main. Siap korang cakap aku punca korang stress eh…

Korang cakap akan bertahan selagi mampu dalam menjalani hidup dengan kakak sejahat dan sekejam aku. Amboi amboi amboi… Sedap korang bercakap.

Korang bukannya tahu berapa lama aku dah plan nak keluar  dari rumah tu. Bertahun-tahun aku dah plan tau.

Tapi aku tak keluar – keluar sebab kesian mak bapak sakit. Jadi korang pikir aku bertahan sebab harta. Halah halahai. Kolot betul.

Asal nak jaga orang tua je, tak lain tak bukan nakkan harta. Minda sempit.

Kau nak sangat jadi hero kan? Ye lah, kau kan paling disayang-sayang. Haa, sekarang turn kau pulak ye dik.

Aku dah malas nak pening kepala. Sekarang kau hadaplah karenah dorang. Biar kau tahu apa aku rasa.

Selama ni orang kecam aku, orang ingat aku ni beban keluarga.

Padahal korang sebenarnya yang membebankan aku. Bersatulah korang sekeluarga dalam keadaan aman damai tenang dan harmoni tanpa kehadiran setan macam aku.

Aku dah cuci tangan. Lantak korang la. Sekarang ni aku nak fokus kat keluarga kecik aku.

Aku nak fokus jaga kesihatan mental aku, takde orang yang herdik maki hamun sumpah seranah aku lagi.

Aku nak hidup tenang takde orang rendahkan aku lagi. Aku nak makan sedap-sedap tanpa ada orang marah-marah time aku tengah makan.

Aku nak jalan-jalan, nak pergi mana takde orang soal dan pertikaikan.

Rumahku syurgaku nerakaku, aku cauuuu. Aku pamit lungo.

Yang cantik,

Suzy (Bukan nama sebenar)

Hantar confession anda di sini -> https://iiumc.com/submit

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *