Mak, Ayah, adik rindu.

Hai semua.
.
Keluarga aku status biasa-biasa je.
Aku di besarkan dalam gaya hidup yang biasa-biasa jugak.
Di sebabkan gaya hidup aku ni,
Aku dapat ejekan dari kawan-kawan.
.
Eh kau ni perempuan ke laki?
Kau tak suka shopping? Seriously?
Kau ni tak heaven betul.
.
Setiap kali aku tolak nak ikut kawan pergi shopping,
Ada je ayat yang diorang kasi dekat aku.
Sampaikan, sekarang diorang dah tak ajak aku.
Even pergi bersiar-siar.
But, aku tak kisah.
Sebab aku tahu, ini cara hidup aku.
.
Memang dari kecil, mak ayah tak mewahkan aku untuk beli itu ini.
Memang dari kecil, aku tak ajar diri aku untuk minta-minta.
Sebab? Aku tengok kesusahan ayah aku kerja siang malam.
Bila aku ingat balik, dulu aku ingat aku anak bongsu.
Sampailah, adik aku dilahirkan.
.
Panggilan adik dah tak letak untuk aku.
Tapi takpa. Aku rapat dengan abg-abg aku.
Aku rapat dgn maksu aku.
Sampai kan satu tahap.
Salah aku kecil je, aku kena rotan dengan tali pinggang.
Aku kena bedal dengan paip air.
Aku kena kejar dengan seterika panas.
Nakal kan aku?
.
Aku ingat lagi dulu, aku suka main sorang-sorang.
Lepas habis sekolah, aku main masak-masak.
Sorang sorang.
Ya, aku ada kakak, tapi aku tak rapat.
Abg-abg aku suka main dekat padang.
Kalau aku ikut mesti balik kena bedal.
Baik aku main sorang-sorang.
.
Aku main jual kuih. Kuih raya. Aku jual, aku beli.
Sejujurnya, aku tak pernah dapat baju baru, selipar baru, dll.
Dari kecil tak pernah. Tapi adik dan kakak aku macam macam dia dapat.
Dulu bila kawan mak datang rumah, mak selalu cakap itu mak aku.
Aku tak suka bila mak cakap macam tu.
.
Sampai kan orang cakap aku kurang kasih sayang.
Sebab tu aku menumpang kasih maksu aku.
Aku rapat dengan sepupu aku dari johor.
.
Disebabkan aku tak rapat dengan mak ayah,
Aku cari kawan. Aku dulu nakal. Bawak moto sana sini.
Jalan-jalan dengan kawan sekolah.
Perempuan sahaja.
.
Kadang tu aku fikir, aku ni anak angkat ke.
Aku belajar takde la pandai sangat.
Bila aku tak dapat banyak A, mak aku mesti marah.
Sampaikan lepas spm haritu.
Umur aku 18 tahun. Aku kena pukul lagi.
Sebab, kawan aku fitnah aku buat maksiat.
Ayah pukul aku. Ayah cakap aku lebihkan kawan.
Ayah cakap aku anak perempuan yang paling menyusahkan.
Ayah cakap, kalau aku nak keluar rumah, pergi!
Ayah cakap, kalau aku pergi, aku bukan anak dia lagi.
Bila aku cerita, ayah tak pernah nak dengar.
Mak aku tak tolong pun.
Aku minta maaf. Aku nangis puas puas.
Abg-abg aku tahan ayah aku dari pukul aku.
.
Sampai sekarang aku tak ada kawan baik.
Kawan sekolah aku dulu, aku lost contact sebab aku jauhkan diri.
Aku tak kan maafkan diorang sebab fitnah aku.
.
Aku tak pernah ungkit.
Aku tak pernah sedih macam ni.
Aku tak sanggup tinggalkan rumah.
Aku sayang mak ayah aku.
.
Sampaikan, aku nekad. Aku nak cari kerja sendiri.
Aku kerja kedai buku kawan abg aku.
Aku tolong kakak ipar aku jual kuih raya.
Aku tak pernah minta duit dari mak ayah aku.
.
Sampailah, aku dapat result UPU.
Aku check, aku dapat uiam.
Masa tu mak sedara aku yang lain ada dekat rumah.
Masa tu, aku senyum depan komputer.
Bila aku bagitahu mak, mak cakap Alhamdulillah.
Tapi mak sedara aku tak senyum pun.
.
Mungkin dia ingat aku bodoh barangkali.
Sebab spm aku 4A je.
Sampai aku simpan dan kemas barang-barang.
Aku bawak apa yg ada je.
Baju kurung aku, kertas kajang lebih masa spm dulu, pen pen yg aku simpan.
.
Bila aku tak ada duit, aku tak minta.
Sebab aku dapat ptptn.
Aku guna duit tu, bila habis, aku ikat perut. Jimat sikit-sikit.
Sampai sekarang, aku tak rapat dengan ayah aku.
Bila aku cakap, aku cerita, ayah tak senyum pun, jawab acuh tak acuh.
Bila aku tengok ayah aku cakap dengan adik, kakak aku, ayah gurau-gurau.
Bila ayah aku cium adik aku, aku cemburu. Ayah tak pernah cium pipi dan dahi aku.
Ayah tak pernah nak peluk aku.
Sampai sekarang, aku tengok, ayah tak pernah marah adik dan kakak aku.
Bila sampai giliran aku, ayah marah. Even aku lambat ambil barang yg di suruh aku kena marah.
.
Bila aku dapat uia ni, ayah hantar aku.
Aku ingat ayah tak sayang aku. Sampailah aku sedar.
.
Masa dapat asasi, aku dapat khadijah college.
Naik lift. Aku kalau boleh tak nak susahkan ayah aku.
Tapi ayah tak bagi aku angkat bagasi. Berat.
Ayah aku angkat bagasi tu.
Sampai dekat bilik. Aku tengok nafas dia tercungap-cungap.
Aku sedih. Lepas pada tu, ayah dan mak nak turun dah.
Mak tak bagi aku turun.
Lepas tu aku salam. Pertama kali aku peluk mak lama.
Aku minta maaf, aku minta restu.
Aku peluk ayah, aku minta restu.
Sampai lah aku rasa ayah tolak aku ke belakang.
Aku nampak mak kesat mata masa dalam lift,
Ayah pandang bawah. Aku lambai.
Sama kejadian terjadi bila aku di gombak.
.
Walaupun ayah dan mak tak pernah cium aku.
Aku yang mulakan dulu.
Aku perlukan kasih sayang dan belaian diorang.
Setiap kali aku dapat result,
Aku print, aku tunjuk dekat mak,
Aku tunjuk dekat ayah, aku salam diorang.
Aku peluk, dan aku cakap aku dapat dekan lagi.
Aku ucap terima kasih atas doa mereka.
Setiap semester aku buat benda yang sama.
Aku cium kedua pipi mak ayah aku.
.
Kalaulah aku tak nakal dulu,
Kalaulah aku pandai dari sekolah dulu,
Mesti mak ayah aku sayang aku kan.
Ya aku tahu diorang sayang aku.
Tapi kenapa aku tak dapat layanan sama macam adik beradik aku yg lain?
Tapi aku rindukan diorang.
Aku rindukan pelukan dan kucupan diorang.
.
Salahkah aku?
Moga mereka tenang di sana dan berada dalam kalangan orang-orang beriman.
Al-Fatihah.

– SI ANAK

CREATE A POST

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *